تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,572 |
تعداد مقالات | 71,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,495,669 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,757,425 |
نقش پارامتر شیب دامنه در بروز خطا در پهنه بندی خطر زمین لغزش | ||
نشریه دانشکده فنی | ||
مقاله 10، دوره 40، شماره 1 - شماره پیاپی 1019، آبان 1385 اصل مقاله (304.68 K) | ||
نویسندگان | ||
حسین معماریان؛ مرتضی سیارپور* | ||
چکیده | ||
از لحاظ تئوری، با افزایش میزان شیب دامنه، پتانسیل ناپایداری آن افزایش می یابد. از طرفی، بررسی آماری پارامتر شیب نشان می دهد که در کلاسها و گروه های شیبی بالا تر تراکم ناپایداری کمتر است. این ناسازگاری منشاء بروز برخی خطاهای سیستماتیک در پهنه بندی خطر زمین لغزش، خصوصاً در وزندهیهای بینا است. در مقاله حاضر عوامل بروز خطا در پارامتر شیب و جهت شیب، با استفاده از داده های پهنه بندی زمین لغزش درشمال غرب ایران (منطقه کلور خلخال) و بانک اطلاعات زمین لغزش کشور، مورد بررسی قرار گرفته است. به دنبال پیشرفت ناپایداری و وقوع گسیختگی، مقدار متوسط شیب دامنه کاهش می یابد و مصالح لغزیده در شیب کمتری نسبت به شیب اولیه قرار می گیرند. همین شیب نهایی معمولا در امتیازدهی پارامتر شیب به کارگرفته می شود. از طرفی، مساحت نقشه ای واحدها، به خصوص در دامنه های پرشیب تر، به مراتب از مساحت واقعی آنها بیشتر است. این مسئله نیز باعث بروز خطای سیستماتیک در امتیازدهی به پارامتر شیب و دیگر پارامترها می گردد. بررسی میزان تراکم ناپایداریها در جهات هشت گانه شیب دامنه در منطقة مورد بررسی نیز نشانگر آنست که تراکم سطحی زمین لغزشها در دامنه های روبه شمال و شمالشرق بیشتر و در دامنه های روبه غرب و جنوبغرب کمتر از متوسط تراکم سطحی ناپایداری دامنه ای در کل منطقه است. در مقاله حاضر راهکارهایی برای رفع کاستیهای فوق ارایه شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
پارامتر شیب دامنه؛ پهنه بندی بینا؛ زمین لغزش؛ ناپایداری دامنه ها؛ نقشه پهنه بندی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
Theoretically, increase of steepness in natural or artificial slopes; raise the potential of instability. Zonation mapping, based on the statistical analysis of different slope classes, in northwest Iran (Khalkhal-Koloor region), showed that the percentage of unstable areas in the steepest slopes are less than slopes of medium or low steepness. This phenomena, causes a systematic error in the results of zonation mapping, which is normally based on the percentage of unstable areas in different classes of data layers. Following a slope rupture, the average gradient of slope decreases and slipped materials move to a flatter area compared to the initial slope. This final gradient is usually used to rank the slope parameter. On the other hand the map area of working units is less than their actual area, especially in steeper slopes. This also causes systematic error in ranking slope gradient and other parameters. Assessment of slope instability concentrations in eight directions in studied area, shows that landslides facing north and north-east are more frequent and those facing west and southwest are less frequent than the average slope instability concentration in the entire region. Present paper discusses some methods to overcome the mentioned pitfalls. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,291 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,427 |