پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,095,454 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,201,811 |
بررسی همزیستی در فیلم «جهان با من برقص» بر اساس هستی‌شناسی شی‌محور گراهام هارمن | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| مقاله 5، دوره 28، شماره 3، آبان 1402، صفحه 57-66 اصل مقاله (475.76 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2023.359737.615758 | ||
| نویسندگان | ||
| نازنین هنرخواه1؛ علی شیخ مهدی* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری رشته پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| گراهام هارمن فیلسوف معاصر امریکایی است که نظریه هستی‌شناسی شی‌‌گرا را مطرح کرده و در کتاب نامادی‌گرایی، کاربرد این نظریه در علوم اجتماعی را نشان داده است. بر پایه این نظریه، تمایز سنتی سوژه/ابژه محلی از اعراب ندارد و تمام موجودات (اعم از انسان، حیوان، مصنوعات و غیره) که در این نظریه اشیا خوانده می‌شوند، با تاثیر بر یکدیگر که در این نظریه همزیستی نامیده می‌شود، مراحل زندگی مشابهی شامل تولد، پختگی، زوال و مرگ را سپری می‌کنند. بر این اساس نظریه هارمن، چارچوبی واقع‌گرایانه و هستی‌شناسانه برای تحلیل اشیا و روندهای اجتماعی ایجاد کرده است که اساس پژوهش حاضر در تحلیل روابط شخصیت‌ها و سایر اشیای درون فیلم جهان با من برقص است. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و مشاهده فیلم بوده و داده‌ها بر اساس مفهوم شی در نظریه مذکور به روش تحلیلی_تفسیری بررسی شده است. بر اساس نتیجه به‌دست آمده روابط شخصیت اصلی فیلم (جهان) در تعامل و همزیستی با اشیای پیرامون موجب استحاله شخصیت او و گذر وی از مرحله زوال به مرحله بعدی (مرگ) شده است. همچنین اشخاص دیگر در روابط خود و تعامل با سایرین، سیر و سلوک مختص خود را طی می‌کنند که در متن بدان پرداخته شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| همزیستی؛ هستی‌شناسی شی‌محور؛ گراهام هارمن؛ جهان با من برقص (1399)؛ سروش صحت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of Object-Oriented Ontology`s Symbiosis in the Film Dance with me! | ||
| نویسندگان [English] | ||
| nazanin honarkhah1؛ ali sheikhmehdi2 | ||
| 1Ph.D. student of Art Research, Faculty of Advanced Studies of Art, Tehran Art University, Tehran, Iran. | ||
| 2Corresponding Author, Associate Professor, Faculty of Art and Architecture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Graham Harman, an American contemporary philosopher, is the founder of object-oriented ontology (OOO). In his 2016 book, Immaterialism, he offeres a theoretical framework for studying social phenomena using OOO. According to this theory, the traditional distinction between subject and object is eliminated in favor of a more realistic vision, in which everything from human beings to animals and artificial entities are 'objects' as far as they have similar stages of living: birth, maturity, decadence, and death. We tried to examine this theoretical framework in film studies by taking the film Dance with Me!, (2019, Persian: "Jahan, ba man beraghs!") as a study case. The methodology of this article is a description-analysis based on observations and library resources. In this paper, we try to sketch out how the film's protagonist, Jahan, as an object in his last stage of living, undertakes! actions and reactions to other objects (characters, animals, properties, etc.) to make sense of his life as a symbiosis. Immaterialism provides a framework to analyze things as they are, as well as their effects on other things. Unlike other theoretical frameworks used in film studies, such as Lacanian psychoanalysis, OOO’s main goal is that the critic does not need to find events, accidents, or actions in the films to apply prior knowledge to them. In other words, while other methodologies try to confirm their own limits by abstracting them from the narrative, immaterialism lets audiences see what is deliberately conveyed in the narrative, even if it does not contribute to or amount to the level of dialectical progress of the narration. Dance with Me!, unlike "art movies" that are produced for global or western audiences, is a film that targets local cinemagoers in Iran. Its director, Soroush Sehat (1965), has a long experience in script-writing, direction, and acting in Iranian TV and cinema. In this paper, we take the characters as objects that interact in order to create momentum in the narration. Jahan (a Persian name meaning 'world', dropped out of the film's English name), is regarded as a thing at its last stage of life that has some important interactions with other things, from his family and friends to his domestic animals and properties. But, as its name suggests, the film is not simply a biographical drama about someone dying but instead it is trying to portray an improvised cinematic dance. Dormant objects, which according to immaterialism are things present before any interaction with other things, are considered in this paper to have great importance. Instead of trying to prove something or confirm some psychoanalytic realities, here we simply try to address dormant things that may have or not have obvious effects on the plot or the protagonist's consciousness but make a difference, provoke curiosity, and provide a spot in which metaphor becomes possible. So, while we care about what happens and how the narration goes on, we also have an eye on what remains dormant and escapes from the normative restrictions of cinematic narration in Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| symbiosis, object-oriented ontology, Graham Harman, Dance with me!, Soroush Sehat | ||
| مراجع | ||
|
اسماعیلی جوریابی، فاطمه رییسی، ایمان (1394) فلسفه «شی‌محور» گراهام هارمن و تاثیر آن بر معماری هستی شناسی افقی تام ویسکامب، همایش: کنفرانس بین‌المللی پژوهش در مهندسی، علوم و تکنولوژی، دوره دوم.
برندک، فرهاد، بابایی‌اقدم، فریدون، محمودزاده، حسن (1400) انسان‌محوری در گذار از فلسفه مدرن به پدیدارشناسی، دو فصلنامه غرب‌شناسی بنیادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 12(2)، صص 24-1.
ذاکری، مهدی، عباسی، الهام (1397) مسئله «اذهان دیگر» در تفکر هایدگر، نشریه حکمت در فلسفه، 14(55)، صص 226-207.
ژیژک، اسلاوی (1402)، لکان-هیچکاک، ترجمه: مازیار اسلامی، ققنوس: تهران.
ژیژک، اسلاوی، (1402)، هنر امر متعالی مبتذل، ترجمه: مازیار اسلامی، نی: تهران.
Badiou, A. (2001), Ethics: An Essay on the Understanding of Evil, Trans, Peter Hallward. London: Verso. Badiou, A. (2005), Being and Event, Trans. by Oliver Feltham. London: Continuum Press. Campbell, N., & Dunne, S., & Dylan-Ennis, P. (2019), Graham Harman, Immaterialism: Objects and Social Theory. Theory, culture and Society, (36)3, 121-137. Hall, H. (1980) the Other Minds Problem in Early Heidegger. Human Studies, (3) 247-254. Harman, G. (2019) Art and Objects. Chicago, Illinois. Harman, G. (2016) Immaterialism: objects and social theory. Polity. Harman, G. (1999) Tool being elements in a theory of objects. Chicago, Illinois. Lemke, T. (2021) the Government of Things. New York, New York university press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 402 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 384 |
||