پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,511,717 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,774,201 |
تحولات سیاستگذاری در تئاتر ایران (1368 تا 1388 شمسی) | ||
| جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
| مقاله 4، دوره 2، شماره 2، اسفند 1389، صفحه 101-127 اصل مقاله (514.55 K) | ||
| نویسندگان | ||
| الهه دهقان‌پیشه1؛ رضا اسماعیلی2 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد رشت? مدیریت امور فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان | ||
| 2استادیار و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان | ||
| چکیده | ||
| هدف از تحقیق حاضر عبارت است از شناسایی انواع سیاست‌های هنری اتخاذی از سوی دولت‌های ایران مابین سال‌های ???? (آغاز دوره اول ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی) تا ???? (پایان دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی-نژاد) در حوز? تئاتر. به این منظور کلیه مصوبات دولت‌ها طی این سال‌ها، که در عنوان یا متن آن‌ها کلمات تئاتر، نمایش، نمایشی و هنرهای نمایشی آمده است (??مورد)، شناسایی شده و تمامی آن‌ها مورد تحلیل محتوا قرار گرفته‌اند. مقوله-بندی این پژوهش بر اساس مدلی انجام شده که سیاست‌های هنری را در چهار طبقه: تسهیل‌گر، حامی، معمار و مهندس تقسیم‌بندی کرده است. با ارتقاء و بومی‌سازی مدل، مقولات به واسط? شاخص‌های نحو? سرمایه‌گذاری، ابزار، تحرک سیاسی و هدف شناسایی شده‌اند (?? مورد شاخص در کل ?? مصوبه). نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در روند بیست‌سال? مورد بررسی، دولت‌ها در مصوبات مربوط به تئاتر به ترتیب اقدام به سیاست‌گزاری از نوع معمار (??/??%)، حامی (??/??%)، مهندس (??/??%) و تسهیل‌گر (??/??%) نموده‌اند. همچنین دولت‌ها در مصوبات مربوط به حوز? تئاتر به ترتیب از شاخص‌های ابزار (?/??%)، هدف (??/??%)، نحو? سرمایه‌گذاری (??/??%) و تحرک سیاسی (??/?%) استفاده کرده‌اند. ضمن اینکه اولویت دولت‌ها در به کارگیری انواع سیاست‌ها و شاخص‌ها با یکدیگر تفاوت داشته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انواع سیاست‌های هنری؛ تئاتر؛ دولت؛ سیاست فرهنگی؛ سیاست هنری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Study of the Types of Theatrical Policies Applied by the States of Iran (from 1989 to 2009) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Elaheh Dehghanpisheh1؛ Reza Esmaeili2 | ||
| چکیده [English] | ||
| The aim of this paper is to determine the different types of theatrical policies applied by the states of Iran within the years 198 9(the start of the first presidency of Akbar Hashemi Rafsanjan) to 2009 (the end of the first presidency of Mahmoud Ahmadi Nejad). The method of this research is content analysis. The cabinet approvals within these years which either in their titles or in their texts, the words theatre, performance, performing and performing arts are appeared, were identified. Totally 22 approvals were found. A content analysis checklist was made based on the Chartrand and McCaughey model which has classified the arts policies in four roles: facilitator, patron, architect and engineer. These four roles are designed for indicating the degree of the state intervention in art and cultural domain and each of them are identified by some indicators. To promote and localize the model by using the literature of the arts and cultural policies, the indicators of funding mechanism, tool, policy dynamic and goal were defined for each role. Totally 99 indicators of all types were found in the 22 approvals. The findings revealed that in the investigated twenty-year process, the state has used all types of arts policies in theatre: architect (35.36%), patron (31.31%), engineer (18.18%) and facilitator (15.15%). Various states in four years intervals, have been different in their using the types of arts policies. The tool indicator (40.4%) and goal indicator (34.35%) have had a higher frequency than the funding mechanism indicator (22.22%) and the policy dynamic indicator (3.03%) has had the lowest frequency. The arts policies indicators used by the states in theatre approvals has been in this order (from the high frequency to the low frequency): 1-the architect goal (social welfare and national culture), 2-the patron tool (awards, grants, prizes), 3-the architect funding mechanism (department and ministry of culture) and the engineer tool (official justification and endorsement, recipe, control), 4-the facilitator tool (tax expenditures and incentives), 5-the patron goal (aesthetic, professional and International standards), 6-the patron funding mechanism (arts councils), 7-the architect tool (welfare for artists such as insurance, official employment, income security for the artists), 8-the engineer funding mechanism (state and government ownership of artistic means of production), the patron policy dynamic (evolutionary) and the engineer goal (political education and ideological propaganda), 9-the facilitator funding mechanism (private individual, corporate and organizations) and the facilitator goal (economic). The policy dynamic of three types of facilitator (taste changes), architect (revolutionary) and engineer (revisionary) has not been used by the states. In addition, different states have not been the same in the priority rating of using different types of arts policies and indicators. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Arts policy, cultural policy, Iran, state, Theatrical policy | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,212 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,735 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب