پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,878 |
| تعداد مقالات | 74,135 |
| تعداد مشاهده مقاله | 137,881,400 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 107,242,690 |
اثر هوش مصنوعی بر تنهایی در محیط کار؛ تبیین نقش میانجی انسان‌زدایی سازمانی | ||
| مجله علمی "مدیریت فرهنگ سازمانی" | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 مهر 1404 اصل مقاله (1.83 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jomc.2025.398272.1008842 | ||
| نویسندگان | ||
| حجت وحدتی1؛ محمد جلالی* 2 | ||
| 1استاد گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان، ایران vahdati.h@lu.ac.ir | ||
| 2دکتری تخصصی مدیریت دولتی – رفتار سازمانی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان، ایران jalali.mo@fc.lu.ac.ir | ||
| چکیده | ||
| ادغام سریع فناوری‌های پیشرفته، به‌ویژه هوش مصنوعی، در فرآیندهای سازمانی، نگرانی‌هایی درباره پیامدهای روانی–اجتماعی آن، به‌ویژه تنهایی در محیط کار، ایجاد کرده است. این پژوهش تأثیر هوش مصنوعی بر تنهایی در محیط کار را با تأکید بر نقش میانجی انسان‌زدایی سازمانی بررسی کرد. مطالعه در چارچوب پارادایم اثبات‌گرایی، با رویکرد کمّی و طرح مقطعی، و با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته انجام شد. جامعه آماری شامل کارکنان کمیته امداد امام خمینی(ره) استان کردستان (N = 379) بود که از میان آن‌ها، 220 نفر با استفاده از فرمول کوهن و روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. روایی و پایایی ابزار با استفاده از بارهای عاملی، پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، شاخص‌های روایی محتوا (CVR و CVI با ارزیابی هشت خبره)، روایی همگرا (AVE) و روایی واگرا (HTMT) تأیید شد. تحلیل داده‌ها با مدل‌سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی (PLS‑SEM) نشان داد که هوش مصنوعی اثر مستقیم و معناداری بر تنهایی در محیط کار و انسان‌زدایی سازمانی دارد، و انسان‌زدایی سازمانی نیز اثر مستقیم و معناداری بر تنهایی دارد. آزمون نقش میانجی با بوت‌استرپینگ (T = 8.745, p < 0.001) و آزمون سوبل (z = 7.629, p < 0.001) بیانگر نقش میانجی جزئی انسان‌زدایی در این رابطه بود. همچنین، نتایج تحلیل واریانس (ANOVA) تفاوت معنادار میانگین سازه‌ها را بر اساس سابقه کار، سن، نوع استخدام، موقعیت سازمانی و تحصیلات آشکار ساخت. این یافته‌ها بر ماهیت دوگانه به‌کارگیری هوش مصنوعی – ارتقای بهره‌وری و احتمال تشدید ریسک‌های اجتماعی و روانی – و اهمیت فرایندهای سازمانی در کاهش پیامدهای منفی تحولات فناورانه تأکید دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هوش مصنوعی؛ تنهایی در محیط کار؛ انسان‌زدایی سازمانی؛ کمیته امداد امام خمینی(ره)؛ مدل‌سازی معادلات ساختاری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Impact of Artificial Intelligence on Workplace Loneliness: Explaining the Mediating Role of Organizational Dehumanization | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hojat Vahdati1؛ mohammad jalali2 | ||
| 1Full Professor, Department of Management, Faculty of Economics and Management, Lorestan University, Khorram Abad, Lorestan, Iran vahdati.h@lu.ac.ir | ||
| 2Ph.D in Public Administration - Organizational Behavior, Faculty of Economics and Management, Lorestan University, Khorram Abad, Lorestan, Iran jalali.mo@fc.lu.ac.ir | ||
| چکیده [English] | ||
| The rapid integration of advanced technologies, particularly artificial intelligence (AI), into organizational processes has raised increasing concerns about their psychosocial implications, notably workplace loneliness. This study examines the effect of AI on workplace loneliness, with organizational dehumanization as a mediating mechanism. Anchored in a positivist paradigm, the research employed a quantitative, cross‑sectional design using a researcher‑developed questionnaire. The statistical population comprised employees of the Imam Khomeini(RA) Relief Committee in Kurdistan Province (N = 379), from which 220 participants were selected via Cohen’s formula and stratified random sampling. Measurement validity and reliability were confirmed through factor loadings, composite reliability, Cronbach’s alpha, content validity indices (CVR and CVI, assessed by eight domain experts), convergent validity (AVE), and discriminant validity (HTMT). Data analysis using partial least squares structural equation modeling (PLS‑SEM) demonstrated a significant direct effect of AI on workplace loneliness and on organizational dehumanization, as well as a significant direct effect of organizational dehumanization on workplace loneliness. Mediation analysis, employing both bootstrapping (T = 8.745, p < 0.001) and Sobel testing (z = 7.629, p < 0.001), confirmed that organizational dehumanization partially mediates the AI–loneliness relationship. Additionally, ANOVA results revealed significant mean differences in the constructs across demographic variables such as work experience, age, employment type, organizational position, and educational attainment. The findings underscore the dual nature of AI adoption-enhancing operational efficiency while potentially exacerbating social‑psychological risks- and highlight the critical role of organizational processes in mitigating unintended human consequences of technological transformation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Artificial intelligence, Workplace loneliness, Organizational dehumanization؛ Imam Khomeini Relief Committee؛ PLS‑SEM | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 29 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 13 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب