تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,033 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,502,916 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,767,145 |
مطالعه تطبیقی آموزش مهندسی پلیمر در ایران و جهان | ||
نشریه دانشکده فنی | ||
مقاله 7، دوره 43، شماره 1 - شماره پیاپی 167505، اسفند 1388 اصل مقاله (322.44 K) | ||
نویسندگان | ||
علی عباسیان؛ پگاه محمدحسین پور | ||
علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی | ||
چکیده | ||
در سالیان گذشته مطالعات مختلفی روی آموزش و تربیت مهندسان در دنیا شده است و متناسب تحولات دنیا و آموختن از رویکردهای گذشته تغییرات مختلفی در دنیای دانشگاهی و یا از دنیای صنعتی پیشنهاد شده که از آماده شدن برای عصر فناوری اطلاعات و رایانه و تاثیرات آن بر الزامات مهندسی تا دوران اخیر که تاکید بر آموزش مهندسان برای توسعهی پایدار و مهندسی جهانی اهمیت یافته، کشیده شده است. از سوئی در سالیان اخیر تاکید بیشتری از حرکت از دانشگاه پژوهشی که بنیاد اولیهی دانشگاههای اروپا را شکل داد و غایت تربیت دانشجو را پژوهشگری در عرصهی علم در دانشگاه میدانست به سمت تربیت دانشآموختگانی برای حل مسائل مبتلا به جامعه و در مورد علوم مهندسی و تربیت مهندسانی منعطف برای رفع نیازهای صنعت به صورت خاصشده است. بر این مبنا است که روشهای آموزشی مبتنی بر یادگیری از حل مسئله (PBL) نیز بیشتر مورد توجه واقع شده است. در این میان تغییرات شدید فناوری در عرصههای مختلف موجب ظهور رشتههائی جدید شده است که با تعاریف مهندسی سنتی همخوان نیست؛ این رشتههای بعضا میانرشتهای نیازمند طراحی دورههای درسی خاص خود هستند که مهندسی مجددِ رشتههای مهندسی را میطلبد. در این مطالعه، وضعیت آموزش مهندسی پلیمر در ایران و 7 مرکز آموزشی معتبر این حوزه در دنیا با توجه به مسائل پیشگفته بررسی شده است. مؤسسات مورد مطالعه عبارت بودند از: دانشگاه فنی دانمارک (در دانمارک)، دانشگاه ETH زوریخ (در سوئیس)، دانشگاهLoughborough (در انگلستان)، دانشگاه لُووِل (در ایالات متحدهی آمریکا)، دانشگاه اینسای لیون (در فرانسه)، دانشگاه جیائوتانگ شانگهای (در چین) و انستیتو فناوری توکیو (در ژاپن). مبنای اصلی گزینش این دانشگاهها رتبه این دانشگاهها در سطح جهانی و نیز در رشتهی مهندسی پلیمر بوده است. طی مطالعه به روش و نوع ارائهی خدمات تحصیلی در رشتهی مهندسی پلیمر، شامل مقطع تحصیلی (کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری) و گروه ارائه دهنده (مواد، شیمی،...) پرداخته شده است. در مطالعهی دانشگاههای مذکور، با بررسی مباحث درسی و روشهای اتخاذ شده در ارائه آنها، میزان ارتباط و مشارکت با صنعت، گستردگی فعالیت و مهندسی جهانی، ... و در عین حال با کاوش و ارزیابی وضعیت فعلی آموزش مهندسی پلیمر در ایران سعی در بازاندیشی راهکارها و ارائه روشهایی جدید و اثربخش در ارتقای روند کنونی آموزش مهندسی پلیمر در ایران شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
آموزش متناسب با نیاز صنعت؛ بسپار؛ مشتری محوری؛ مهندسی پلیمر؛ یادگیری از حل مسئله | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Benchmarking of Polymer Engineering Education in Iran and the World | ||
نویسندگان [English] | ||
Ali Abbasian؛ Pegah M.Hosseinpur | ||
چکیده [English] | ||
In previous years, various studies have been carried out on engineering education and training. Based on the results and world transforms, developed strategies have been offered in academic or industrial world, which start from preparation for information technology era to focusing on sustainable developments and global engineering in current age. On the other side, education from research universities that is founded in Germany is fading in most areas of world and it is oriented mostly to train students who are capable of solving real-world problems while they learn to be flexible to adopt problems in the industries. This is how the issue Problem Based Learning has been considered as a fruitful strategy of education. Meanwhile, changes in different areas have led to introducing new fields of study (inter-disciplinary fields) which sometimes need re-designing the curriculum. Here, the situation of polymer engineering education in Iran and seven other universities worldwide has been studied according to the issues noted above. The studied foreign universities are Technical University of Denmark (Denmark), ETH of Zurich (Switzerland), Loughborough University (England), University of Massachusetts Lowell (USA), Insa de Lyon (France), Shang hay Jiao tang (China) and Tokyo Institute of Technology (Japan). The main point in selecting these universities is their educational level in polymer engineering. In these universities, the method and type of educational programs in polymer engineering such as the level (undergraduate, graduate) and the offering department (material, chemistry,…) has been studied. Besides, the curriculum, methods of offering the courses, level of cooperation with industry, level of engineering globalization … has been also evaluated and compared with those of Iranian universities which offer polymer engineering. These all lead to reconsideration and re-evaluation of current educational trend in polymer engineering in Iran and offering some fruitful and new approaches in fortifying this trend. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Curriculum, Engineering Education, Polymer Engineering, Problem Based Learning | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,753 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,573 |