پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,032 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,502,515 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,766,627 |
تاثیر تراکم بوته بر صفات زراعی، میزان کلروفیل و درصد انتقال مجدد ساقه در ارقام نخود سفید(Cicer arietinum L.) | ||
| مجله علوم کشاورزی ایران | ||
| مقاله 24، دوره 34، شماره 4 - شماره پیاپی 1459، تیر 1382 اصل مقاله (289.14 K) | ||
| نویسندگان | ||
| ناصر مجنون حسینی؛ هومن محمدی؛ کاظم پوستینی؛ حسن زینالی خانقاه* | ||
| چکیده | ||
| تعیین تراکم مناسب بوته و انتخاب نوع رقم یکی از راههای افزایش عملکرد نخود زراعی می باشد. در همین راستا پژوهشی، با هدف تعیین اثرات چهار تراکم کاشت 27، 36، 46 و 57 بوته در مترمربع بر عملکرد دانه، اجزاء عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی چهار رقم نخود سفید شامل جم، کوروش، 482 – ILC و 31-60-12 ، در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، در سال زراعی 80-1379 انجام گرفت.نتایج بررسی اثر مفید افزایش تراکم های کاشت بالا (از 27 تا 46 بوته در متر مربع) را بر افزایش عملکرد دانه در واحد سطح نمایان ساخت. همچنین، افزایش تراکم گیاه در واحد سطح موجب افزایش ارتفاع بوته و میزان کلروفیل برگ نخود گردید. از طرف دیگر در تراکم های کاشت پایین، بدلیل عدم رقابت بین بوته ها، عملکرد تک بوته (گرم) ، تعداد شاخه های ثانویه در بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف ، درصد انتقال مجدد ساقه و بالاخره درصد شاخص برداشت افزایش معنی داری (01/0 p) داشتند. رابطه بین عملکرد تک بوته و درصد انتقال مجدد ساقه (**68/0 = r ) و نیز همبستگی بین عملکرد دانه در واحد سطح و میزان کلروفیل برگ (**60/0 = r ) مثبت و معنی دار بود . در این بررسی، علیرغم غیر معنی دار بودن اثرات متقابل تیمار تراکم × رقم، با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در بین ارقام نخود زراعی، 482 – ILC با عملکرد دانه 3/2878 کیلوگرم در هکتار و تراکم 46 بوته در متر مربع به عنوان بهترین ترکیب تیمارها شناخته شدند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تراکم بوته؛ درصد انتقال مجدد ساقه؛ عملکرد دانه در واحد سطح؛ میزان کلروفیل برگ؛ نخود سفید | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Determination of optimal plant density and cultivar selection is one of the seed yield increment approaches in chickpea. With this in regard, a field experiment of factorial design in RCBD with four replicates was performed at Tehran University Research Farm (Karaj-Iran) in 2001, to evaluate the effects of plant density (viz., 27, 36, 46 and 57 plants/m2) on seed yield, yield components, and certain physiological traits in 4 chickpea cultivars (i.e. Jam, Koroush, ILC-482 and Karaj 12 – 60 – 31). The experimental results showed that the increasing density (from 27 to 46 plants/m2) had a seed yield advantage. Moreover, increasing plants per unit area resulted in an increment in plant height and in leaf total chlorophyll content (LTCC). However, the lower densities, due to lack of plant competition, resulted in a significant increase (P 0.01) in single plant yield (g), number of secondary branches and pods per plant, seeds per pod, stem remobilization percentage (SRP) and harvest index. The relationship between single plant yield and SRP (r=0.68**), and also the correlation between seed yield per unit area and LTCC (r=0.60**) were highly significant. Among the chickpea cultivars, ILC-482 and Koroush had the highest and the lowest seed yields (kg/ha), yield components, SRP and LTCC under Karaj climatic conditions. In this study, despite the non-significant interaction effects between plant density and chickpea cultivar, with the utilization of DMR test, the ILC-482 cultivar with average seed yield of 2878.3 kg/ha and plant density of 46 plants/m2 were found to be the best treatment combinations. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Chickpea cultivars, Leaf chlorophyll content, Plant density, Seed yield per unit area, Stem remobilization percentage | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,184 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,086 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب