نوابخش, مهرداد, زمانی گرمسیری, سمانه. (1402). چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی. , 12(1), 151-169. doi: 10.22059/jisr.2022.332267.1248
مهرداد نوابخش; سمانه زمانی گرمسیری. "چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی". , 12, 1, 1402, 151-169. doi: 10.22059/jisr.2022.332267.1248
نوابخش, مهرداد, زمانی گرمسیری, سمانه. (1402). 'چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی', , 12(1), pp. 151-169. doi: 10.22059/jisr.2022.332267.1248
نوابخش, مهرداد, زمانی گرمسیری, سمانه. چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی. , 1402; 12(1): 151-169. doi: 10.22059/jisr.2022.332267.1248
چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی
گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده
ا امروزه حکمرانی مشارکتی اهمیت روزافزون یافته است. کانونهای سلامت با هدف ایجاد فضایی برای حکمروایی مشارکتی در حوزۀ سلامت ایجاد شد، اما در عمل این طرح با چالش‌های بسیاری مواجه شد. مطالعۀ حاضر به‌منظور بازنگری و بررسی چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی انجام شده است. مطالعۀ حاضر کیفی و با رویکرد نظریۀ زمینه‌ای است. در این مطالعه با 22 نفر از صاحب‌نظران، سیاست‌گذاران، مدیران، ارائه‌دهندگان خدمات در کانونهای سلامت و مردم چهار منطقه از تهران مصاحبه شد. در این مطالعه داده‌ها با استفاده از مدل حکمروایی مشارکتی امرسون و نباتچی طبقه‌بندی شدند. موانع فرهنگی حکمرانی مشارکتی شامل فردگرایی و ضعف کار تیمی و گروهی و موانع اجتماعی شامل بی‌اعتمادی بین بخش دولتی و مردم، وجود رقابت بین ذی‌نفعان مختلف، منفعت‌طلبی در مشارکت و کاهش تعهدات اخلاقی متقابل است. در زمینۀ سیستم، موانع دینامیک همکاری شامل نبود فهم مشترک مسئله میان ذی‌نفعان مختلف، نداشتن اجماع در تصمیم‌گیری، درنظرنگرفتن منافع همگان، لابی‌گری، شنیده‌نشدن همۀ صداها، رقابت میان ذی‌نفعان و توجیه‌نشدن بدنۀ شهرداری نسبت به اهمیت مشارکت مردمی است. چالش‌های رهبری شامل ناکارایی رهبری رسمی در بخش دولتی در زمینۀ مدیریت تعارض، رهبری هدایت‌کننده و نگاه ابزاری به مشارکت است. از جمله چالش‌های کانونهای سلامت برای دستیابی به حکمرانی مشارکتی، بستر شکل‌گیری آن است. همچنین در فرایند تصمیم‌گیری، فهم مشترک، انگیزۀ مشترک ذی‌نفعان، رهبری رسمی، ساختار و جریان مالی و اطلاعات میان ذی‌نفعان چالش‌هایی وجود دارد که نیازمند اصلاح است.
Challenges of Health Centers to Achieve Participatory Governance
نویسندگان [English]
Mehrdad Navabakhsh؛ Samaneh Zamani Garmsiri
Department of Social Sciences, Faculty of Literature, Humanities and Social Sciences, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]
The significance of participatory governance has grown in recent years. The purpose of establishing health organizations was to increase citizen participation in the field of health. In practice, this plan encountered numerous obstacles. This study aimed to evaluate and investigate the obstacles health clubs face in achieving participatory governance. This is a qualitative investigation that employs in-depth interviews and focused group discussions. Interviews were conducted with 22 experts, policymakers, administrators, health center service providers, and residents of four Tehran districts. The data in this investigation were classified using the Emerson and Nabatchi participatory governance model. Iran’s cultural barriers to participatory governance consist of individualism and a lack of collaboration. Social barriers consist of a lack of trust between the public sector and the general public, competition between various stakeholders, self-interest in participation, and diminished reciprocal moral obligations. In the field of system, the dynamic obstacles to cooperation include a lack of common understanding of the problem among different stakeholders, a lack of consensus in decision-making, a disregard for everyone’s interests, lobbying, an inability to hear all voices, competition among stakeholders, and a lack of justification by the municipal body for the significance of public participation. The ineffectiveness of formal leadership in the public sector in conflict management, guiding leadership, and a tool-based approach to participation are among the leadership challenges. Participatory governance is the basis for the establishment of health centers, one of the obstacles they must overcome to succeed. Challenges must also be addressed in the decision-making process, shared comprehension, common motivation of stakeholders, formal leadership, financial and information structure, and information flow among stakeholders.
کلیدواژه‌ها [English]
Challenge, Governance, Health Center, Municipality, Participation
مراجع
ادارۀ کل سلامت معاونت آموزش و ارتقای سلامت (1396). مشارکت مردمی در حوزۀ سلامت، تهران: ادارۀ کل سلامت معاونت آموزش و ارتقای سلامت
ادارۀ کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی (1395). بررسی میزان اثربخشی فعالیت‌های کانون سالمندان. تهران: ادارۀ کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی
دماری، بهزاد؛ ناصحی، عباس و وثوق مقدم، عباس (1392). برای ارتقای سلامت اجتماعی ایرانیان چه کنیم؟ مروری بر وضع موجود، راهبردهای ملی و نقش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مجلۀ دانشکدۀ بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، سال 11، شمارۀ 1: ۴۵-۵۸.
زمانی گرمسیری، سمانه و نوابخش، مهرداد (1402). ارتقای الگوی کانونهای سلامت به‌عنوان یک مدل بومی حکمروایی مشارکتی در نهادهای دولتی. فصلنامۀ سیاست‌گذاری عمومی. (در دست انتشار)
معاونت امور اجتماعی و فرهنگی ادارۀ کل سلامت (1395). شیوه‌نامۀ فعالیت و مدیریت کانونهای اجتماعی سلامت‌محور ادارۀ کل سلامت، ویرایش چهارم.
معاونت امور اجتماعی و فرهنگی ادارۀ کل سلامت (1397). شیوه‌نامۀ اجرایی هفتۀ ملی مبارزه با سرطان.
منصوریان، یزدان (1386). گراندد تئوری: نظریه‌سازی استقرایی براساس داده‌های واقعی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت
موسوی، میرطاهر (1397). دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران ۱۳۸۸-۱۳۹۶: آسیب‌های اجتماعی و نابرابری. جلد دوم. تهران: آگاه.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان جهانی بهداشت (1397). ارزیابی مشترک وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان جهانی بهداشت درمورد حکمرانی و تأمین مالی نظام سلامت در ایران: صدای مردم و حکمرانی مشارکتی در نظام سلامت: وضعیت موجود و چشم‌انداز آیند، تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
Anshell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571. https://doi.org/10.1093/jopart/mum032
Anshell, C., & Gash, A. (2012). Stewards, mediators, and catalysts: Toward a model of collaborative leadership1. The Innovation Journal, 17(1), 2.
Bryson, J. M., Crosby, B. C., & Middleton Stone, M. (2006). The design and implementation of Cross‐Sector collaborations: Propositions from the literature. Public Administration Review, 66, 44-55. https://doi.org/10.1111/j.1540-6210.2006.00665.x
Choi, T., & Robertson, P. J. (2014). Deliberation and decision in collaborative governance: A simulation of approaches to mitigate power imbalance. Journal of Public Administration Research and Theory, 24(2), 495-518. https://doi.org/10.1093/jopart/mut003
Damari, B., Nasehei, A., & Vosoogh Moghaddam, A. (2013). What should we do for improving Iranian social health? Situational analysis, national strategies and role of ministry of health and medical education. Sjsph, 11(1), 45-58. http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-5014-en.html
Deputy of Social and Cultural Affairs of the General Health Administration (2016). Activity and management guidelines for health-oriented social centers of the General Health Administration (4th Ed.).
Deputy of Social and Cultural Affairs of the General Health Administration (2018). Executive guidelines for the National Cancer Week.
Emerson, K. (2018). Collaborative governance of public health in low-and middle-income countries: lessons from research in public administration. BMJ Global Health, 3(Suppl 4), e000381. http://dx.doi.org/10.1136/bmjgh-2017-000381
Emerson, K., & Gerlak, A. K. (2014). Adaptation in collaborative governance regimes. Environmental Management, 54, 768-781. https://doi.org/10.1007/s00267-014-0334-7
Emerson, K., Nabatchi, T., & Balogh, S. (2012). An integrative framework for collaborative governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 22(1), 1-29. https://doi.org/10.1093/jopart/mur011
Futrell, R. (2003). Technical adversarialism and participatory collaboration in the US chemical weapons disposal program. Science, Technology & Human Values, 28(4), 451-482. https://doi.org/10.1177/0162243903252762
General Administration of Health, Deputy of Education and Health Promotion (2017). People’s participation in health field.
General Administration of Social and Cultural Studies (2016). Investigating the effectiveness of the Elderly Health Clubs’ activities.
Hsu, J., Majdzadeh, R., Harirchi, I., & Soucat, A. (2019). Health system transformation in the Islamic Republic of Iran: An assessment of key health financing and governance issue. Geneva, Switzerland: World Health Organization (WHO). https://apps.who.int/iris/handle/10665/333760
Mansourian, Y. (2007). Grounded Theory: inductive theorizing based on real data. Journal of Research on Issues of Education. (In Persian)
Ministry of Health and Medical Education & World Health Organization (2018). Joint assessment of the Ministry of Health and Medical Education and World Health Organization on the governance and financing of the health system in Iran: The voice of the people and participatory governance in the health system (current situation and future prospects). (In Persian)
Mousavi, M. (2018). The second report on the social situation of Iran 2009-2017: social harms and inequality. Vol. 2. Iran: Agah. (In Persian)
Nikkhah, H. A. & Redzuan, M. (2009). Participation as a medium of empowerment in community development. European Journal of Social Sciences, 11(1), 170-176. (In Persian)
Zamani Garmsiri, S., & Navabakhsh, M. (2023). Promoting the model of health centers as a local model of participatory governance in governmental organization. Iranian Journal of Public Policy. (In Persian)
