پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,760 |
| تعداد مقالات | 72,815 |
| تعداد مشاهده مقاله | 131,600,249 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 103,397,145 |
تحلیل تطبیقی مبانی نظری مداخلة بریتانیا در دو جنگ کوزوو و لیبی از منظر مکتب انگلیسی | ||
| مطالعات کشورها | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 08 اردیبهشت 1404 اصل مقاله (921.53 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcountst.2025.392078.1265 | ||
| نویسندگان | ||
| علی صباغیان* 1؛ محمد عرف2 | ||
| 1گروه مطالعات منطقه‌ای، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2گروه مطالعات اروپا، دانشکدة مطالعات جهان، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| سیاست خارجی بریتانیا را در برهه‌های زمانی مختلف می‌توان بر اساس نظریه‌های مختلف روابط بین‌الملل تبیین کرد. در دو دوره مداخلة نظامی این کشور در جنگ کوزوو و لیبی، توجیه‌های دولت کارگر و محافظه‌کار بر نظریة مکتب انگلیسی روابط بین‌الملل تکیه دارد و می‌توان آن را بر این اساس تفسیر کرد. بااین‌حال، رویکردهای اتخاذی تونی بلر و دیوید کامرون تحت تأثیر هنجارهای بین‌المللی در حال تحول و ملاحظات جغرافیای سیاسی (ژئوپلیتیکی) نشان از تداوم و تفاوت‌هایی در سیاست خارجی این کشور دارد. سؤال اصلی پژوهش این است: دلایل ورود و مداخلة بریتانیا کدام است، که به عملکرد این کشور ذیل مأموریت‌های ناتو انجامید و بیانگر تفاوت رویکردهای سیاست خارجی دو حزب کارگر (تونی بلر) و حزب محافظه‌کار (دیوید کامرون) در دو جنگ کوزوو و لیبی است؟ این مقاله بر این فرضیه استوار است که بریتانیا در زمان زمامداری هم حزب کارگر و هم حزب محافظه‌کار، با استفاده از دلایل بشردوستانه و با بهره‌جستن از ظرفیت سازمان‌های بین‌المللی، مانند ناتو و شورای امنیت، ورود به جنگ‌های کوزوو و لیبی را توجیه کرده و اهداف ملی خود را پیش برده است. به‌منظور رسیدن به پاسخ سؤال و فرضیة پژوهش از مکتب انگلیسی روابط بین‌الملل استفاده شد. داده‌های مقاله نشان می‌دهد، اگرچه مداخلة بریتانیا در هر دو جنگ مبتنی‌بر اصل هم‌بستگی‌گرایانة مکتب انگلیسی استوار بوده است، حزب کارگر بیشتر به‌دنبال نفوذ جهانی و حزب محافظه‌کار درصدد پیشبرد دیپلماسی بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بریتانیا؛ تونی بلر؛ دیوید کامرون؛ رهنامة مسئولیت حمایت؛ مکتب انگلیسی؛ ناتو؛ هم‌بستگی‌گرایی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A comparative study of the principles and approaches of British Labour and Conservative governments intervention in the Kosovo and Libya war from the English School of International Relations perspective | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Sabaghian1؛ Mohammad Orf2 | ||
| 1Department of Regional Studies, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2Department of European Studies, Faculty of World Studies, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| British foreign policy at different times can be explained based on different theories of international relations. In the two periods of its military intervention in the Kosovo and Libya wars, the reasons and justifications of the Labour and Conservative governments rely on the theory of the English school of international relations and can be interpreted on this basis. However, the approaches adopted by Tony Blair and David Cameron, influenced by evolving international norms and geopolitical considerations, show continuity and differences in the country's foreign policy. Accordingly, the main question of the research is: What are the reasons for Britain's entry and intervention that led to its performance under NATO missions and reflected the differences in the foreign policy approaches of the two Labour (Tony Blair) and Conservative (David Cameron) parties in the Kosovo and Libya wars? This article is based on the answer to this question and the hypothesis that Britain, during the rule of both the Labour Party and the Conservative Party, justified its entry into the wars in Kosovo and Libya and advanced its national goals by using humanitarian reasons and taking advantage of the capacity of international organizations such as NATO and the Security Council. In order to reach the research question and hypothesis, the English school of international relations is used, and the data of this research, which is the result of analyzing the content of the speeches of the then British prime ministers using MAXQDA software and the Attridge-Stirling method, point to the fact that Britain in both wars was completely based on humanitarian reasons and based on the solidarity principle of the English school, but the Labour Party was more interested in global influence and, in contrast to the Conservative Party, sought to advance diplomacy. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Britain, David Cameron, English school, NATO, responsibility to support doctrine, solidarity, Tony Blair | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
کاظمی م‌ح، زارع بوشهری م، کاظمی ن. (1400). «عوامل جریان سنت استدراج در قرآن با استفاده از روش تحلیل مضمون». مطالعات علوم قرآن. 3(3): 7-42. https://doi.org/10.22081/jqss.2022.62439.1153.
قوام ع، نجفی‌سیار ر. (1392). «ارتقای مفهوم مداخله بشردوستانه در بستر نظریه‌های روابط بین‌الملل (با تاکید بر مکتب انگلیسی)». مطالعات روابط بین‌الملل (پژوهشنامة روابط بین الملل). 6(24): 37-60. https://sid.ir/paper/247506/fa.
معصوم‌زاده ن. (1398). «مکتب انگلیسی؛ از پویش‌های روش‌شناسانه تا گفتمان امنیتی». مجلة بین‌المللی پژوهش ملل. 4(43): 7- 36.
Ahmida AA. (2021). Intervention in Libya: The Responsibility to Protect in North Africa. Karin Wester. Attride-Stirling J. (2001). “Thematic networks: An analytic tool for qualitative research”. Qualitative Research. 1(3): 385-405. https://doi.org/10.1177/146879410100100307. Bellamy AJ. (2009). Responsibility to Protect: The Global Effort to End Mass Atrocities. Polity Press. Braun V, Clarke V. (2006). “Using thematic analysis in psychology”. Qualitative Research in Psychology. 3(2): 77-101. https://doi.org/10.1191/1478088706qp063oa. Brown C. (2002). Sovereignty, Rights and Justice: International Political Theory Today. Polity. Bull H. (1977). The Anarchical Society: A Study of Order in World Politics. Columbia University Press. ---------------. (1966). "The Gratian Conception of International Society". in Diplomatic Investigations. Edited by Butterfield H, Wight M. London: Georg Allen & UN Vin Ltd. Buzan B. (2002). “Rethinking the solidarity-puralisty debate in English school Theory”. ISI panel solidarity in Anarchy: Advancing the new English School Agenda. New Orleans. Carati A. (2017). “Responsibility to protect, NATO and the problem of who should intervene: Reassessing the intervention in Libya”. Global Change, Peace & Security. 29(3): 293-309. https://doi.org/10.1080/14781158.2017.1384719. Colley T. (2015). “What's in it for Us: The politics of intervention and the role of public narratives”. The RUSI Journal. 160(4): 60-69. https://doi.org/10.1080/03071847.2015.1080602. Daddow O, Schnapper P. (2013). “Liberal intervention in the foreign policy thinking of Tony Blair and David Cameron”. Cambridge Review of International Affairs. 26(2): 330-349. https://doi.org/10.1080/09557571.2012.737763. Deeks A. (2018). The NATO Intervention in Libya—2011. Part 3 The Post 9/11-Era (2001–), 56. Oxford University Press eBooks (pp. 749-759). https://doi.org/10.1093/law/9780198784357.003.0056. Dunne, T. (1998). Inventing International Society: A History of the English School. Palgrave Macmillan. Hammond P, Herman ES. (Eds.) (2000). “Degraded capability: The media and the Kosovo crisis”. Pluto Press. https://doi.org/10.2307/j.ctt18fs3sb. Hehir, A. (2008). Humanitarian Intervention after Kosovo: Iraq, Darfur and the Record of Global Civil Society. Palgrave Macmillan. Jackson R. (2000). The Global Covenant: Human Conduct in a World of States. Oxford University Press. Kartashkin V. (1991). “Human rights and humanitarian intervention”. Domrosch LF, Scheffer DJ. Law and Force in the International Order. USA: Westview Press. Kazemi M, ZareBushahri M, Kazemi N. (2021). “Factors of the Tradition of Istidraj in the Qur'an Using Thematic Analysis”. Studies of Qur'anic Sciences. 3(3): 7-42. https://doi.org/10.22081/jqss.2022.62439.1153. [in Persian] Keohane RO. (2003). “Political authority after intervention: gradations in sovereignty”. Holzgrefe JL, Keohane RO. (Eds.). Humanitarian Intervention: Ethical, Legal and Political Dilemmas (pp. 275–298). Cambridge: Cambridge University Press. Ker-Lindsay J. (2009a). “From autonomy to independence: The evolution of international thinking on Kosovo, 1998–2005”. Journal of Balkan and Near Eastern Studies. 11(2): 141-156. https://doi.org/10.1080/19448950902920780. Ker-Lindsay J. (2009b). Kosovo: The Path to Contested Statehood in the Balkans. I.B. Tauris. Kumar R. (2012). Research Methodology: A Step-by-Step Guide for Beginners. SAGE Publications. Kuperman AJ. (2013). “A model humanitarian intervention? Reassessing NATO’s Libya campaign”. International Security. 38(1): 105-136. http://www.jstor.org/stable/24480571. Linklater A. (1990). “The problem of community in international relations”. Alternatives: Global, Local, Political. 15(2): 135-153. http://www.jstor.org/stable/40644678. Masomzadeh N. (2019). “English school; from methodological approaches to security discourse”. The Monthly International Journal of Nations Research. 3(48). [in Persian] McCourt D. (2012). “Embracing humanitarian intervention: Atlanticism and the UK interventions in Bosnia and Kosovo”. British Journal of Politics and International Relations. 15(2): 246-262. https://doi.org/10.1111/j.1467-856X.2012.00532.x. McCumiskey JP. (2023). British Foreign Policy in former Yugoslavia 1989-1999: Brotherhood and Unity Lost. Palgrave Macmillan. Omagu D, Odigbo J. (2018). “Democracy and the struggle for democratisation in Libya”. Socialscientia: Journal of Social Sciences and Humanities. 2(1). https://journals.aphriapub.com/index.php/SS/article/view/157. Qavam SA, Najafi Sayyar R. (2014). “Promoting The concept of humanitarian intervention in the context of international relations theory (with emphasis on English School)”. Studies Of International Relations Journal (Political Science and International Relations Journal). 6(24): 37-60. Sid. Https://Sid.Ir/Paper/247506/En. [in Persian] Rapoza K. (2011). “Russia and China team up against NATO Libya campaign”. Forbes. https://www.forbes.com/sites/kenrapoza/2011/06/17/russia-and-china-team-up-against-nato-libya-campaign/. Roberts A. (1999). “NATO's humanitarian war over Kosovo”. Survival. 41(3): 102-123. Stirling J. (2001). “Thematic networks: An analytic tool for qualitative research”. Qualitative Research. 1(3): 385-405. https://doi.org/10.1177/146879410100100307. Thakur RC. (2011). “The responsibility to protect: norms, laws and the use of force in international politics”. CiNii. http://ci.nii.ac.jp/ncid/BB04580118. Thomas CG. (2021). Research Methodology and Scientific Writing. Springer. United Nations General Assembly. (2005). “2005 World Summit Outcome (A/RES/60/1)”. https://undocs.org/A/RES/60/1. Vaismoradi M, Turunen H, Bondas T. (2013). “Content analysis and thematic analysis: Implications for conducting a qualitative descriptive study”. Nursing & Health Sciences. 15(3): 398-405. https://doi.org/10.1111/nhs.12048. Vickers M. (2000). Between Serb and Albanian: A History of Kosovo. Hurst & Company. Welsh JM. (2016). “The responsibility to protect after Libya & Syria”. Daedalus. 145(4): 75-87. http://www.jstor.org/stable/24916785. Wheeler NJ. (2000). Saving Strangers: Humanitarian Intervention in International Society. Oxford University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 71 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 38 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب