تعداد نشریات | 158 |
تعداد شمارهها | 6,228 |
تعداد مقالات | 67,750 |
تعداد مشاهده مقاله | 115,085,734 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,824,511 |
از شکل گرایی تا ساختارزدایی در ادبیات | ||
مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود) | ||
مقاله 10، 1تا4، شماره 133 - شماره پیاپی 1003، فروردین 1374 اصل مقاله (407.3 K) | ||
نویسنده | ||
دکتر جلال سخنور* | ||
چکیده | ||
شکل گرایی روسی در اوایل قرن حاضر بجای ادبیات‘به "ادبیت" یعنی آنچه نوشته را به اثری ادبی بدل میکند پرداخت و مفهوم "آشنایی زدایی" رامطرح کرد. ساخت گرایی پراک تداوم شکل گرایی روسی بود و ساخت گرایی مدرن نیز همانند ساخت گرایی پراک وامدار نظریه سوسور است و عقیده دارد که بر نظام زبان دو محور"همنشینی"و"جانشینی"حاکم است.همه این نظریه پردازان ساختار یا نظام زبان را بطور همزمان بررسی می کنند آنان به آنچه معنی را ممکن می سازد توجه دارند تا به خود معنی ساخت گرایان عمل نگارش را ناشی از"دستور"یا نظامی گشتاری میدانند که بر خلق اثر مقدم است. زبان از دیدگاه ساخت گرایی نظام بسته و بخود پیچیده دارد که فشارهای ساختارهای بیرونی("جهانی واقعی") بر آن مؤثر نمی افتد. نهضت"پسا ساخت گرایی" که مهمترین جلوه آن "ساختارزدایی" است به تجدید نظر یا تعمیم باورهای ساخت گرایی می پردازد. بعقیده دریدا جمله صرفا میتواند از راه تمایز از سایر معانی ممکن که تعدادشان نامحدود است کسب معنی کند وچون معنی در نشانه معنایی(دال)نیست لذا تعبیر معنایی ‘ حرکتی بی سرانجام است که هرگز نمیتواند به مدلول مطلقی برسد. این بررسی نتیجه میگیرد که تحولات نقد ادبی از شکل گرایی روسی تا پسا ساخت گرایی بجای معنی درصدد آشکارکردن نظام و قراردادهایی بوده است که عامل زایش فرم و معنایند. تمهیدات نهضت های انتقادی مورد بحث یعنی"آشنایی زدایی"و "ساختار زدایی"‘همگی بر"آشکار کردن صناعت"‘بر فرم به بهای نادیده گرفتن یا کم اهمیت جلوه دادن محتوی تأکید دارند. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
Russian Formalism, early in twentieth century, insisted that the subject of literary study is not literature but"literariness,"i.e.that which makes a given work a literary work. It put forward the concept of "defamiliarisation." Prague Structuralism was in continuity with Russian Formalism. Modern Structuralism, like Prague school, is founded on Saussurian linguistic principle that language as a system is governed by two relationships: the syntagmatic, and the paradigmatic. Common to all of these is a concern for structures or systems which can be studied synchronically. They concentrate upon a system capable of generating meanings, rather than meaning itself. It is as if the work is written by the "grammar" or system of transformations that preexists its creation. Language, according to structuralists, is a self-enclosed system which is not affected (or caused) by extra structural pressures (the "real world"). The movement of Post - Structuralism whose chief manifestation is Deconstruction is either reviewing or developing structuralist concepts. According to Derrida, meaning can never be fully present since it is always deferred. Since meaning does not reside in signifier, the play of signification is a never ending process which can never reach a definite signified. This article argues that literary criticism, In its development from Russian Formalism to Post-structuralism, attempted to reveal not meanings, but systems and conventions that generate form and meaning. The devices and strategies of these movements, such as "defamiliarisation", and" deconstruction", have all concentrated on FORM at the expence of overlooking or even downgrading the meaning. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
- | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,940 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,002 |