پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,021 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,497,840 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,759,412 |
A Critical investigation of Burqa‘ī’s Reasons for Qur’ān to be Needless of Interpretation | ||
| Classical and Contemporary Islamic Studies (formerly known as Journal of Contemporary Islamic Studies) | ||
| دوره 4، شماره 2، مهر 2022، صفحه 253-266 اصل مقاله (490.1 K) | ||
| نوع مقاله: Scholary | ||
| نویسندگان | ||
| Fatima Ghaffarniya1؛ Ali Muhammad Mir Jalili* 2؛ Rida Bani Asadi3 | ||
| 1Level-four seminarian in Comparative Interpretation, Rafieh Al-Mostafa Seminary, Tehran, Iran | ||
| 2Full Professor, Department of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Meybod, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Department of Islamic Knowledge, Faculty of Medicine, Yazd Shahid Sadoughi University of Medical Sciences Campus, Yazd, Iran | ||
| چکیده | ||
| Noble Qur’ān contains all the knowledge and rulings and, therefore, needs to be explicated and elaborated by the Infallibles (a). Overlooking the role of the Infallibles in the explication of verses brings about irrevocable consequences like failing to attain the purpose of God and misunderstanding the divine aim. Those who are known as Qur’ānists believe that Qur’ān is understandable by the public and is needless of interpretation, even of the interpretation of the Infallibles (a). This view causes wrong perception of the text of Qur’ān and results in the risk of deviation in belief and practice. Sayyid Abulfaḍl Burqa‘ī is a contemporary Iranian Qur’ānist. For his belief in Qur’ān’s being needless of interpretation, he refers to reasons such as the understanding of Qur’ān by Arabs of Ignorant Era with no need for interpretation; lack of interpretation of Qur’ān by God, the Prophet (s), and the Infallibles (a); the Word of God’s being clearer than the interpretation by humans; attribution of superstitions to most verses by the interpreters; the impact of interpreter’s denomination and tendency on the interpretation of verses; the understanding of the Quran verses by its other verses with no need for interpretation; and completeness of the Book of God and its needlessness to be completed by the Servants. All of these reasons are controversial and the study at hand criticizes these reasons using a descriptive-analytical method. Nowadays, some, particularly Wahhabis, have tried to undermine Shī‘a view by resorting to the views of Burqa‘ī. Thus, probing and criticizing his views is necessary. The results of the present study which is done using a descriptive-analytical method show that fallacy, misunderstanding, incomprehensiveness, inaccuracy, etc. have incurred the reasons provided by Burqa‘ī. The use of narrations by Burqa‘ī himself to explain some of the verses indicates that interpretation and elaboration by the Infallibles (a) is needed for a complete understanding of Qur’ān. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Qur’ān؛ interpretation؛ Burqa‘ī؛ A Gleam of Qur’ān؛ Qur’ānism؛ Qur’ān by Qur’ān interpretation | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی انتقادی دلائل برقعی بر بینیازی قرآن از تفسیر | ||
| نویسندگان [English] | ||
| فاطمه غفارنیا1؛ علی محمد میرجلیلی2؛ رضا بنی اسدی3 | ||
| 1طلبه سطح چهار تفسیر تطبیقی موسسه آموزش عالی حوزوی رفیعه المصطفی (س)، تهران، ایران | ||
| 2استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه میبد، میبد، ایران | ||
| 3استادیار گروه معارف دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| قرآن کریم در بردارنده کلیات معارف و احکام است و به همین جهت، به تبیین و تفصیل معصومان(ع) نیاز دارد. نادیدهانگاری نقش معصومان در تبیین آیات، پیامدهای جبرانناپذری چون دست نیافتن به مقصود خداوند و کجفهمی از مراد الهی را به دنبال دارد. به باور گروهی معروف به قرآنبسندگان، قرآن برای عموم فهمیدنی بوده و بینیاز از تفسیر و حتی تفسیر معصومان(ع) است. این دیدگاه، مایه برداشتهای غلط از متن قرآن میشود و خطر انحراف در عقیده و عمل را در پی دارد. سید ابوالفضل برقعی، یکی از قرآنبسندگان معاصر ایرانی است. وی بر اعتقاد خود به بینیازی قرآن از تفسیر، به دلایلی استناد میجوید نظیر فهم قرآن توسط عرب جاهلی بدون نیاز به تفسیر، نبود تفسیر قرآن از سوی خداوند و پیامبر(ص) و ائمه(ع)، روشنتر بودن کلام خدا از تفاسیر بشری، حمل بیشتر آیات بر خرافات توسط مفسران، تأثیر مذهب و گرایش مفسر بر تفسیر آیات، فهم آیات قرآن به وسیله آیات دیگر بدون نیاز به تفسیر، و کامل بودن کتاب خدا و بینیازی از تکمیل توسط بندگان. همه این دلایل قابل مناقشه است و مقاله حاضر با روش توصیفیـتحلیلی، به نقد میپردازد. در عصر حاضر، گروهی و بویژه وهابیت، با تمسک به دیدگاههای برقعی، در مقام تضعیف دیدگاه شیعه برآمدهاند. ازاینرو، بررسی و نقد دیدگاههای وی ضروری است. دستاوردهای پژوهش حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، نشان میدهد که مغالطه، بدفهمی، جامعنگر نبودن، بیدقتی و...، از ایرادات وارد به ادله برقعی است. استفاده شخص وی از روایات در توضیح برخی از آیات، نشان از نیاز فهم کامل قرآن به شرح و تفصیل معصومان(ع) دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| قرآن, تفسیر, برقعی, تابشی از قرآن, قرآن‌بسندگی, تفسیر قرآن به قرآن | ||
| مراجع | ||
|
The noble Qur’ān
Nahj al-balāgha (1993), Qom, Hijrat.
Āqā Buzurg Ṭihrānī, M. Ḥ. (1987), Al-Dharī‘a ilā taṣānīf al-Shī‘a. Tehran, Ismā‘īliyān.
As‘adī, M. (2015), Pathology of exegetic trends. Qom, Research Institute of Ḥawza and University.
Ayāzī, M. A. (1993), Al-Mufassirūn ḥayātuhum wa manhajuhum, Tehran, the Ministry of Culture and Islamic Guidance Publications.
Bābā’ī, A. A. (2008), The history of the interpretation of the Qur’ān. Qom, Research Institute of Ḥawza and University.
Id. (2002), Exegetic schools. Tehran, SAMT.
Baḥrānī, H. (1994), Al-Burhān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Bi‘that Institute.
Bī Āzār Shīrāzī, A. A. (1997), Phonetic translation. Tehran, Islamic Culture Publication Center.
Burqa‘ī, A. (2016), A gleam of Qur’ān. n.p. n.p.
Id. (2008), Sawāniḥ ayyām. Riyadh, Dār al-Āl wa al-Ṣahab.
Id. (n.d.), Intellect and religion. n.p. n.p.
Fayḍ Kāshānī, M. M. (1994), Tafsīr al-ṣāfī. Tehran, Maktabat al-Ṣadr.
Iftikhārī, L. (2008), An investigation of the interpretive narrations of Imām Bāqir and Imām Ṣādiq (a). Qom, The Qur’ān Exegesis and Sciences Research Center Publications.
Ja‘fariyān, R. (2003), Religio-political currents and movements in Iran 1991-1979. Tehran, Farhang Research Center.
Jalāliyān, Ḥ. (1999), The history of the interpretation of the noble Qur’ān. Tehran, Uswa.
Jawādī Āmulī, A. (n.d.), Tafsīr tasnīm. Qom, Isrā’.
Juwaynī, M. Ṣ. (2008), Methods of interpreting the noble Qur’ān. Mashhad, Āstān Quds Raḍawī.
Kulaynī, M. (1988), Al-Kāfī. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya.
Ma‘rifat, M. H. (1997), Al-Tafsīr wa al-Mufassirūn fī thawba al-qashīb. Mashhad, Al-Jami‘a al-Raḍawīyya.
Id. (2009), Al-Tamhīd fī ‘ulūm al-Qur’ān. Qom, Al-Tamhīd Culture and Publications Institute.
Mu’addab, R. (2000), The principles of Qur’ān interpretation. Qom, University of Qom.
Muḥammadī Fām, Ḥ., & M. Nabawī (2018), “The examination and evaluation of the reasons of Abulfaḍl Burqi‘ī for the sufficiency of the Qur’ān in exegesis.” Safineh Journal, no. 59, 99-127.
Najjār, A. (2002), Principles of Qur’ān Translation. Rasht, Kitāb Mubīn.
Qaraḍāwī, Y. (2003), Qur’ān, the charter of life Kayfa nataʻāmalu maʻa al-Qurʼān al-ʻAẓīm. Translated by A. Salīmī, Tehran, Iḥsān.
Qumī Mashhadī, M. (1989), Tafsīr kanz al-daqā’iq wa baḥr al-gharā’ib. Tehran, Ministry of Culture and Islamic Guidance.
Rafī‘ī, N. (2001), “The examination and criticism of Rashīd Riḍā’s arguments for the prohibition of the translation of the Qur’ān: An introduction and criticism.” Ma‘rifat, no. 48, 74-85.
Raḥīmiyān, A., & A. Abṭaḥī (2018), “The examination and criticism of Iranian Qur’ānists’ intellectual arguments for Qur’ānism.” Safineh Joural, no. 58, 10-57.
Riḍā’ī Iṣfahānī, M. (2008), The logic of the exegesis of the Qur’ān. Qom. Al-Mustafa International University.
Sa‘īdī Rawshan, M. B. (2017), An introduction to the Qur’ānic sciences. Qom, Al-Mustafa International Translation and Publication Center.
Shāhrūdī, A. A. (2004), The heavenly organon. Rasht, Kitāb Mubīn.
Shākir, M. K. (2003), Exegetic principles and methods. Qom, International Center of Islamic Sciences.
Suyūṭī, A. (2000), Al-Itqān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Kitāb al-‘Arabī.
Id. (1984), Al-Durr al-manthūr. Qom, Āyatullāh Mar‘ashī Najafī Library.
Ṭabarī, A. (1991), Jāmi‘ al-bayān ‘an ta’wīl Āy al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Ma‘rifa.
Ṭabāṭabā’ī, M. Ḥ. (2009), Qur’ān in Islam. Qom, Būstān Kitāb.
Zarkashī, M. (1989), Al-Burhān fī ‘ulūm al-Qur’ān. Beirut, Dār al-Mā‘rifa.
Zurqānī, M. A. (n.d.), Manāhil al-‘irfān. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-‘Arabī. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 311 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 176 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب