پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,765 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,200,507 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,948,411 |
آموزش معماری در مهندسی عمران: چالشهای امروز، ضرورتهای آینده | ||
| نشریه دانشکده فنی | ||
| مقاله 8، دوره 43، شماره 1 - شماره پیاپی 167505، اسفند 1388 اصل مقاله (383.69 K) | ||
| نویسنده | ||
| محمود گلابچی | ||
| دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| ویترویوس سه مرتبه برای معماری قائل است: سودمندی، پایداری و ایستایی. از مجموع آن چه که در تعریف یک طراحی معماری صحیح از گذشته تا به حال بیان شده است و براساس آنچه که در طراحی سازه به عنوان اهداف نهایی در نظر گرفته می‌شود، می‌توان نتیجه گرفت اساساً یک طرح خوب واجد سه مشخصه سادگی1، وحدت2 و ضرورت3 می‌باشد. از سوی دیگر نیازهای اصلی که یک سیستم سازه‌ای باید به آن پاسخ دهد شامل عمل کرد4، ایمنی5 و اقتصاد6 می‌باشد. میزان موفقیت ساختمان در تحقق این نیازها را می‌توان با توجه به مشخصههای بیان شده مورد بررسی قرارداد. بدین ترتیب طرحی که نیازهای کاربردی را به طور عملی و نیز اقتصادی تامین می‌نماید، فقط به حداقل انتظاراتی که ازیک طرح وجود دارد پاسخ داده است. این مقاله نشان دهنده آن است که گرچه هدف طراحی سازه ایجاد فرم‌های سازه‌ای است که ضمن تامین نیازهای کاربردی، بارهای وارد بر ساختمان را با اقتصادی‌ترین روش‌ها و بالاترین بازده سازه‌ای تحمل نمایند، اما هدف طراحی سازه باید علاوه بر دستیابی به نتایج فوق ایجاد فرم‌های ساختمانی باشد که هم از لحاظ عملکردی و هم از نظر زیبایی شناسی تامین کننده معیارهای مورد نظر باشند. این تحقیق نشان می‌دهد که در مشارکت و همکاری تنگاتنگ میان معماران و مهندسین سازه وظیفه مهندسان ساختمان ارائه طرح‌هایی است که از هر دو جنبه پایداری و زیبایی شناسی واجد شرایط لازم باشند به طوری که سازه مکمل حس زیبایی شناسی معماری بوده و صرفاً کاربردی و ارزان نباشد. براساس این تحقیق معمار و مهندس ساختمان باید در تمام مراحل طراحی ساختمان، از مراحل اولیه که طرح در حد مفاهیم اولیه در ذهن معمار تجسم می یابد تا مراحل طراحی تفصیلی و اجرا همکاری و مشارکت بسیار نزدیک با یکدیگر داشته باشند. در این تحقیق با استفاده از مطالعات نظری، بررسی تحلیلی تحقیقات انجام شده قبلی در این زمینه و نقد دیدگاه های مختلف در زمینه معماری و مهندسی ساختمان نحوه استفاده دانش مهندسی سازه در زمینه خلق مفاهیم تازه و ایجاد فرم‌های سازه‌ای بدیع با استفاده از مصالح ساختمانی جدید و بهره‌گیری از اتصالات مناسب سازه ای بیان می‌شود و نهایتاً نقش هنر مهندسی سازه در شکل‌گیری فرم‌های بدیع در معماری امروز جهان و ضرورت تحول در آموزش معماری در مهندسی عمران در راستای تحقق این هدف بصورت تحلیلی تبیین می شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش؛ فرایند طراحی؛ معماری؛ مهندسی عمران؛ هنر مهندسی سازه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Architectural Education in Civil Engineering Challenges and Future Development | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmood Golabchi | ||
| چکیده [English] | ||
| Development of the structural form is directly influenced by the architectural concern for aesthetic appeal. The architectural challenge is to create building forms that satisfy the functional requirements, yet are aesthetically and economically successful. The structural challenge is to create structural forms that accommodate the functional requirements while supporting the imposed loads as efficiency as possible. However, the structural form may be expressed as part of the architectural design. Architectural form means different things to different people. The term is applied by analysis to describe a basic model or simplified structural shape on which analysis is based. Designers prefer more precise descriptions of architectural form, essentially including the type of material is that the form of analysis to be adopted and nature of joints assumed often depend on the type of material used. It is virtually impossible to conceive a structural form without reference to material. The paper explains that just as in nature, built architectural forms are evolutionary. They are conditioned by external factors such as need for construction economy, appropriateness of shape to intended function, material strengths and weaknesses, good appearance and ease of maintenance. New stereotypes emerge when new materials and construction techniques are introduced. Practical structures are rarely efficient in a load-bearing sense. Some of the above factors may require compromise in shape and layout. Nevertheless, there are usually several forms of structure which might be considered appropriate and economic for a given set of circumstances. The paper indicates that form and structure are inseparable – without structure there is no form, without form there is no structure. The effect of making a simple crease in a piece of paper is extremely interesting. With no additional material a once-flexible element is now able to stand upright or span across a gap; a plane separating two spaces becomes a form in three dimensions which can enclose space. Familiarity can blind us to such remarkable and mysterious phenomena. What are we giving to this piece of paper to enable such a significant leap in both stiffness and stability? It can only be form. The three great form-makers of our civilization – engineers, architects and sculptors – represent distinct approaches to form design; yet, in the final instance, they can each realise their own visions only by integrating the three different approaches in their form-making. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| architecture, Civil Engineering, design process, Education, Structural Art | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,287 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 7,353 |
||