پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,232 |
| تعداد مقالات | 67,772 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,232,290 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,977,940 |
خوانش وجوه بصری هنر گروتسک در آثارجنی ساویل بر اساس آرای میخائیل باختین | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 8، دوره 28، شماره 1، فروردین 1402، صفحه 81-91 اصل مقاله (744.43 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2022.337695.666857 | ||
| نویسندگان | ||
| شهلا نیلفروشان1؛ افسانه ناظری* 2 | ||
| 1کارشناس ارشد نقاشی، گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| جنی ساویل یک نقاش فیگوراتیو از تصاویر بسیار بزرگ و توصیفات کوبنده در مورد بدن گروتسکی زنان و اغلب خودش است. نقاشیهای او با اصطلاحات مختلفی مانند ناخوشایند، بیرحمانه و منزجرکننده توصیف میشود. رئالیسم گروتسک بهعنوان یک جریان دارای نفوذ و قدرت در نقاشی فیگوراتیو تا به امروز زنده مانده است. در بدنی تحریف شده بهعنوان ابزاری برای با هم ادغام نمودن واقعیت و تخیل. شکافها و برآمدگیهای این بدن مشترک انسانی ممکن است ناخوشایند یا منزجرکننده به نظر برسند اما باختین این تصاویر احشایی را در چارچوبی بلندنظرانه و مثبت قرار میدهد. این پژوهش با طرح این پرسش اصلی که «چگونه میتوان بر مبنای آرای باختین وجوه بصری هنر گروتسک را در آثار جنی ساویل خوانش نمود؟» شکل گرفته و از نظر هدف توسعهای و از نظر نوع و روش، کیفی و توصیفی-تحلیلی میباشد. یافتههای تحقیق آشکار کننده این واقعیت است که این هنرمند با بکارگیری هنر خود هر آنچه در جامعه امروزی فاخر و بلندمرتبه تلقی میشود به زیر کشیده و آن را از مرکز به حاشیه رانده است و این گونه با درهم شکستن روابط سلسله مراتبی و تقدسزدایی از امر مقدس و آرمانی، اعتراض خود را به بیعدالتی و نابرابری در جامعه ابراز نموده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| میخائیل باختین؛ گروتسک؛ نقاشی؛ جنی ساویل؛ کارناوال | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Reading of the Grotesque Art’s Visual Elements in Jenny Saville’s Works Based on the Views of Mikhail Bakhtin | ||
| نویسندگان [English] | ||
| shahla nilforoushan1؛ Afsaneh Nazeri2 | ||
| 1Master of Painting, Department of Painting, Faculty of Visual Arts, Isfahan University of Art, Isfahan, Iran. | ||
| 2Associate Professo, Department of Painting, Faculty of Visual Arts, Isfahan University of Art, Isfahan, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Jenny Saville, the Scottish contemporary artist found immediate success in the 1990s due to the depiction of corpulent women on a large scale; depictions that were considered to be a rebellion against the long-lasting historical practice of drawing women according to the ideal constructs of beauty and slim female body. Saville’s works were considered as bold measures in contemporary art, and the updated historical context which was brought by the oversized depiction of the figures linked Saville to keywords such as atypical, inconsistent, and exaggerated. Saville’s figures fall under the category of grotesque art due to the depiction of suspended, amorphous, transplanted, and transgendered limbs. The human body and its vital and physical behaviors play a significant role in Saville’s imagination. The bodies created through grotesque realism are positive entities that delineate a world’s population regardless of their class and have the potential to inject instability in the accepted societal, political, and aesthetic norms. The essence of Mikhail Bakhtin’s notable views on carnival-grotesque disassociates itself from all the monotonous and invariable conventions, arrangements, stable truths, and cliches and provides an opportunity for revision and creation of novel worldviews. This theory provides a fresh outlook through which the works of Jenny Saville can be studied. The main objective of this study is to analyze the latent layers of meaning in Jenny Saville’s paintings which contain the implicit definitions and implications of criticizing the contemporary political, societal, cultural, and aesthetic landscape. Due to their authenticity, these features are studied according to Bakhtin’s views in order to provide an answer for the following question: “How can the elements of grotesque art in Jenny Saville’s works be studied according to Bakhtin’s views?” In terms of type, methodology, and developmental features, the present study is of qualitative and descriptive-analytical type. The findings of the present study reveal Saville’s attempt to pull apart and decentralize all the sumptuous and elegant features of contemporary society through her art. Saville expresses her dissatisfaction with the injustice and inequality in the society through overwhelming hierarchical orders and all that is considered to be dignified. Saville is drawn to expressions such as “mutation”, “transformation”, and “ambiguity”, and seeks the extravagant and bulky depictions of human figures that are comparable to Bakhtin’s interpretation of grotesque body with unique affinity and understanding of the material world. Saville’s recent works feature multilayered and overlapping masses of bodies and distorted limbs, that point to the notion of multiple truths and abundance of signifiers. The figures in her works – which often have elusive dimensions along with transplanted and transitional bodies – are arranged in a way to eliminate the line between creation and annihilation, and to demonstrate the cyclicity of time in grotesque imagination. For Bakhtin, the Grotesque is against the hierarchiacal order, destroying all forms of social and racial classifications, like large figures of Saville, which provokes the audience to question the "policies of beauty standardization" and the "disgust caused by bodies not complying with the standards." | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Mikhail Bakhtin, Grotesque, Painting, Jenny Saville, Carnival | ||
| مراجع | ||
|
آفرین، فریده (1397)، تحلیل وجوه فرهنگ عامه در نقاشیهای حسینعلی ذابحی، باغ نظر، دوره 15، شماره 59، صص 71-82.
انصاری، منصور (1384)، دموکراسی گفتگویی: امکانات دموکراتیک اندیشه‌های میخائیل باختین و یورگن هابرماس، نشر مرکز، تهران. تامسون، فیلیپ (1398)، گروتسک، ترجمه فرزانه طاهری، نشر مرکز، تهران.
تودوروف، تزوتان (1398)، منطق گفتگویی میخائیل باختین، ترجمه داریوش کریمی، نشر مرکز، تهران
. عرب‌زاده، جمال، و کامبیز موسوی اقدم، و شراره افتخاری یکتا (1394)، تحلیل نقاشیهای پیتر بروگل بر اساس اندیشه میخائیل باختین، کیمیای هنر، دوره 4، شماره 14، صص 32-52.
لچت، جان (1398)، پنجاه متفکر بزرگ معاصر از ساختارگرایی تا پسامدرنیته، ترجمه محسن حکیمی، انتشارات خجسته، تهران.
مکاریک، ایرنا ریما (1398)، دانش‌نامه‌ی نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر، و محمد نبوی، آگه، تهران.
نامورمطلق، بهمن (1394)، درآمدی بر بینامتنیت: نظریه‌ها و کاربردها، سخن، تهران.
نولز، رونالد (1394)، شکسپیر و کارناوال پس از باختین، ترجمه رویا پورآذر، انتشارات هرمس، تهران.
Adams, James L., Wilson Yates, and Robert P. Warren (1997), The Grotesque in Art and Literature: Theological Reflection, Wm. B. Eerdmans Publishing, United States of America. Bakhtin, Mikhail (1984), Rabelais and His World, Translated by Helene Isowolsky, Bloomington, Indiana University Press. Dalley, Jan (2020), Jenny Saville: portrait of a feminist, Financial Times. Dentith, Simon (1995), Bakhtinian Thought: An Introductory Reader, Routledge. Erdrich, Loren (2007), I Am a Monster: The Indefinite and the Malleable in Contemporary Female Self-Portraiture, Circa , No.121, pp. 43-49. Garland Thomson, Rosemarie (1996), Freakery: Cultural Spectacles of the Extraordinary Body, New York University Press. Goodman, Jonathan (2020), Jenny Saville at Gagosian, White Hot Magazine. Groom, Simon (2018), Jenny Saville Now, Gagosian Quarterly. Guner, Fisun (2012), Jenny Saville, Modern Art Oxford and Ashmolean Museum, The Arts Desks. Harpham, Geoffrey G. (1982), On the Grotesque: Strategies of Contradiction in Art and Literature, Princeton University Press, Princeton. Haynes, Deborah J. (2008), Bakhtin and the Visual Arts, Cambridge University Press, United State of America. Hoban, Phoebe (2018), Jenny Saville still Manages to Amaze with Ancestors, Riot Material. Hubbard, Sue (2020), Jenny Saville Propped 1992 Significant Works, Art News, Artlyst. Kennedy, J., and J. Burt (2018), Portraying the grotesque in Jenny Saville’s paintings, Unit London, News. Lockard, Brittany (2017), Who Are You Calling Fat? : Eating Disordered Thinking in Jenny Saville’s Plan and Propped, Gender Open Repositorium, No. 62, pp. 36-47. Meagher, Michelle (2003), Jenny Saville and a Feminist Aesthetics of Disgust, Hypatia, 18, No. 4, pp. 23-42. Murphy, Anna (September 3, 2000), An Obsession with Bodily Extremes, The Sunday Telegraph. Paparoni, Demetrio (2008), Damien Hirst, David Salle, Jenny Saville: The Bilotti Chapel, Edited by Demetrio Paparoni, The Bilotti Chapel, Rome. Wages, Emily C. (2016), Macro Self-Portraiture and the Feminine Grotesque, Bachelor of Arts, Claremont College. http://www.artforum.com/print/reviews/199910/jenny-saville-772 http://www.christies.com/en/lot-5459627 http://www.theartstory.org/amp/artist/saville-jenny/artworks/ | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 299 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 263 |
||