تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,506 |
تعداد مقالات | 70,323 |
تعداد مشاهده مقاله | 123,629,917 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 96,835,235 |
Phenomenon of Death in Nahj al-Balāgha: A Qualitative Study | ||
Classical and Contemporary Islamic Studies (formerly known as Journal of Contemporary Islamic Studies) | ||
دوره 4، شماره 2، مهر 2022، صفحه 281-293 اصل مقاله (1002.31 K) | ||
نوع مقاله: Scholary | ||
نویسندگان | ||
Muhsin Kargar1؛ Kamal Sahraei Ardakani* 2؛ Yasir RidaPur MirSalih3؛ Yahya Mir Hoseini4 | ||
1PhD Student of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Meybod, Iran | ||
2Assistant Professor, Department of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Meybod, Iran | ||
3Associate professor, Department of Counseling, Faculty of Humanities and Social Sciences, Ardakan University, Ardakan, Iran | ||
4Associate professor, Department of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Faculty of Theology, Meybod University, Meybod, Iran | ||
چکیده | ||
Death and the way humans facing it differs in various societies. In the present article, with the method of “thematic analysis” and with the six-step pattern of Braun and Clarke, a model for religious morbidity has been provided which focuses on Nahj al-balāgha. The goal of the present study is exploring the quiddity, reason, and quality of death from the perspective of Nahj al-balāgha. First, by choosing the explicit theme of “mawt” (death) and its synonyms, inductively 171 preliminary themes were derived, which then were cut down to 77 basic themes. These basic themes later were reduced to 31 organizing themes and 4 global themes (“the inner truth and function of death”, “features and requirements of death “, “positive encounter with death”, and “negative encounter with death”. In analyzing the reason of death, the results of the study consider the inner truth of death as a divine tradition, and the function of death as the goal of this world as well as a medium for transferring and returning to the other world and beginning of a new life. As an answer to the quiddity of death, in place of explicating the mysterious and unexplainable quiddity of death, twelve features and requirements of death have been investigated, from which the feature of inevitability has the most frequency. Nahj al-balāgha introduces positive encounter as acceptance, preparedness, anticipation, nearness assumption, remembrance, postponement, and readiness for and reception of a valuable death (martyrdom). It also introduces negative encounter as farness assumption, sadness, ignorance, grandness assumption, and morbidity. | ||
کلیدواژهها | ||
Imām ‘Alī (a)؛ Nahj al-balāgha؛ morbidity؛ thematic analysis؛ phenomenon of death | ||
عنوان مقاله [English] | ||
پدیده مرگ در نهجالبلاغه (یک مطالعه کیفی) | ||
نویسندگان [English] | ||
محسن کارگر1؛ کمال صحرائی اردکانی2؛ یاسر رضاپور3؛ یحیی میرحسینی4 | ||
1دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه میبد، میبد، ایران | ||
2استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه میبد، میبد، ایران | ||
3دانشیار گروه مشاوره و روانشناسی دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران | ||
4دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه میبد، میبد، ایران | ||
چکیده [English] | ||
مرگ و رویارویی انسانها با آن، در جوامع مختلف متفاوت است. این نوشتار با روش «تحلیل مضمون» و با الگوی شش مرحلهای «بِراون و کِلارک[1]»، مدلی برای مرگاندیشی دینی با تمرکز بر نهجالبلاغه ارائه میکند. هدف از این پژوهش بررسی چیستی، چرایی و چگونگی مرگ از منظر نهجالبلاغه است. ابتدا با انتخاب مضامین مشهود «مَوت» و مترادفهای آن، به شیوه استقرایی، 171 مضمون اولیه و با حذف مکررات 77 مضمون پایه و با تلخیص آنها 31 مضمون سازماندهنده و چهار مضمون فراگیر «حقیقت و کارکرد مرگ»، «ویژگی و ملزومات مرگ»، «مواجهه مثبت با مرگ» و «مواجهه منفی با مرگ» به دست آمد. نتایج پژوهش در تحلیل چرایی مرگ، به حقیقت مرگ به عنوان سنت الهی و کارکرد مرگ به مثابه غایت دنیا و ابزار انتقال و بازگشت به جهان دیگر و شروع یک زندگی جدید مینگرد. در پاسخ به چیستی مرگ، به جای تبیین ماهیت رازآلود توصیفناپذیر مرگ، به دوازده ویژگی و ملزومات مرگ پرداخته که ویژگی ناگزیر بودن بیشترین بسامد را دارد. پذیرش، آمادگی، انتظار، نزدیکانگاری، یادآوری، تأخیراندازی، آمادگی و استقبال از مرگ باارزش(شهادت)، رویارویی مثبت معرفی گردیده و دورانگاری، ناراحتی، غفلت، بزرگانگاری و مرگهراسی، به عنوان مواجهه منفی در نهجالبلاغه معرفی شده است. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
امام علی(ع), نهجالبلاغه, مرگاندیشی, تحلیل مضمون, پدیده مرگ | ||
مراجع | ||
The noble Qur’ān
‘Ābidī Ja‘farī, Ḥ., M. Taslīmī, A. Faqīhī, & M. Shaykhzāda (2011), “Taḥlīl maḍmūn wa shabaka ma ḍāmīn: rawishī sāda wa kārāmad barāyi tabyīn ulgūhāyi mawjūd dar dādihāyi kayfī.” Andīsha Mudīriyyat Rāhburdī, No. 10, 151-198.
à Kempis, T. (2010), Tashabbuh bi Masīḥ. Translated by S. Maythamī, Tehran, Hirmis.
‘Askarī Yazdī, A., M. Qomī, & M. Rāzābādī (2018), “Ta’ammulī bar marg wa ma‘nābakhsh ān bi zindigī dar ḥikmat Ṣadrā’ī wa Igzistānsiyālīsm ilḥādī.” Andīsha Nuwīn Dīnī, No. 14, 45-60.
Attride-Stirling, J. (2001), “Thematic Networks: An Analytic Tool for Qualitative Research.” Qualitative Research, No. 3, pp. 385-405
Avicenna, Ḥ. (n.d.), Daf‘u khawf al-mawt. Qazvin Library manuscript.
Barthes, W. (1983), Igzīstānsiyālīsm chīst? Translated by M. Mishkīnpūsh, Tehran, Agāh.
Dānishnāmayi ‘Alawī application.
Fārābī, A. (1987), Al-Siyāsa al-madaniyya. Tehran, Al-Zahrā’.
Frankl, W. (2019), Insān dar justujūyi ma‘nā. Translated by F. Dawlatyārī, Tehran, Intishārāt Nīk Farjām.
Gūsha Gīr, A. (2001), “Pīrī wa khirad.” Shinākht, No. 30, 139-157.
Hāshimī, Z., A. ‘Alī Zamānī, M. Zamānī, & W. Khūshṭinat (2018), “Margandīshī az manẓar Irvin Yalom wa ta’thīr ān bar ma‘nābakhshī bi zindigī.” Qabasāt, No. 23, 122-150.
Heidegger, M. (2010), Hastī wa zamān. Translated by A. Rashīdiyān, Tehran, Quqnūs.
Ilyās, N. (2016), Tanhā’ī dam marg. Translated by A. Mihrigān & Ṣ. Najafī, Tehran, Nashr Gām Naw.
Īmān, M. (2018), Rawīshshināsī taḥqīqāt kayfī. Qom, Pazhūhishgāh Ḥawza wa Dānishgāh.
Ja‘farī, M. (1997), Tarjuma wa tafsīr Nahj al-balāgha. Tehran, Daftar Nashr Farhang Islāmī.
Khātamī, M. (2006), Makātib falsafī dar qarn bistum. Tehran, Intishārāt Danishgāh Tihrān.
Narāqī, A. (2019), “Az marg chirā harāsam? Guftārī darbārayi harās as marg az manẓar Epicureans.” Andīshayi Pūya, No. 62, 90-93.
Nietzsche, F. (1976), Chinīn guft Zartusht. Translated by D. Āshūrī, Tehran, Intishārāt Āgāh.
Plato (1989), Majmū‘a risālāt. Vol. 1, translated by M. Ḥ. Luṭfī, Tehran, Nashr Khārazmī.
Pūr Jawāhirī, A. (2004), Paywand a‘zā’ wa marg maghzī dar āyina-yi figh. Tehran, Dānishgāḥ Imām Ṣādiq (a).
Qāsimī, Ḥ., & others (2020), Marja‘ dānish. Tehran, Andīsha Ārā’.
Ṣadr al-Dīn Shīrāzī, M. (1987), Tafsīr al-Qur’ān al-karīm. Qom, Bīdār.
Shaykhzāda, M., & R. Banī Asad (2020), Taḥlīl maḍmūn, mafāhīm, rūykardhā, wa kārburd. Tehran, Nashr Lugus.
Sirājzāda, Ḥ., M. Farāsatkhāh, & M. Zamānī Muqaddam (2015), “Nigarish lāhūtī wa nāsūtī nisbat bi marg, muṭāli‘at marg andīshī nimūna’ī az dānishjūyān bā rawish naẓariyya zamīna’ī.” Anjuman Īrānī Muṭāli‘āt Farhangī wa Irtibāṭāt, No. 40, 152-178.
Spinoza, B. (1997), Akhlāq. Translated by M. Jahāngīrī, Tehran, Markaz Nashr Dānishgāhī.
Strauss, A., & J. Corbin (2006), Uṣūl rawish taḥqīq kayfī: Naẓariyya mabnā’ī, rawiyyahā wa shīwahā. Translated by B. Muḥammadī, Tehran, Pazhūhishgāh ‘Ulūm Insānī wa Muṭāli‘āt Farhangī.
Ṭabāṭabā’ī, M. (1993), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmiyya.
Yalom, A. (2011), Rawān darmānī-i igzīstānsiyāl. Translated by S. Ḥabīb, Tehran, Nashr Nay.
Id., (2012), Māmān wa ma‘niyi zindigī. Translated by S. Ḥabīb, Tehran Qaṭra.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 311 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 345 |