پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,826 |
| تعداد مقالات | 73,628 |
| تعداد مشاهده مقاله | 135,014,574 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 105,330,064 |
ایران و سازمان همکاری شانگهای: فرصت‌ها و چالش‌ها | ||
| مطالعات اوراسیای مرکزی | ||
| دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 35، شهریور 1404، صفحه 85-110 اصل مقاله (990.7 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcep.2025.390354.450303 | ||
| نویسندگان | ||
| امیر محمد حاجی یوسفی* 1؛ شمیمه شیرخانی2 | ||
| 1دانشیار علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، گروه سیاست منطقه‌ای و جهانی، دانشکدۀ اقتصاد و علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
| 2کارشناس ارشد، مطالعات منطقه‌ای، دانشکدۀ بیمۀ اکو، دانشگاه علامۀ طباطبایی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| تلاش و پیگیری ایران برای عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای (اس‌سی‌اُ)در بیست‌ویکمین نشست سران در 17 سپتامبر 2021 در دوشنبه تاجیکستان، زمانی به نتیجه رسید که به‌صورت رسمی به‌عنوان عضو دائمی پذیرفته شد. این عضویت، پیروزی دیپلماتیک محسوب می‌شود، اما پیامدهای قابل توجهی را نیز به همراه دارد که نیازمند بررسی دقیق‌تری است. در این نوشتار به‌دنبال پاسخ این پرسش هستیم که فرصت‌ها و چالش‌های سیاسی، حقوقی و سازمانی پیش روی ایران پس از عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای با استفاده از چارچوب تحلیل اس‌دبلیو‌اُتیچیست؟ همچنین بسامد کدام مورد از میان فرصت‌ها و چالش‌های احتمالی بیشتر است؟ یافته‌ها نشان می‌دهند که ایران با فرصت‌های متعددی روبه‌رو است، مانند تقویت وابستگی متقابل، مقابله با تأثیرهای هژمونیک جهانی، مبارزه با افراط‌گرایی و قاچاق مواد مخدر و تغییر در سازوکارهای امنیتی. بااین‌حال چالش‌هایی مانند تفاوت در قدرت و نفوذ چانه‌زنی اعضای سازمان و ابهام‌های مربوط به هویت اصلی سازمان نیز وجود دارد. بررسی قوت‌ها و فرصت‌ها در مقایسه با ضعف‌ها و چالش‌ها نشان می‌دهد که فرصت‌ها و قوت‌ها بیشتر است، در نتیجه، سود ایجادشده از همکاری بیشتر از چالش‌ها و ضعف‌ها است. در این مطالعه از رویکرد توصیفی‌تحلیلی و چارچوب سوآت برای تحلیل وضعیت ایران در سازمان همکاری شانگهای استفاده می‌‌کنیم. برای افزایش منافع و اثربخشی راهبردی ایران در این سازمان راهبردهایی هم پیشنهاد می‌دهیم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سازمان‌های بین‌المللی؛ سازمان همکاری شانگهای؛ عضویت دائم؛ مدل اس‌دبلیواُتی؛ ایران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Iran and the Shanghai Cooperation Organization: Opportunities and Challenges | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amir Mohammad Haji-Yousefi1؛ Shamimeh Shirkhani2 | ||
| 1Associate Professor of Political Science and International Relations, Department of Regional and Global Politics, Faculty of Economics and Political Science, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. | ||
| 2M.A. Student in Regional Studies, ECO College of Insurance, Allameh Tabatabaei' University, Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: The Shanghai Cooperation Organization (SCO) was established to solve problems and confront the three problems of terrorism, extremism, and separatism, and after nearly two decades of efforts, Iran became a permanent member of the organization on September 17, 2021, at the 21st summit in the capital of Tajikistan. Although this accession is considered an important diplomatic milestone for Iran, it may also have some political implications that deserve a comprehensive analysis. Iran’s approach to international organizations has changed significantly over the years. China and Russia are both members of the United Nations Security Council, constitute a significant portion of the world’s population and are major players in the SCO. By gaining this valuable position, Iran can strengthen its influence in the region to reduce international isolation and enhance cooperation. Research question: Using the SWOT analysis framework, this research attempts to answer the question “What are the political, legal and organizational opportunities and challenges facing Iran after full membership in the SCO?” and among these, which of the potential opportunities and challenges for Iran is greater? Research hypothesis: The hypothesis is that there are numerous opportunities for Iran in this organization and that it will have positive effects on the country's foreign policy. However, they still exist. Furthermore, by examining the strengths and opportunities, weaknesses and challenges, we concluded that the opportunities and strengths are greater and, as a result, the benefits of cooperation outweigh the challenges, weaknesses and losses resulting from lack of cooperation. Methodology and theoretical framework: This article uses a qualitative method and a descriptive-analytical approach. Also, the SWOT analytical model was used in this research. This analytical model examines the strengths, weaknesses, opportunities and challenges of the issue and finally reaches a conclusion with an overall summary. Results and discussion: After reviewing and studying the Memorandum of Commitments of the Islamic Republic of Iran with the aim of gaining membership in the SCO, as well as the 42 Memorandums of Cooperation between the SCO member states, strengths such as: Increasing legitimacy and acceptability for Iran in the regional and international arena, granting Iran an important role and financial participation in the organization, granting the organization an active decision-making position in international and regional issues of the organization, increasing trade opportunities through land and sea routes between the member states of the organization, improving and cooperating in the field of the country's intelligence organizations, holding military exercises with key members of this organization, as well as benefiting from Iran's experiences in combating terrorism in the Middle East and the experience of combating drug trafficking in Afghanistan. The findings also reveal some weaknesses of Iran's membership in this organization, including: Requiring Iran to to pay financial assistance to this organization may put the country under economic pressure if its economic conditions worsen. Requiring Iran to make changes in its foreign policy and align with the policies of member states may be challenging, the lack of trust between member states may lead to challenges in ensuring mutual commitment in the organization. Despite its membership in the organization, Iran continues to suffer from a perception of isolation due to conflicts and sanctions, reliance on China and Russia for economic support may limit Iran's decision-making independence. The opportunities facing Iran after joining this organization include: Iran's influence will increase by participating in the activities and discussions of this organization. Iran can gain a stronger position in regional issues and increase its geopolitical influence. Technical and specialized cooperation is another opportunity for Iran. Iran can also benefit from the capabilities of the members of this organization in the military, security, energy and economic sectors. Also, with Iran's membership in this organization, Iran will enjoy diplomatic and international support from member states in regional disputes or negotiations during challenging times. The research findings also indicate the following threats to Iran: The existence of an internal bureaucratic system may slow or hinder adherence to and accession to some commitments and agreements. Furthermore, domestic political dynamics may hinder Iran's ability to implement necessary reforms and align with the organization's goals. In some cases, Iran's relations with neighboring countries may create tensions within the organization. Iran's permanent membership in an organization often seen as opposed to Western influence could lead to greater Western surveillance of the country. Therefore, the findings indicate that there are more positive strengths and opportunities compared to challenges and threats, which indicates the importance of Iran's permanent membership in this organization. Conclusion: Iran's membership in the Shanghai Cooperation Organization could strengthen Iran's position and increase its regional influence, which would bring economic, security, and political benefits. Iran’s permanent membership could provide broader opportunities for economic exchanges and help develop Iran's economic markets and trade opportunities. Furthermore, Iran's participation in an organization with nuclear powers may bring strategic advantages. However, to fully utilize these opportunities, it is crucial that Iran addresses and overcomes the challenges inherent in permanent membership. As a result, based on the studies conducted in this research and the examination of the opportunities and challenges of Iran's membership in this organization, the number of opportunities and strengths outweighed the weaknesses and challenges, which demonstrate the importance of regional cooperation and the positive impact of Iran's membership in this organization on Iran's international and regional decisions. Also, as the findings showed, this membership can also influence domestic policies and decisions in various areas. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| International Organizations, . Shanghai Cooperation Organization, Permanent membership. SWOT Model. Iran | ||
| مراجع | ||
|
اسلامی، محسن، محمدحسین جمشیدی و محمدعلی جمالی‌پور (۱۳۹۷)، «فرصت‌های امنیتی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران از طریق عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای بر اساس مدل SWOT»، انجمن بین‌المللی تحقیقات ملی، دوره 29، شماره 3، صص. ۱-۲۰، قابل دسترسی در: https://ensani.ir/fa/article/378962، (تاریخ دسترسی: ۳۰/۰۴/۲۰۱۸)
انصاری‌نسب، مسلم و نجمه بیدمال (1402)، «چندجانبه‌گرایی تجاری ایران برای استفاده بهینه از موقعیت ژئوپلیتیکی سازمان همکاری شانگهای»، فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 15، شماره 2، صص. 103-127 (doi: 10.22059/jcep.2022.338994.450061)
بیاری، سعید، علی‌محمد حقیقی و غفار زارعی، (1402)، «چالش‌های عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای»، ماهنامه علمی-پژوهشی جامعه‌شناسی سیاسی ایران، دوره 5، شماره 11، صص. 2534-2550، (doi:10.30510/psi.2022.336278.3310)
جعفری، علی اکبر، میثم بلباسی و شهرام اسفندیار (۱۳۹۷)، «منافع ملی و عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای»، فصلنامه علمی و پژوهشی سیاست، دوره 13، شماره 2، صص. ۱۶۳-۲۰۰، doi:10.30497/pk.2018.2165))
جمشیدی، حبیب‌الله، حجت مهکویی، مهناز گودرزی و مهدی مومنی (۱۳۹۹)، «اثرپذیری ژئوپلیتیکی منافع ملی جمهوری اسلامی ایران از رقابت ناتو و سازمان همکاری شانگهای در آسیای مرکزی»، فصلنامه راهبرد، دوره 29، شماره 96، صص. ۱۰۳-۱۳۶، قابل دسترسی در: https://www.sid.ir/paper/952487/fa، (تاریخ دسترسی: ۲۴/۱۰/۲۰۲۰)
حاجی‌یوسفی، امیرمحمد و مرضیه سادات الوند (۱۳۸۷)، «ایران و سازمان همکاری شانگهای: هژمونی و ضد هژمونی»، پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره 3، شماره 2، صص. ۱۶۳-۱۹۴، قابل دسترسی در: https://www.ipsajournal.ir/article_49.html، (تاریخ دسترسی: ۰۳/۰۶/۲۰۱۰)
حکیم، حمید و محبوبه ایران‌نیا (1401)، «تأثیر عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای بر وزن ژئوپلیتیکی آن در منطقه آسیای مرکزی»، فصلنامه سازمان‌های بین‌المللی، دوره 14، شماره 5، صص. 1-26، قابل دسترسی در: https://www.magiran.com/paper/2366914، (تاریخ دسترسی: 14/04/2023)
رضایی، علیرضا و عباس صالحی (1389)، «سازمان همکاری شانگهای و عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره 3، شماره 9، صص. 51-76، قابل دسترسی در: https://journals.iau.ir/article_666086.html، (تاریخ دسترسی: 01/11/2012)
رئیسی‌نژاد، آرش و برنجی، نسیم (1401) «مدل منطقه‌گرایی سازمان همکاری شانگهای»، مجله مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 15، شماره 1، ۱۰۱-۱۲۶ (doi: 10.22059/jcep.2022.342405.450069)
سلیمی، جلال‌الدین، رضا جلالی، حسین علی‌فام و سیدمرتضی حسنی (1401)، «بررسی سازمان همکاری شانگهای و تأثیر عضویت ایران»، فصلنامه علوم سیاسی، دوره 3، شماره 7، صص. 107-127. (doi.org/10.31857/S032150750021972-1)
شریعتی‌نیا، محسن (1401)، «عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای: پیامدهای امنیتی و اقتصادی»، رویکردهای سیاسی و بین‌المللی، دوره، 13، شماره 3، صص. 35-56، (doi:10.29252/piaj.2022.226421.1226)
عطایی، فرهاد و سمیه زنگنه (۱۳۹۹) «سیر تحول اولویت‌ها در سازمان همکاری شانگهای از زمان تأسیس تا سال ۲۰۱۹»، مجله مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 13، شماره 1، صص. ۱۴۳-۱۶۰
(doi: 10.22059/jcep.2020.287851.449867)
کوچرا، جاشوا (1394)، «با لغو تحریم‌ها چه اتفاقی افتاد: هموار کردن راه برای عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای»، قابل دسترس در: http://irdiplomacy.ir/fa/news/1955954,9، (تاریخ دسترسی: ۲۷/۱/۲۰۱۶)
کوشکی، محمدصادق و سیدمحمود حسینی (۱۳۹۶)، «فرصت‌ها و چالش‌های عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای»، فصلنامه سیاست، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 47، شماره 3، صص. ۷۳۷-۷۵۲، doi:10.22059/jpq.2017.62862))
مشایخ، جواد (1403)، «ایران و سازمان همکاری شانگهای: همکاری علمی و فناوری در دوران پس از جهانی شدن فناوری»، مجله مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 17، شماره 2، صص. 399-432، (doi:10.22059/JCEP.2024.379492.450237)
مشفق، زهرا (1402)، «ملاحظات عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای؛ فرصت‌ها و چالش‌ها»، ماهنامه علمی-پژوهشی امنیت اقتصادی، دوره 11، شماره 4، صص. 63-76، (doi:20.1001.1.17354188.1402.11.4.6.8)
نوزعیم، نوید، سیدباقر میرعباسی، مریم مرادی، و سهیل سهیلی نجف آبادی (1403)، «ارزیابی سیاسی رویکرد و مواضع استراتژیک جمهوری اسلامی ایران در قبال سازمان همکاری شانگهای»، مطالعات سیاسی ایران (سپهر سیاست سابق)، دوره 1، شماره11، صص. 7-24، قابل دسترسی در: https://civilica.com/doc/2091879/، (تاریخ دسترسی: 24/03/2024)
واعظی، محمود (۱۳۸۹)، «اهداف و منافع چین و روسیه در سازمان همکاری شانگهای»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره ۷۲، صص. 1-35، قابل دسترسی در: https://ensani.ir/fa/article/230264، (تاریخ دسترسی: زمستان ۱۳۸۴)
همیانی، مسعود و سجادپور، محمد کاظم (1401)، «ژئوپلیتیک و هویت اوراسیایی: ایران و سازمان همکاری شانگهای»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره 28، شماره 117، صص. 71-98، (doi:10.22034/igq.2024.416182.1811)
English
Agreement on Cooperation and Interaction of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization on Border Issues (2015), The Shanghai Cooperation Organization, Available at: https://eng.sectsco.org/20150710/1628301.html,(Accessed on: 10/06/2015)
Agreement on Cooperation in Combating Crime between the Governments of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2010), The Shanghai Cooperation Organization, Available at: https://eng.sectsco.org/20100611/1626562.html, (Accssesed on:11/06/2010)
Agreement on Cooperation in Combating Illicit Trafficking in Arms, Ammunition and Explosives between the Governments of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2008), The Shanghai Cooperation Organization, Availableat: https://eng.sectsco.org/20080828/1628188.html, (Accessed on: 28/08/2008)
Agreement on Cooperation in Education between the Governments of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2006), The Shanghai Cooperation Organization, Available at:https://eng.sectsco.org/20060715/1627748.html, (Accessed on:15/06/2006)
Agreement on Cooperation in Ensuring International Information Security between the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2009), the Shanghai Cooperation Organization, Available at:https://eng.sectsco.org/20090616/1626432.html, (Accssed on:16/03/2009)
Agreement on Disaster Relief Mutual Assistance between the Governments of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2005), The Shanghai Cooperation Organization, Available at: https://eng.sectsco.org/20051026/1626813.html, (Accessed on: 26/10/2005)
Agreement on Scientific and Technical Cooperation between the Governments of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2013), The Shanghai Cooperation Organization, Available at: https://eng.sectsco.org/20130913/1625823.html, (Accessed on:13/09/2013)
Agreement on Regional Anti-Terrorist Structure between the Member States of the Shanghai Cooperation Organization (2001), The Shanghai Cooperation Organization, Available at:https://eng.sectsco.org/20010615/1625891.html, (Accssed on :15/06/2001)
Dizboni, Ali, Amir Mohammad HajiYousefi and Greg Mcpherson (2010), “Iran and the Shanghai Cooperation Organization: Counter-Hegemony as Common Purpose”, World Affairs: The Journal of International Issues, Vol. 14, No. 2, pp. 150–166, (doi:10.22059/wsps.2018.238014.1013), [in English].
Honrada, Gabriel Joel. P. and Daniyal Ranjbar (2023), “Iran’s Membership in the Shanghai Cooperation Organization: A SWOT Analysis”, Asia and Africa Today, No. 3, pp. 30–36, (doi: 10.31857/S032150750021972-1)
Joint Communique Meeting of the Council of Ministers of Foreign Affairs of the Member States of the Shanghai Cooperation Organization, (2005), The Shanghai Cooperation Organization, Available at: https://eng.sectsco.org/20050225/1626872.html,(Accessed on: 25/02/2005)
Memorandum of Obligations of the Islamic Republic of Iran with the Aim of Obtaining the Status of the Member State of Shanghai Cooperation Organization, (2023) Available at: https://lex.uz/uz/docs/6486537#undefined, (Accssesd on: 02/07/2023).
Pervaiz Iqbal, Rana and Syed Mussawer Bukhari (2022), “Iran as a Permanent Member of SCO: Scope and Challenges”, Journal of Development and Social Sciences, Vol. 3, No. 2, pp. 773-782, (doi.org/10.47205/jdss.2022 (3-II)70)
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 94 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 84 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب