پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,464 |
| تعداد مقالات | 69,859 |
| تعداد مشاهده مقاله | 122,312,411 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 95,592,198 |
سیاست خاورمیانه ای هند و اسرائیل؛ از تضاد تا همکاری | ||
| فصلنامه مطالعات جهان | ||
| مقاله 3، دوره 1، شماره 2، مهر 1391، صفحه 73-100 اصل مقاله (372.9 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwsq.2012.24781 | ||
| نویسنده | ||
| محمد جواد الرکابی | ||
| دانش آموخته دکترای علوم سیاسی، دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| رابطه هند با رژیم صهیونیستی در شش دهه گذشته فراز و نشیب بسیاری را طی کرده است. هندیان از دیرباز در زمره حامیان اعراب بودند و مدت ها پیش از طرح تقسیم به موضوع فلسطین جانبدارانه می نگریستند. به رغم تلاش های بسیار یهودیان و دولت اشغالگر طی چهار دهه، هند تمایلی به بهبود روابط با اسرائیل نداشت. کوشش مقامات یهودی که زمینه های بسیاری برای همکاری های سیاسی، نظامی و امنیتی را نوید می داد و بر ارزش نسبی روابط می افزود، اقبالی هندی در پی نداشت. تا پیش از فروپاشی شوروی و شروع مذاکرات سازش، هند همواره ناقد صریح سیاست ها و رفتارهای اسرائیل بود؛ اسرائیل در سیاست خاورمیانه ای هند جایگاهی نداشت و دولت های مختلف برآمده از گروه ها و احزاب متفاوت هندی به دلیل حمایت افکار عمومی از فلسطینیان و لزوم توجه به خواسته های اقلیت بانفوذ مسلمان، از برقراری رابطه با اسرائیل اکراه داشتند. شروع روند سازش و تمایل ساف به مذاکره با اسرائیل و نیز سقوط حامی قدیمی هند (شوروی) از مهم ترین دلایل برقراری رابطه با اسرائیل به شمار می رود. این روابط پس از دو دهه اکنون به بالاترین سطوح خود در سه حوزه سیاسی، نظامی و امنیتی رسیده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اسرائیل؛ جمهوری اسلامی؛ خاورمیانه؛ دکترین پیرامونی؛ روند سازش؛ فلسطین؛ هند | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Middle Eastern Foreign Policy of India and Israel: from Conflict to Cooperation | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Javad Alrekabi | ||
| چکیده [English] | ||
| India and Zionist regime relationships have had many ups and downs over the past six decades. Indians have been among the supporters of Arabs for a long time and had been backing the Palestinian issue long before the partition plan of Palestine. India had proved no tendency to improve its relationship with Israel regardless of Jews and the occupier government‘s massive efforts over four decades. The efforts exerted by Jewish officials would furnish the ground for political, military and security cooperation and would add to the relative value of the mutual relationships, though Indians paid no real attention to this. India had always been an open critical to Israeli policies and attitudes before the collapse of the Soviet Union and beginning of the peace negotiations. In other words, Israel had no place in India’s Middle Eastern foreign policy. Moreover, different governments originated from diverse Indian groups and parties were reluctant to have relationships with Israel regarding the public opinion support for Palestinians and considering the desires of heavyweight Muslim minorities. However, the beginning of the peace negotiations and the Palestine Liberation Organization’s (PLO) tendency to negotiate with Israel, and the collapse of the Soviet Union as India’s old ally are among the most important reasons to begin relationships with Israel. Now, after two decades their political, military, and security relationships have reached the highest levels. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| India, Islamic republic, Israel, Middle East, Palestine, Peace Negotiations, Periphera l Doctrine. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,958 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,660 |
||