پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,031 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,501,282 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,764,662 |
مطالعه عملکرد و اجزاء عملکرد سه ژنوتیپ نخود در تراکمهای مختلف و دو روش کاشت تحت شرایط دیم خرم‌آباد لرستان | ||
| مجله علوم کشاورزی ایران | ||
| مقاله 12، 1-37، شماره 2 - شماره پیاپی 1496، فروردین 1385 اصل مقاله (301.35 K) | ||
| نویسندگان | ||
| پرویز احسانزاده؛ سعید نورمحمدی؛ سعید نظری* | ||
| چکیده | ||
| نزدیک به 21 درصد سطح زیر کشت نخود(Cicer arietinum L.) در کشور متعلق به استان لرستان می‌باشد. مساحت مذکور عمدتاً در بهار زیرکشت نخود دیم قرار گرفته و اطلاع کاملی از تأثیر روش و تراکمهای کاشت بر تولید دانه نخود تحت شرایط مذکور به ویژه مناطق معتدل استان نظیر خرم‌آباد وجود ندارد. به همین دلیل آزمایشی مزرعه‌ای در شرایط دیم در بهار سال 1382 در شهرستان خرم‌آباد بر روی سه ژنوتیپ نخود شامل: جم، 482ILC و توده محلی گریت, با استفاده از دو روش مختلف کاشت شامل: دستپاش و کاشت خطی، در چهار تراکم کاشت شامل: 20، 28، 37 و 45 بذر در مترمربع صورت گرفت. آزمایش بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار صورت گرفت. دو روش کاشت در کرت‌های اصلی و سطوح مختلف تراکم کاشت و ژنوتیپ‌ها بصورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. از میان سه ژنوتیپ، گریت نسبتاً زودرس‌تر، دارای رشد گسترده‌تر و تعداد دانه در نیام کمتر ولی وزن صد دانه بوضوح بیشتر و در نتیجه عملکرد ماده خشک و دانه و شاخص برداشت بیشتری نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها بود. همراه با افزایش تراکم، اگر چه اجزاء عملکرد روند مشخصی را نشان ندادند ولی عملکرد دانه و ماده خشک ژنوتیپ‌ها از افزایش معنی‌داری برخوردار بود. عملکرد ماده خشک و دانه در روش کاشت خطی از نظر آماری به طرز معنی‌داری از روش کاشت دستپاش بیشتر بود. به نظر می‌رسد بتوان با کاشت نخود به صورت خطی در عمق معین خاک و در تراکمهای گیاهی نظیر 45 بوته در متر مربع به عملکرد دانه مطلوب‌تری در مقایسه با کاشت دستپاش دست یافت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اجزاء عملکرد؛ تراکم کاشت؛ روش کاشت؛ عملکرد دانه؛ نخود دیم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Lorestan province accounts for nearly 21 percent of total lands under chickpea cultivation in Iran. Chickpea is traditionally spring-planted under dryland conditions. Not much information is available on either its appropriate seeding rate or method, particularly in the temperate parts of this western province, namely Khorram Abad. A 4-replicate split-plot RCBD field experiment was conducted under dryland conditions of Khorram Abad during spring 2003. Two seeding methods consisting of planting on four 4-m long rows spaced 0.30 m apart (row seeding) and planting in 4 x 1.20 m plots followed by disk harrowing (scatter seeding) were used as main-plots. Three genotypes, namely Jam, ILC482 and Greet, seeded on March 1st, 2003 at four seeding rates of 20, 28, 37, and 45 seeds m-2, were assigned as subplots. Among genotypes studied, Greet appeared relatively earlier in maturity and lower in terms of seeds per pod, but higher in 100-grain weight and consequently dry matter, grain yield and harvest index, as compared to the rest of the genotypes. With an increase in seeding rate, there was no meaningful trend observed with most grain yield components, though significant increases in genotypes’ grain and biological yield were observed. Seedling emergence in all genotypes with scatter seeding varied from 65 to 75 percent of that with row seeding, which along with a lower number of pods per plant, led to a significantly greater grain and biological yield in the former seeding (row cropping) method. Despite a relatively low grain along with biological yield obtained with the present genotypes under dryland conditions of Khorram Abad, it could be concluded that with row seeding of at least 45 seeds m-2 a higher grain yield might be produced with spring chickpea under the mentioned climatic conditions. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Dryland chickpea, Grain yield, Seeding method, Seeding rate, Yield components | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,973 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,513 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب