پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,878 |
| تعداد مقالات | 74,135 |
| تعداد مشاهده مقاله | 137,881,402 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 107,242,695 |
بازخوانی اشکال موجود در هنر ترنس مدرن اسلامی: وجوه مشترک میان خوشنویسی و هندسه در آثار هنرمندان معاصر خاورمیانه بر پایه الگوی فلدمن | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 مهر 1404 اصل مقاله (1.82 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2025.401161.667555 | ||
| نویسندگان | ||
| سیران چوپان* 1؛ گلاله رحمانی2؛ منیر محبتی2؛ فرخنده صدوقی2 | ||
| 1تهران | ||
| 2ندارد | ||
| چکیده | ||
| بیش از دو دهه از هنر معاصر خاورمیانه می گذرد. اگر هنر مدرن و معاصر خاورمیانه را به سه دسته تقسیم کنیم، در پی یک روایت کامل از "خود بودگی"است. این پژوهش به بازخوانی اشکال موجود در آثار هنرمندان ترنس مدرن بپردازد. و پرسش اساسی مد نظر است؛ اشکال موجود در هنر ترنس مدرن اسلامی در آثار هنرمندان خاورمیانه، دارای چه وجوه هویتی هستند؟پژوهش از نوع کیفی و در حوزه مطالعات توصیفی-تحلیلی قرار می گیرد. هدف آن،تحلیل ساختار طراحی و عناصر بصری در آثار هنرمندان دیاسپورای معاصر خاورمیانه است. شیوه جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و روش توصیف و تحلیل آثار نیز بر اساس نظریه چهار مرحله توصیف، تجزیه صوری، تعبیر، ارزیابی و داوری ادموند بورکه فلدمن انجام گرفته است.همچنین انتخاب آثار نیز از منظر حرفه ای بودن، سرشناس بودن هنرمندان،و میزان شرکت در نمایشگاه ها و بینال های بین المللی انتخاب گردیده است. ماحصل پژوهش چنین است که؛به نظر می رسد وجوه اشکال خاص مانند خوشنویسی،هندسه با مرکزگرایی احجام در آثار،به عنوان یک واحد انتزائی که می تواند نمادی از حقانیت و ایمان و بازگشت احوال هنرمندان دیاسپورای خاورمیانه، به خویشتن باشد اما از طرفی،آموزه ها و علقه هایی که در هنر غرب با آن نشو و نما پیدا کرده اند،به کل نمی تواند از بین رود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ترنس مدرنیسم؛ هنر خاورمیانه؛ هنرمند معاصر؛ خوشنویسی؛ هندسه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Rereading the Forms in Transmodern Islamic Art: Commonalities between Calligraphy and Geometry in the Works of Contemporary Middle Eastern Artists Based on Feldman’s Model | ||
| نویسندگان [English] | ||
| seiran choupan1؛ golale rahmani2؛ monir mohabbati2؛ farkhonde sadoqi2 | ||
| 1Dosn,t have | ||
| 2dosnt have | ||
| چکیده [English] | ||
| More than two decades have passed since the formation of the contemporary art movement of the Middle East. Due to the dispersion and lack of uniformity in the art of this region, each researcher has used a special title for it in their works in various periods and according to the paradigms dominant in Muslim societies. Titles such as; Muslim art, Islamic art, Arab art and finally Middle Eastern art have been applied to it, which has been as controversial as the Middle East itself. Middle Eastern art continued to exist under two factors: 1. The entry of Western colonialism and modernity into Muslim countries 2. The departure of famous artists to learn, or their permanence in the West, due to the conditions after September 11 in these countries. Sylvia Neff (2003), for the purpose of historical research, divides modern and contemporary Arab art into three periods: 1. Acceptance 2. Adaptation and 3. Globalization (Naef, 3003), which can also be generalized to Iranian artists. During the period of introduction and familiarity with Western art, Muslim artists tried to imitate the realist style and behavior of the West. In Iran, the acceptance of these ideas began with Mohammad Zaman, then ended with Mahmoud Saba, Kamal al-Molk, and finally his students. In the period of adaptation, artists who had gone abroad tried to create a modern art by preserving the cultural heritage and national background. In Iran, artists such as Jalil Ziapour and Hossein Zanderudi, with the Saqakhaneh movement and the adaptation of traditional art and its combination with modern art, led to the "Calligraphy" style, and in the suburbs of Arab artists, such as Madiha Omar, Kamal Balata, and... to the "Hurufiya Movement". However, in the period of globalization, after the September 11 attacks and during the two decades that followed, due to the migration of young Middle Eastern artists to the West, two streams of their experiences in new lands emerged. The former created hybrid works through traumatic experiences, critical art, and postmodernism, but the latter seeks a complete narrative of "selfhood" that has grown and emerged after emerging from the shadow of "otherness," which has created a trammel reflection with transmodernist art. This research aims, while explaining Middle Eastern art, emphasizing the theoretical approach of transmodern art, to reinterpret the forms found in the works of transmodern artists, among whom four well-known artists from four different country areas were selected and analyzed and examined based on Feldman's four-stage model. To achieve this goal, several basic questions are considered; What identity aspects do the forms found in Islamic transmodern art in the works of Middle Eastern artists have? What experiences are these forms the result of? And finally, by answering the questions in question, a question that is not the subject of this article is raised and remains unanswered: Is Middle Eastern art repeating its past experiences, emerging with a new approach, and is this considered a loss or progress? | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Transmodernism, Middle Eastern art, contemporary artist, calligraphy, geometry | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 30 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 29 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب