تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,503 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,121,431 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,228,403 |
گونه های پسیل گون گزی پراکنش و تراکم نسبی آنها در استان اصفهان | ||
مجله علوم کشاورزی ایران | ||
مقاله 1، دوره 33، شماره 2 - شماره پیاپی 493، اردیبهشت 1381 اصل مقاله (459.83 K) | ||
نویسندگان | ||
احمدرضا سیف الهی؛ رحیم عبادی* | ||
چکیده | ||
گزانگبین یا شهد پارسی به وسیله پسیل های گون ترشح می شود.در مطالعه حاضر سعی شده حشره یا حشرات مولد مان روی گیاه مذکور بررسی شود.با جمع آوری نمونه های پسیل از روی گیاه میزبان مشخص شد که علاوه بر گونه Cyamophila dicora Login که به عنوان گونه غالب مطرح بوده است گونه دیگری از خانواده Triozidae به نام Bactericera nigricorins نیز روی گیاه میزبان فعال است.این گونه جدید با جمعیت کم و پراکنش محدود تاکنون مورد توجه قرار نگرفته بود.پس از انتخاب نقاط به فواصل 30-40 کیلومتر از یکدیگر و مشخص کردن آنها روی نقشه های 1:250000 و 1:150000 نمونه برداری به روش ضربه زنی انجام گردید.پس از شمارش تعداد پوره ها و حشرات کامل پسیل موجود در هر نمونه اقدام به طبقه بندی یا درجه بندی مناطق مختلف از درجه صفر تا سه گردید.بر اساس این شاخص کلیه نقاط نمونه برداری و درجه بندی شده روی نقشه استان اصفهان با استفاده از نرم افزار ILWIS2.1 مشخص شد.شهرستان های فریدونشهر و گلپایگان دارای بالاترین تراکم نسبی پسیل گون هستند و به جز دو شهرستان سمیرم و شهرضا که فاقد پسیل گون بودند دو شهرستان خوانسار و چادگان از کمترین تراکم نسبی برخوردار بودند.تراکم نسبی پسیل گون در بقیه شهرستان ها مابین اینها بود.از 24 محل بررسی شده تعداد 11 محل فاقد پسیل گون و سایر نقاط هم دارای تراکم نسبتا پائینی از پسیل گون می باشد.بر این اساس با توجه به اینکه در اکثر نقاط پسیل وجود ندارد و یا جمعیت بسیار اندکی دیده می شود فرضیه طرح که پسیل گون رو به نابودی است تائید شد. | ||
کلیدواژهها | ||
پسیل گز؛ پسیل گون؛ گزانگبین | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
Gazangabin is excreted by Gavan psyllid. In this Study the psyllid species together with their distribution were investigated. Psyllid insects were sampled when on Astragalus adseendens as host plant. Sampling sites were specified at every 30 to 40 Km. on 1: 250000 and 1: 50000 maps, samples being collected by using beat traps. The number of nymphs and adult psyllids were counted for each sample with the sampling sites then categorized. According to this index all sampling sites were determined on a province map using ILWIS 2.1 Software. Results showed that in addition to Cyamophila dicora Login as the dominant species, Bactericera nigricornis also feeds on A. adscendens. This new species has not been reported before because of its low population and limitd distribution. Gaz psyllid had the highest density in Fereidoonshahr and Golpayegan and lowest in Khansar and Chadegan. In other areas the density lied in between. This insect was not observed in Shahreza and Semyrom. From among 24 locations investigated, the insect was not found in 11 places with its population being very low in other areas, confirming the gradual extinction of the insect on Astragalus adscendens in these areas. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Bactericera nigricornis, Cyamophila dicora, Gaz psyllids | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,497 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,036 |