پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 152 |
| تعداد شماره‌ها | 5,773 |
| تعداد مقالات | 63,281 |
| تعداد مشاهده مقاله | 104,916,485 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 81,993,610 |
چالش‌های کانون‌های سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی | ||
| مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 بهمن 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jisr.2022.332267.1248 | ||
| نویسندگان | ||
مهرداد نوابخش1؛ سمانه زمانی گرمسیری  2
| ||
| 1استاد گروه جامعه شناسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
| 2دکترای رشته جامعه‌شناسی مسائل اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات | ||
| چکیده | ||
| امروزه حکمرانی مشارکتی اهمیت یافته و توسط دولت‌ها به رسمیت شناخته می‌شود. در ایران کانون‌های سلامت با هدف ایجاد فضایی برای حکمروایی مشارکتی در حوزه سلامت ایجاد شد. ابتدا کانون‌های سلامت با استفاده از ظرفیت شهرداری استان تهران شکل گرفت. سپس به عنوان یک طرح ملی از طرف وزارت بهداشت مطرح گردید تا اولویت پیشگیری، آموزش و فرهنگ‌سازی در حوزه سلامت نسبت به مسائل درمانی، ایجاد شود. اما با چالش‌های بسیاری مواجه گردید. مطالعه حاضر به منظور بازنگری و بررسی چالش‌های کانون‌های سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی انجام شده است. مطالعه حاضر کیفی و با رویکرد نظریه زمینه‌ای بوده است. در این مطالعه با 22 نفر صاحب‌نظران، سیاست‌گذاران، مدیران، ارائه‌دهندگان خدمات در کانون‌های سلامت و مردم محله در 4 منطقه از تهران که این مناطق با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند، مصاحبه شد. روش نمونه‌گیری در‌دسترس بود و با اشباع داده مطالعه به پایان رسید. در این مطالعه داده‌ها با استفاده از مدل حکمروایی مشارکتی امرسون و نباتچی طبقه‌بندی شدند. ازجمله چالش‌های کانون‌های سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی، بستر شکل‌گیری آن است. همچنین در فرآیند تصمیم‌گیری، فهم مشترک، انگیزه مشترک ذی‌نفعان، رهبری رسمی، ساختار و جریان مالی و اطلاعات میان ذی‌نفعان چالش‌هایی وجود دارد که نیازمند اصلاح است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چالش؛ کانون سلامت؛ حکمرانی؛ مشارکت؛ شهرداری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Challenges of Health Clubs to Achieve Participatory Governance | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mehrdad Navabakhsh1؛ Samaneh Zamani Garmsiri2 | ||
| 1Professor of Sociology, Science & Research Branch, Islamic Azad University | ||
| 2PhD in Sociology of Social problems, Islamic Azad University, Science and Research Unit | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: Todays, governments are increasingly recognizing the need for participatory and inclusive processes in health sector decision-making; and participatory governance in the field of health has become more important in recent decades. Health clubs were established with the aim of increasing citizen participation in the field of health. The challenges in practice demonstrated the urgent of providing a comprehensive health model for participatory governance at the neighborhood level. The aim of this study was to review and investigate the challenges of health clubs to achieve participatory governance. Method: This is a qualitative study using in-depth interview and focused group discussion. The participants included 22 stakeholders from 4 districts of Tehran using purposive sampling method. The study was conducted in 4 stages including review of literature related to different models of participatory governance, then stakeholder analysis, then interview and focused group discussion with the main stakeholders and finally qualitative analysis of the data. In this study, the Emerson and Nabatchi participatory governance model was used as a participatory governance model, which was adapted and localized to be applied in health clubs. Finding: The finding of this study showed that the cultural barriers to participatory governance include individualism and the weakness of teamwork in Iran, and social barriers include the lack of trust between the public sector and the people, competition between different stakeholders, self-interest in participation, and diminished reciprocal moral obligations. The obstacles that exist in the political dynamics and power relations in Iran include the lack of institutionalization of local government in the political structures of Iran and the institutionalization of authoritarianism in the political dynamics and power relations in the country. In the field of system, among the dynamic obstacles of cooperation we can refer to the lack of common understanding of the issue between different stakeholders, lack of consensus in decision making, disregard for everyone's interests, lobbying, not hearing all voices due to differences in power and influence of different stakeholders, competition between stakeholders, lack of justification of the municipal body to the importance of public participation. Leadership challenges include the inefficiency of formal leadership of public sector in conflict management, balancing power among different stakeholders, engaging popular participation, guiding leadership approach instead of leadership with a facilitation approach, and a tool-based approach to participation. In participatory governance in health centers, the funds given determine the direction and how to spend it, not local decision-making, and the priority of allocating funds to municipal services is more than health clubs, and the flow of information between different stakeholders is sometimes not two-way. Therefore, it seems that different stakeholders do not have easy access to information and financial resources. Conclusion: In general, health clubs in the formation of participatory governance face challenges in the context of cultural, social and political dynamics and power relations. There are also challenges in the decision-making process, shared understanding, common motivation of stakeholders, formal leadership, financial and information structure, and flow among stakeholders that need to be addressed. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Challenge, Health Center, Governance, Participation | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 27 |
||
