تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,553 |
تعداد مقالات | 70,718 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,633,564 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,834,419 |
تأثیر تراکم بوته و مدیریت علفهرز بر عملکرد نخود زراعی (Cicer arietinum L.) | ||
علوم گیاهان زراعی ایران | ||
مقاله 13، دوره 44، شماره 1 - شماره پیاپی 1463718، خرداد 1392، صفحه 147-158 اصل مقاله (208.35 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijfcs.2013.30491 | ||
نویسندگان | ||
یوسف غلام پور شمامی1؛ ناصر مجنون حسینی2؛ حسن علیزاده2 | ||
1دانشجوی ارشد پردیس کشاورزی کرج | ||
2استاد پردیس کشاورزی کرج | ||
چکیده | ||
به منظور تعیین تراکم مطلوب گیاهی و بهترین روش مدیریت علفهایهرز در زراعت نخود بهاره آبی آزمایشی در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1390 - 1389 به صورت طرح کرت خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل مدیریت علفهای هرز در 9 سطح: 1- تریفلورالین پیشکاشت (960 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 2- پندیمتالین پیشکاشت (825 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 3- ایمازتاپیر پیشرویشی (70 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 4- ایمازتاپیر پسرویشی (40 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 5- کنترل مکانیکی (با فوکا)، 6- پیریدیت (1200 گرم ماده مؤثر در هکتار) به همراه کنترل مکانیکی، 7- پیریدیت پسرویشی (1200 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 8- وجین دستی کامل (شاهد عاری از علفهرز) 9- بدون کنترل علفهرز (شاهد با حضور علفهرز) و عامل فرعی تراکم گیاهی در 3 سطح 35، 45 و 55 بوته در مترمربع بودند. نتایج نشان داد که تراکم بوته و تیمارهای مدیریتی علفهرز بر صفات گیاه نخود تأثیر معنیداری داشتند. بیشترین مقدار عملکرد دانه (1827 کیلوگرم در هکتار) و بیولوژیک در تراکم 55 بوته در مترمربع تولید شد؛ با اینحال تفاوت معنیداری از نظر این دو صفت با تراکم 45 بوته در مترمربع مشاهده نشد. تراکم 55 بوته با تفاوت معنیداری نسبت به تراکم 45 بوته در مترمربع کمترین بیوماس علفهرز را تولید کرد. پس از تیمار شاهد وجین دستی کامل، تیمارهای پیریدیت + کنترل مکانیکی و پندیمتالین، بیوماس علفهای هرز را به نحو مؤثری کنترل کردند؛ پندیمتالین پس از شاهد وجین دستی بالاترین عملکرد دانه و بیولوژیک نخود را در شرایط زراعی کرج تولید کرد. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Effects of Plant Population Density and Weed Management on Chickpea Yield (Cicer arietinum L.) | ||
نویسندگان [English] | ||
yusof GHOLLAMPOOR SHEMAMI1؛ naser MAJNOUN HOSSEINI2؛ hasan alizadeh2 | ||
چکیده [English] | ||
To determine the optimal plant population density and weed management method in irrigated spring sown chickpea, an experiment based on RCBD arranged in a split plot with four replications was carried out at research farm of University of Tehran (karaj) during 2010-2011. Main factor comprised nine treatments, namely, 1) trifluralin pre-plant (960 g ai/ ha), 2) pendimethalin pre-plant (825 g ai/ha), 3) imazethapyr pre-emergence (70 g ai/ha), 4) imazethapyr post-emergence (40 g ai/ ha), 5) mechanical weeding, 6) pyridate (1200 g ai/ha) along with mechanical weeding, 7) pyridate post-emergence (1200 g ai/ha), 8) complete hand weeding (weed free check), and 9) weedy check (no weeding). Sub factor included three densities of 35, 45 and 55 plants per m2. Results revealed that plant density and weed management had significant effects on chickpea characteristics. The highest seed and biological yield obtained at 55 plants per m2; however it showed similar results for these traits at 45 plants per m2. The weed biomass was significantly differed at various plant densities and it was the lowest at 55 plants per m2. After complete weeding (weedy check), pyridate + mechanical weeding and pendimethalin controlled effectively weeds. After complete weeding, the pendimethalin gave the highest chickpea seed and biological yield at Karaj prevalent conditions. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
chemical weeding, cultural weeding, mechanical weeding, spring sown chickpea | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,699 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,268 |