پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,112,326 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,216,119 |
ارزیابی روشهای مختلف برداشت برنج در استان گیلان | ||
| کشاورزی (منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 2، دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 1000384، فروردین 1386، صفحه 23-38 اصل مقاله (156.85 K) | ||
| نویسندگان | ||
| حسین حسن جانی1؛ مریم حسینی2؛ نصرت اله خادم الحسینی3؛ محمد رضا علیزاده* 4 | ||
| 1کارشناس ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت | ||
| 2پژوهشیار، مؤسسه تحقیقات برنج کشور، گیلان | ||
| 3استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، خوزستان | ||
| 4پژوهشیار، مؤسسه تحقیقات برنج کشور، گیلان | ||
| چکیده | ||
| برنج یکی از مهمترین غلات پرمصرف ایران است و نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی دارد. باتوجه به جمعیت کشور و برای جلوگیری از واردات برنج، کاهش ضایعات در مرحله برداشت ضروری است. چون برداشت به روش دستی موجب تأخیر در برداشت محصول و مصادف شدن با باران های آخر فصل و افزایش ضایعات برنج می شود. لذا به نظر می رسد با مکانیزه کردن برداشت برنج این عملیات تسریع شده و ضایعات کاهش یابد. چون انتخاب روش برداشت بستگی به عوامل مختلف منطقه دارد برای هر منطقه باید روشهای مختلف برداشت در شرایط یکسان مقایسه شوند. برای توصیه بهترین روش برداشت در استان گیلان، روشهای برداشت (دستی، دروگر و کمباین) به عنوان تیمارهای آزمایش و چهار شهر مختلف استان به عنوان بلوک درنظرگرفته شد. پارامترهای ظرفیت مزرعه ای مؤثر، درصد ضایعات کل، درصد ضایعات درو و جمع آوری محصول، تعداد کارگر موردنیاز و هزینه های برداشت تعیین شدند. نتایج نشان داد که تفاوت درصد ضایعات کل در بین تیمارها در سطح پنج درصد و سایر عوامل در سطح یک درصد معنی دار بود (01/0 < P). ظرفیت مزرعه ای موثر در برداشت با دروگر بیشتر از روشهای دیگر بود. کمترین درصد ضایعات کل مربوط به برداشت با کمباین (92/1 درصد) بود. هزینه های برداشت به روش دستی 1/95 برابر برداشت با کمباین و 24/2 برابر هزینه برداشت با دروگر بود. در روش دستی 3/98 درصد هزینه های برداشت مربوط به مرحله درو و جمع آوری محصول بود. در زمین هایی که عملیات یکپارچه کردن اراضی انجام شده استفاده از کمباین و در سایر اراضی با مساحت کمتر استفاده از دروگر توصیه می شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| برداشت برنج؛ دروگر؛ ضایعات؛ کمباین؛ هزینه ها | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of different rice harvesting methods in Gilan province | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hossein Hassan jani1؛ Maryam Hosseini2؛ Nosratollah Khadem alhosseini3؛ Mohammad Reza Alizadeh4 | ||
| چکیده [English] | ||
| Rice is one of the most important staple cereals in Iran and has a main role in providing the food security. Harvesting by hand postpone the rice harvesting stage, and facing late season rainfall, and increase of yield losses during harvesting. To determine the most suitable harvesting method in Gilan, three different harvesting methods (by hand, harvester and combine) were considered as treatments and four different cities as blocks. The effective farm capacity, percent of total losses, percent of harvesting losses, number of workers and harvest costs were determined. The difference of percent of total losses and other factors were significant in different harvesting methods. Effective farm capacity in harvesting with harvester was more than other methods. Harvesting by combine had the lowest losses percent (1.92%). In harvesting by hand 98.3 percent of harvesting costs were related to harvesting and collecting of crops. In lands that have been consolidated, using combine and in small scale the use of harvester are recommended. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Combine, Costs, Harvester, Harvesting losses, Rice harvesting | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,476 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,404 |
||