پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,940,752 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,610,005 |
اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای پروتئین کنجاله منداب | ||
| علوم دامی ایران | ||
| مقاله 15، دوره 39، شماره 1 - شماره پیاپی 196973، اسفند 1387 اصل مقاله (314.91 K) | ||
| نویسندگان | ||
| پروین شورنگ؛ علی نیکخواه؛ احمد زارع شحنه؛ غلامرضا رئیسعلی؛ محمد مرادی شهر بابک؛ علی اصغر صادقی | ||
| چکیده | ||
| به منظور تعیین اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیه‌پذیری ماده خشک و پروتئین خام و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله منداب فرآیند شده با دزهای صفر، 25، 50 و 75 کیلوگری (Kilogray) پرتو گاما درشکمبه گاو، آزمایشی با تلفیق روش کیسه های نایلونی و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید(SDS-PAGE) انجام شد. با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی متحرک قابلیت هضم پروتئین خام در روده تعیین شد. تفاوت معنی دار(05/0›P) بین فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری و تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده مشخص شد. تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای 25، 50، 75 کیلوگری پرتو گاما در سرعت عبور 5 درصد در ساعت به ترتیب 8/67، 1/61، 1/54 و 5/50 درصد و 9/65، 4/53، 9/47 و 5/44 درصد بود. دو نوع پروتئین عمده در کنجاله منداب شامل آلبومین S2 (ناپین) با دو زیرواحد به وزن مولکولی 6/9 و 8 کیلودالتون و گلوبولین S11 (کروسیفرین) با چهار زیرواحد به وزن مولکولی 9/31، 26، 4/21 و 5/19 کیلودالتون مشخص شد که به ترتیب 24 و 51 درصد از کل پروتئین کنجاله منداب را شامل می شدند. زیرواحدهای ناپین کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف به ترتیب تا زمان صفر و 4 ساعت انکوباسیون مشاهده شد. تجزیه پذیری کروسیفرین کمتر از ناپین بود، به طوری که چهار زیرواحد این پروتئین در کنجاله فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف به ترتیب تا زمان 24 و 48 ساعت انکوباسیون در شکمبه مشاهده شد. بین قابلیت هضم پروتئین عبوری کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف تفاوت معنی‌دار (05/0›P) مشاهده شد. قابلیت هضم روده ای پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده 3/72 درصد و برای کنجاله فرآیند شده با دزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتو گاما به ترتیب 2/76، 5/78 و 1/80 درصد بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که می توان از پرتو گاما برای فرآوری کنجاله منداب استفاده نمود. با افزایش دز پرتو گاما تجزیه پذیری پروتئین کنجاله منداب در شکمبه کاهش و قابلیت هضم پروتئین در روده افزایش یافت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الکتروفورز.؛ پرتوتابی گاما؛ تجزیه‌پذیری پروتئین؛ کنجاله منداب؛ کیسه‌های نایلونی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effects of Gamma Irradiation on Ruminal Protein Degradability and Intestinal Digestibility of Rapeseed Meal | ||
| نویسندگان [English] | ||
| parvin shawrang؛ ali nikkhah؛ ahmad zare shahne؛ gholam reza raies ali؛ mohammad moradi shahr babak؛ ali asghar sadeghi | ||
| چکیده [English] | ||
| This study was carried out to determine the effects of gamma irradiation on dry matter (DM) and on crude protein (CP) degradation of rapeseed meal, using nylon bags and SDS-PAGE techniques. Ruminal nylon bags of either untreated or irradiated rapeseed meal at doses of 25, 50 and 75 kGy were suspended in the rumen of four non-lactating Holstein cows for up to 48 h. Intestinal crude protein digestibility was assessed using mobile nylon bag technique. Subunits of rapeseed meal proteins and disappearance patterns were traced and determined using sodium dodecyl sulphate polyacrylamid gel electrophoresis and densitometrical scanning. There were significant differences (P<0.05) observed (for DM and CP degradation characteristics and for effective degradability values) between untreated and gamma irradiated rapeseed meals. Gamma irradiation decreased wash-out fractions, degradation rate as well as effective degradability while increasing potentially degradable fractions of DM and CP. The effective DM and CP degradability of untreated and gamma irradiated rapeseed meal (at a rumen outflow rate of 0.05/h) were 67.8, 61.1, 54.1 and 50.5 % for DM, and 65.9, 53.4, 47.9 and 44.5 % for CP, respectively. According to slab gel analysis, rapeseed meal proteins were composed of two major components of napin and cruciferin, accounting for approximately 24 and 51 percent of the total meal proteins, respectively. Both proteins were multi-subunits. The molecular weights of 31.9, 26.0, 21.4, 19.5 kDa for cruciferin subunits and 8.0, 9.6 kDa for napin subunits were observed. Electrophoretic and densitometric analyses of untreated rapeseed meal protein residues revealed that napin subunits were degraded completely within 2 h, whereas the four subunits of cruciferin were not degraded even after 24 h of incubation. In gamma irradiated rapeseed meal, napin subunits were resistant until 12 h of incubation. The four subunits of cruciferin were not degraded even after 48 h of incubation. There were differences observed (P<0.05) between crude protein digestibility of untreated and gamma irradiated rapeseed meals. Crude protein digestibility of untreated, 25, 50 and 75 kGy gamma irradiated rapeseed meals were 72.3, 76.2, 78.5 and 80.1 %. The results finally indicate that gamma irradiation of rapeseed meal appears to be effective in decreasing ruminal protein degradability and increasing intestinal protein digestibility. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Electrophoresis., gamma irradiation, Nylon bags, protein degradation, Rapeseed meal | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,970 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,228 |
||