پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,579 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,681,308 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,563 |
اولین گزارش پالینولوژی رسوبات اردویسین البرز مرکزی‘ ناحیه حسنکدر | ||
| مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 2، دوره 1، شماره 0 - شماره پیاپی 1368، فروردین 1374 اصل مقاله (2.17 M) | ||
| نویسنده | ||
| محمد قویدل سیوکی* | ||
| چکیده | ||
| 29 گونه مربوط به 14 جنس آکریتارش از رسوبات اردویسین زیرین ناحیه حسنکدر در البرز مرکزی شناسائی گردید که مهمترین ان گونه عبارتند از : Acanthodiacrodium spinum, Acanthodiacrodium bicoronatum, Acanthodiacrodium complanatum, Acanthodjacrodjum zonaconstrictum, Acanthodicrodium seratimum, Acanthodiacrodjum vavrdovae, Acanthodiacrodium tadlenese, Cymatiogalea diversita, (.ymatioga1ea cylindrata, Cymatiogalea cristata, Cymatiogalea bellicosa, Cymatiogalea membranispina, Leiosphaeridia sp., Vulcanisphaera africana, Vulcanisphaera nebulosa, (Ioniosphaeridium dentatum, Goniosphaeridium sufflatum, Goniosphaerictium tener, Arbusculidium filamentosum, Arbusculidium rominelaeriei, priscotheca tumida, priscotheca raia, Dasydiacrodium polarum, Lophosphaeridium sp., Saharidia downiei, Dactylofusa squama, oryphidium elegans, Athabascaella rossii and Athabascaella penika. گونه های آکریتارش فوق الذکر از پائین به بالا در سه زون تنظیم گردیده است که بر مبنای ارزش چینه شناسی میکروفسیل های شاخه زمان اردویسین (ترمادوسین – آرنیگن) برای رسوبات اردویسین ناحیه حسنکدر پیشنهاد می شود. گونه های آکریتاش شناخته شده از رسوبات اردویسین ناحیه مورد مطالعه با فرمهای مشابه که از دیگر نقاط جهان بویژه جنوب اروپا‘ شمال افریقا‘ آمریکای شمالی‘ جنوب و غرب چین‘ و نیز حوضه زاگرس ایران گزارش شده‘ مقایسه گردید. این مقایسه نشان می دهد که مجموعه های آکریتاش نسبتاً مشخصی از شرق نیوفاندلنا تا کشورهای حوضه مدیترانه و شمال و جنوب ایران گسترش داشته و در واقع خشکی های مذکور بخشی از نیمکره جنوبی (ساحل خشکی گندوانا) را در زمان اردویسین زیرین تشکیل می داده اند. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Twenty-nine acritarch species belonging to fourteen genera are documented from the Early Ordovician sediments of the Central Alborz Range in the Hassanakdar area, northern Iran. The encountered acritarch taxa consist of Acanthodiacrodium sputum, Acanthodiacrodium bicoronatum, Acanthodiacrodium complanatum, Acanthodiacrodium zonaconstrictum, Acanthodiacrodium seratimum, Acanthodiacrodium vavrdovae, Acanthodiacrodium staleness, Cymatiogalea diversita, Cymatiogalea cylindrata, Cymatiogalea cristata, Cymatiogalea bellicosa, Cymatiogalea membranispina, Leiosphaeridia Sp., Vulcanisphaera africana, Vulcanisphaera nebulosa, Goniosphaeridium dentatum, Goniosphaeridium sufflatum, Goniosphaeridium tener, Arbusculidium filamentosum, Arbusculidium rommelaeriei, priscotheca tumida, priscotheca raia, Dasydiacrodium polarum, Lophosphaeridium sp., Saharidia downiei, Dactylofusa squama, Coryphidium elegans, Athabascaella rossii and Athabascaella penika. The above-mentioned acritarch taxa have been arranged in three ascending stratigraphic assemblage zones. Based on these three assemblage zones, the Lower Ordovician (Tremadocian-Arenigian) is suggested for the Ordovician sediments (member five of Mila Formation) of the Hassanakdar area. The encountered acritarch taxa of the studied area were made comparision with those which have been recorded from other parts of the World, especially Southern Europe, nothern Africa, south-west China, North America and The Zagros basin of Iran. This comparison indicates a presence of fairly homogeneous acritarch assemblages which extend from east Newfoundland through Mediterranean to northern and southern Iran. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,173 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 772 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب