پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,507,100 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,770,969 |
بررسی براندازی گفتمان اﻳﺪئولوژﻳﻚ در بازآفرﻳﻨﻲ از ﺷﻜﺴﭙﻴﺮ: نماﻳﺸﻨﺎمهﻫﺎی ﻟﻴﺮ و روزنکرانتز و ﮔﻴﻠﺪنسترن مردهﺍند | ||
| پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
| مقاله 7، دوره 17، شماره 1، فروردین 1391، صفحه 109-126 اصل مقاله (322.44 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2012.29458 | ||
| نویسندگان | ||
| رامین فرهادی1؛ فاضل اسدی امجد2 | ||
| 1کارشناس ارشد ادبیات انگلیسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، ایران | ||
| چکیده | ||
| نویسندگان بیشماری به زندگی و آثار ویلیام شکسپیر و تأثیر آن در ترویج ادبیات انگلیسی پرداختهاند. اما در تئاتر معاصر، در پرتو جنبش دانشجویی سال ????، چهرة شکسپیر به عنوان نمایشنامهنویسی که تحت تأثیر قدرت بوده و بر ایدئولوژی آن صحه میگذاشت، معرفی گشت. بیشتر نمایشنامهنویسان معاصر به بازآفرینی آثار او پرداختند تا در برابر گفتمان ایدئولوژیک در آنها به مخالفت برخیزند. ادوارد باند در نمایشنامة لیر (????)، شاه لیر شکسپیر را بازآفرینی کرده، و لیر را از خودکامهای بىتفاوت، به مبارزی بر ضد قدرت خودکامة کوردلیا ترسیم مىکند. تام استاپارد نیز در نمایشنامة روزنکرانتز و گیلدنسترن مردهاند (????)، با بازآفرینی هملت، دو چهرة ناچیز در آن را به دو چهرة اصلی بدل مىکند که سعی در رد نظرات اشرافی همچون هملت و کلادیوس دارند، اما در پایان درمىیابند که بازیچة دربار شدهاند. این نمایشنامهنویسان باور دارند که معرفی شکسپیر همچون چهرة ملی با نوعی فاشیسم برابر است. بنابراین، پژوهشگران کوشیدند تا با بررسی این دو نوشتار مهم از دو نمایشنامهنویس مطرح که بیش از همه به شکسپیر پرداختند، و دو شاهکار وی را به نقد کشیدند، به بیان دلایل اسطورهزدایی از شکسپیر، همانند الگویی برای فرهنگسازی معاصر، بپردازند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ادوارد باند؛ اسطورهﺯدایی؛ تام استاپارد؛ روزنکرانتز و ﮔﻴﻠﺪنسترن مردهﺍند؛ ﺷﻜﺴﭙﻴﺮ؛ گفتمان اﻳﺪئولوژﻳﻚ؛ ﻟﻴﺮ | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Subversive Reading of Ideological Discourse in the Rewriting of Shakespeare: King Lear and Rosencrantz and Guildenstern Are Dead | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ramin Farhadi1؛ Fazel Asadi Amjad2 | ||
| چکیده [English] | ||
| Because William Shakespeare plays a significant part in English literature, many critics and authors have written on his life and works. However, in the postwar British theatre which was influenced by the student riots of May 1968, Shakespeare was introduced as a playwright who was not only influenced by the dominant ideologies of his time, but one who also reinforced and promoted them in his plays. Many modern dramatists rewrote Shakespeare’s major plays with the purpose of subverting their latent ideological discourse. Edward Bond in Lear (1971), through his subversive rewriting of King Lear, turns Lear from a dictator into an informed political dissident and Cordelia from an innocent woman into an autocratic governess. Tom Stoppard also rewrites Hamlet in his play Rosencrantz and Guildenstern are Dead (1967) by giving voice to the two minor characters from Shakespeare’s play. He marginalizes Hamlet and Claudius, the major courtiers, in order to illustrate Hamlet’s absurdity and ideology to the modern reader. Thus, by comparing the two modern critical rewritings of Shakespeare, an attempt is made to explore the reasons for the demythologization of Shakespeare. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Demythologization, Edward Bond, Ideological Discourse, Lear, Rosencrantz and Guildenstern are Dead, Tom Stoppard, William Shakespeare | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,364 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,035 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب