تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,116,352 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,220,853 |
بازشناسی قابلیتهای نوسازی در بافتهای فرسوده بخش میانی بر پایه ویژگیهای اجتماع و فضا مطالعه موردی: محله 19 از منطقه 17 شهر تهران | ||
پژوهشهای جغرافیای انسانی | ||
مقاله 8، دوره 42، شماره 3 - شماره پیاپی 73، آبان 1389، صفحه 141-156 اصل مقاله (473.27 K) | ||
نویسنده | ||
محمد صابر باقریان | ||
مربی گروه شهرسازی، دانشگاه امام خمینی | ||
چکیده | ||
وسعت بالای بافتهای فرسوده شهری از یک سو و آسیبپذیر بودن این فضاها در قبال سوانح طبیعی (بهویژه زلزله) از دیگر سو، نوسازی آنها را به یکی از مسائل اساسی در حوزه شهرسازی تبدیل کرده است. مقاله حاضر در پی آن است تا محله 19 از منطقه 17 شهرداری تهران را به عنوان یکی از بافتهای فرسوده در بخش میانی شهری با رویکردی ترکیبی و بر پایه ویژگی اجتماع از یک سو مورد مطالعه قرار دهد، و ویژگی فضا و نحوه برخورد با این بافتها را با تکیه بر نظم درونی آنها از سوی دیگر، با رویکردی منطقی به دست دهد. نظام کالبدی محدوده مورد مطالعه برگرفته از شهرسازی معاصر است و نظام اجتماعی آن از جوامعی مهاجر با خردهفرهنگهای متفاوت اما همبسته، به ودیعه گرفته شده است که در ترکیبهای طایفهای ـ زبانی، انسجام اجتماعیشان را بهطور نسبی تا به امروز حفظ کردهاند. چنین امری ارزش زیست و سکونت این بافت را بهطور نسبی ـ به رغم فرسودگی آن ـ به همراه داشته است. از سوی دیگر، فضا دارای ویژگی تجانس در حوزههای مسکن و سکونت است که این عامل نیز تنوعپذیری را کاهش دارد و انسجام کالبدی آن را به طور نسبی تضعیف کرده است. یافتههای تحقیق حاضر که به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از شیوه پیمایش میدانی (مشاهده و پرسشنامه) انجام شده است، نشان میدهد که ضعف همبستگی بین اجتماع و فضا در مراحل تکوین و بهرهبرداری با گذشت زمان موجبات تضعیف و فرسودگی ساختار اجتماعی ـ کالبدی را فراهم میآورد. بازخوانی این فضای تحقیق به روش علمی میتواند درک قابلیت و ضعفها را در این دو حوزه (اجتماع و فضا) به دست دهد و زمینه را برای بهکارگیری یافتهها در مرحلهنوسازی فراهم سازد. | ||
کلیدواژهها | ||
انسجام اجتماعی؛ انسجام کالبدی؛ بافت فرسوده شهری؛ تجانس؛ نوسازی. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Recognition of Renovation Methods Capacities in the Semi – old Urban Textures in Tehran based on Physical and Social CharacteristicThe Case: 19th District of No. 17th Region, Tehran Municipality | ||
نویسندگان [English] | ||
M. S. Bagheryan | ||
چکیده [English] | ||
Extended Abstract Introduction The interior textures of cities are the spaces formed in course of rapid town formation from 1966 to 1978 . Nowadays, these textures in large cities, including Tehran, are deteriorating. The core population and social centers of these textures has enabled them to be used as internal core points for any reconstruction and rehabilitation plans . Wide range of civil eroded texture on one side, and vulnerability of such areas due to the disasters (particularly earthquake) on the other side, turned the rehabilitation or renovation of the mentioned areas as one of the main problems in the urbanization field. This is while two space-based and man-based approaches may discuss different directions when renewing such textures. Current study is going to find the way which such textures contact together in the area of one of the eroded textures located in the middle of Tehran with a combined approach based on the community properties on one side and space properties on the other side, stressing on their internal system with a logical approach. Zone 19 of district 17 of Tehran metropolis has been discussed as the basis of this study due to its situation as located in the middle of old and new textures and its situation in the realm of eroded textures. This space has obtained its main name of temporary urbanization and borrowed its social system of immigrants with different sub-cultures but combined ones maintained their social integrity by tribal-lingual compositions until now. This resulted in more value for residing and living in this texture besides its erosion. On the other hand, space possesses homogeneity properties in the field of housing and residence and this has also minimized diversity and relatively eliminated its body integrity. Results of current study, made by descriptive - analytical method using field survey (observation and questionnaires) indicate that the weakness of conjunction between space and community in the emergence and exploitation stages resulted in weak and eroded forms such as social structures. Reviewing this research practically can provide us with understanding the strengths and weaknesses in both fields (society and space) as well as a background with applying results in the renovation stage. Methodology The used method in this study is descriptive – analytical, insisting on the indices based upon theoretical subjects. It is a case study in the form of literature review and field study and analyzes the social (by sampling from the 400 households) and space (survey of all elements) specifications. Findings The finding, based on theoretical foundations, shows that there are some aspects among the residents of these textures, including commitment and participation which is in turn the result of marriage between the relatives . In addition, there is a relative solidarity in the anatomic texture of the zones which is the result of some equal opportunities, facilities and inter-related elements of the texture. Such specifications have made these texts dynamic. Conclusion The deterioration of these textures is the result of divergence between the community and the space. Whenever there is an appropriate solidarity between the space and the community, the needed possibilities and facilities for promotion of the deteriorated textures are prepared through reconstruction and rehabilitation. An aspect, which decreases the resulting costs and increases the benefits for the relevant groups and the potential beneficiary | ||
کلیدواژهها [English] | ||
ability, Eroded texture of middle part, Form integrity, homogeneity, Renovation., Social integrity | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,296 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,639 |