تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,113,748 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,217,457 |
شناسایی مولکولی، بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصی بودن میزبان جدایههای ایرانی Macrophomina phaseolina | ||
دانش گیاهپزشکی ایران | ||
مقاله 1، دوره 40، شماره 2 - شماره پیاپی 195730، بهمن 1388 اصل مقاله (1.88 M) | ||
نویسندگان | ||
ولی اله مهدی زاده؛ ناصر صفایی؛ ابراهیم محمدی گل تپه؛ نتهازلکویتل پرز؛ محمدعلی آقاجانی | ||
چکیده | ||
قارچ ماکروفومینا یک بیمارگر خاکزاد و عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، با پراکنش جهانی و دامنه میزبانی بیش از 500 گونه گیاهی میباشد. جهت بررسی تنوع ژنتیکی و اختصاصیت میزبانی این قارچ در ایران از گیاهان دارای علایم و نشانههای بیماری از استانهای تهران، قزوین، گرگان، سمنان، خراسان، همدان، آذربایجان شرقی، زنجان، خوزستان، مرکزی، فارس،کهکیلویه و بویر احمد، اصفهان، یزد، کرمان و هرمزگان طی سالهای 86 و 87 نمونهبرداری شد. پس از جداسازی و خالص سازی قارچ، 52 جدایه از 24 میزبان و از 12 استان جداسازی و با استفاده از خصوصیات ظاهری و آغازگر اختصاصی گونه شناسایی شدند. تنوع ژنتیکی جدایهها با استفاده از نشانگر ISSR بررسی شد. از میان 9 آغازگر مورد استفاده، 6 آغازگر داری وضوح، تکرارپذیری و تعداد باندهای پلیمورفیک بودند و در آنالیزهای بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل خوشهای دادههای حاصل از الگوی باندی مربوط به تلفیق آغازگرها با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، در سطح تشابه60 درصد، جدایهها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل 76/5 درصد جدایهها شامل جدایههای شاهدانه از کاشان و اصفهان بود. گروه دوم شامل53/68 درصد جدایهها بود. هر سه جدایه کیوی، تمام جدایههای سویا، جدایه خربزه، جدایه زیتون، ذرت و بامیه در کنار هم در داخل این گروه قرار گرفتند. کنار هم قرار گرفتن همه جدایههای گلستان از میزبانهای ذرت، سورگوم، کیوی، سویا و گل جعفری با 64 درصد تشابه و همچنین جدایههای قزوین از میزبانهای کدو و گوجه فرنگی با 100 درصد تشابه در این گروه ممکن است به علت نزدیکی منشا جغرافیایی آنها باشد. گروه سوم شامل 47/13 درصد جدایه شامل جدایههای بقولات و کدوییان و بیشتر از مناطق خشک بودند. دو جدایه ماش کرمان با 88 درصد تشابه در کنار هم داخل این گروه قرار گرفتند. جدایههای خیار قم، خیار تهران-کرج، طالبی کاشان، لوبیای قزوین، لوبیای خراسان با 75 درصد تشابه در کنار هم در این گروه قرار گرفتند. گروه چهارم شامل 23/19درصد جدایه شامل خانواده سیبزمینی، بقولات و کدوییان بود و فاقد گروهبندی جغرافیایی بودند. جدایه طالبی فارس و طالبی خراسان با 60 درصد تشابه و گوجهفرنگی قم و بادمجان هرمزگان با 66 درصد تشابه و جدایههای کنجد کرمان و کنجد کاشان با 90 درصد تشابه و سه جدایه آفتابگردان از مرکزی، فارس و خوزستان با 61 درصد تشابه در این گروه قرار گرفتند. نتایج ما بر اساس این نشانگر نشان می دهد که تنوع ژنتیکی ... | ||
کلیدواژهها | ||
ایران؛ پوسیدگی ذغالی؛ تنوع ژنتیکی؛ شناسایی مولکولی. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Molecular Detection, Genetic Diversity and Host Specialization of Iranian Isolates of Macrophomina phaseolina | ||
نویسندگان [English] | ||
vali-o-lah mehdi zadeh؛ naser safaii؛ Ebrahim mohammadi gol tapeh؛ Nethazlekoytel MAYEK PEREZ؛ Mohammad Ali Aghajani | ||
چکیده [English] | ||
Macrophomina phaseolina is a soilborne pathogen with a worldwide distribution and a host range of over 500 plant species. To study the genetic diversity and host specialization of this fungus in Iran, plants with signs and symptoms of charcoal rot were collected from 12 provinces during years 2006 to 2008. Following isolation and purification, 52 isolates from 24 host plants were identified through morphological methods and by species-specific primer. Genetic diversity was analyzed using Inter-Simple Sequence Repeat (ISSR) markers. From among the nine tested primers, six sets yielded polymorphic and reproducible bands, used in subsequent analyses. Fingerprint data from all primers were analyzed using UPGMA method and Jaccard´s Coefficient. Cluster analysis divided the isolates into four groups at a 60% similarity level. Group 1 comprised 5.76% of the isolates, including all the hemp from Kashan and Isfahan. Group 2 comprised 68.53% of the isolates, including all the ones from kiwi, soybean, melon, olive, maize, and okra. Golestan isolates from hosts of: maize, sorghum, kiwi, soybean and marigold with 64% similarity being placed together with Qazvin isolates from pumpkin and tomato hosts with 100% similarity may be due to similarity of the host origin. Group 3 being comprised of 13.47% of the isolates, included isolates from Fabaceae and Cucurbitaceae. Most of the Group 3 isolates were collected from arid regions. With isolates of mungbean with 88% of similarity being placed together in this group. Qom and Karaj grown cucumber, Kashan cantaloupe, Qazvin common bean, Khorasan common bean isolates with 75% of similarity were placed together in this third group. Group 4 got comprised of 19.23% of isolates including the ones from Solanaceae, Fabaceae and Cucurbitaceae hosts with no specific correlation to geography. Isolates of cantaloupe from Fars and from Khuzestan with 60% similarity and tomato from Qom and eggplant from Hormozgan with 66% similarity and isolates of sesame from Kerman and Kashan with 90% similarity as well as three isolates of sunflower from Markazi, Fars and Khuzestan with 61% of similarity were placed in this fourth group. The results demonstrate that genetic diversity of M. phaseolina is high among hosts and geographical regions, with host specialization being detectable in some cases. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Charcoal rot, Genetic diversity, Inter-simple sequence repeat marker, Iran, Molecular Detection. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,421 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,517 |