تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,116,390 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,220,905 |
مقایسة تأثیر هشت هفته تمرین تداومی و تناوبی بر شاخصهای سرمی محور هورمون رشد/فاکتور رشد شبهانسولین-1 و عملکرد هوازی مردان جوان فعال | ||
نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
مقاله 7، دوره 14، شماره 1، اردیبهشت 1401، صفحه 101-118 اصل مقاله (371.41 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2022.335599.1500 | ||
نویسندگان | ||
بهزاد آزادی1؛ لطفعلی بلبلی* 2؛ مصطفی خانی3؛ معرفت سیاه کوهیان4؛ آمنه پوررحیم5 | ||
1دانشجوی دکتری،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
2دانشیار،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
3استادیارگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
4استاد،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
5استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
چکیده | ||
تحقیق حاضر به بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید بر شاخصهای سرمی محور GH/IGF-1 و عملکرد مردان جوان فعال میپردازد. در این مطالعه نیمهتجربی، 20 مرد جوان (18-25 ساله) انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه همگن تمرین تداومی (10= n) و HIIT (10= n) جایگزین شدند و در یک دورة تمرینی هشتهفتهای شرکت کردند. فعالیت اصلی گروه تمرین تداومی شامل 30 تا 50 دقیقه دویدن تداومی با شدت 50-70 درصد ضربان قلب ذخیره (HRR) بود. تمرینات گروه HIIT سه دوره با چهار تکرار و 15-30 ثانیه دویدن با شدت 85-95 درصد HRR در هر تکرار بود. خونگیری از تمام آزمودنیها در سه مرحلة پیشآزمون، بلافاصله پس از جلسة اول و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. بررسیها نشان داد که پس از یک جلسه تمرین تداومی یا HIIT مقدار IGF-1 تام بهطور معناداری در هر دو گروه کاهش یافته (0001/0=P، ، 63/21=2،36F)، درحالیکه غلظت سرمی GH بهطور معناداری در هر دو گروه افزایش یافته است (04/0=P). افزونبر این پس از 8 هفته، هیچیک از شیوههای تمرینی تغییری در غلظت IGF-1 تام ایجاد نکرد (78/0=P)؛ اما غلظت GH در هر دو گروه افزایش یافت (001/0=P). همچنین غلظت IGF-1 آزاد پس از 1 جلسه و 8 هفته تمرین در هر دو گروه بهصورت معناداری افزایش یافت (001/0=P). در مقابل، ALS در آزمون مرحلة سوم در هر دو گروه کاهش معناداری داشته است (001/0=P) و مقادیر IGFBP3 در هیچیک از دو گروه تغییر نکرد (64/0=P). همچنین افزایش VO2max در هر دو گروه معنادار بود (001/0=P)، ولی این افزایش در گروه HIIT بیشتر بود (032/0=P، 49/5=1،17F). نتیجهگیری: بهنظر میرسد استفاده از هر دو شیوة تمرینی تداومی و تناوبی میتواند سازگاریهای مثبتی در راستای بهبود استقامت قلبی-عروقی و تندرستی فرد ایجاد کند، ولی با در نظر گرفتن مواردی مثل افزایش IGF-1 آزاد و VO2max، تمرینHIIT روش مناسبتری است. | ||
کلیدواژهها | ||
آمادگی هوازی؛ عامل رشد شبهانسولینی-1؛ مردان جوان؛ هورمون رشد | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparison of the Effect of Eight Weeks of Continuous and High Intensity Interval Training on GH/IGF-1 Serum Indices and Aerobic performance of Active Young Males | ||
نویسندگان [English] | ||
Behzad Azadi1؛ Lotfali BolBoli2؛ Mostafi Khani3؛ Marefat Siyahkohyan4؛ Ameneh Pourrahim5 | ||
1PhD. Candidate, Department of Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran. | ||
2Associate Professor, Department of Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran. | ||
3Assistance Professor, Department of Sport Physiology, University of Tabriz, Tabriz, Iran. | ||
4Professor, Department of Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran. | ||
5Assistant Prof., Dept. Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The present study investigates the effect of 8 weeks of continuous and high intensity interval training on serum GH/IGF-1 indices and performance of active young men. In this quasi-experimental study, 20 young men (18-25 years old) were selected and randomly assigned into two homogenous groups of continuous training (n=10) and HIIT (n=10) and participated in an eight-weeks training course. The main activity of the continuous training group consisted of 30-50 minutes of continuous running with an intensity of 50-70% of heart rate reserve (HRR). HIIT group training were three sets of four repetitions and 15-30 seconds of running with an intensity of 85-95% HRR in each repetition. Blood samplings were taken from all subjects in three stages of pre-test, immediately after the first session and 48 hours after the last training session. Investigations showed that after a session of continuous training or HIIT, the amount of total IGF-1 decreased significantly in both groups (P = 0.0001), while the serum concentration of GH significantly increased in both group (P=0.04). Moreover, after 8 weeks, none of the training methods caused a change in total IGF-1 concentration (P=0.78); But GH concentration increased in both groups (P=0.001). Also, free IGF-1 concentration increased significantly after 1 session and 8 weeks of training in both groups (P=0.001). On the other hand, ALS has decreased significantly in the third stage test in both groups (P=0.001) and IGFBP3 values did not change in any of the two groups (P=0.64). Also, the increase in VO2max was significant in both groups (P=0.001), but this increase was greater in the HIIT group (P=0.032, F=5.49, 1.17). It seems that the use of both continuous and interval training methods can create positive adaptations toward improving participants’ cardiovascular endurance and health, but considering factors such as increasing free IGF-1 and VO2max, HIIT training is a more appropriate method. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Aerobic fitness, growth hormone, insulin-like growth factor -1, young male | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 831 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 395 |