تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,519,633 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,778,842 |
بررسی قلندریات در دیوان عطّار نیشابوری | ||
مجله ادیان و عرفان | ||
مقاله 2، دوره 45، شماره 2، بهمن 1391، صفحه 39-61 اصل مقاله (225.19 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2013.35753 | ||
نویسندگان | ||
شیرزاد طایفی* 1؛ عاطفـه شاهسونــد2 | ||
1نویسندهی مسؤول، استادیار دانشگاه علّامهی طباطبایی | ||
2دانشآموختهی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علّامهی طباطبایی | ||
چکیده | ||
در دیوان غزلیات عطّار نیشابوری، شاعر عارف سدههای ششم و هفتم ق، تجلّی دو گونهی شعری مشهود است: یکی شعر شخصی(فردی) و دیگری شعر اجتماعی. در میان غزلیات عرفانی او نیز، نوعی "قلندریات" وجود دارد که ابعاد هنری شاعر را در هر دو نوع شعری به نمایش میگذارد؛ به عبارت دیگر، عطّار در قلندریات خود به هر دو جنبهی شعر نظر داشته است؛ یعنی هم از دیدگاه شخصی به آن پرداخته و هم در قالب نقد و اصلاحگری، بعد اجتماعی به آن بخشیده است. این مقاله در پی آن است، که شعر قلندری عطّار را با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و با نگاهی تحلیلی و از دو دیدگاه شخصی و اجتماعی در زمینهی ادبیات انتقادی بررسی کرده، بازتاب تجربهی شخصی عرفانی از یکسو و سیمای اجتماعی عصر عطّار را از سوی دیگر، در قالب نوعی از غزل عرفانی (قلندریات) ارائه دهد؛ به گونهای که در نهایت میتوان گفت، این نوع غزل در ارتباط با شطحیات عرفانی، منجر به بروز هر دو نوع شطح آگاهانه یا عمدی(سخنان انتقادی بازگو کنندهی دردهای جامعهی سیاسی و دینی در قالب نفی ریا، تعصب و خشکی عقیده) و شطح ناآگاهانه (سخنان متناقضنمایی که در اثر استغراق در عوالم فنا، ترجمهی تجربهی عرفانی شخص است) میگردد. آن بخش از قلندریات که تحول عظیم روحی در خلال تجربهای ماورایی تصویر میگردد، جلوهگر جنبهی فردی و ناآگاهانهی شطح است و نوع دیگر قلندریات، بیانگر نگاه انتقادی عطّار در جهت آسیبشناسی اجتماعی وی و جنبهی اجتماعی و شطح آگاهانه یا عمدی او است. | ||
کلیدواژهها | ||
شطحیات؛ عرفان؛ عطّار نیشابوری؛ غزل؛ قلندریات | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Study of Ghalanderies in Attar Nishapuri’s Divan | ||
نویسندگان [English] | ||
Shirzad Tayefi1؛ Atefeh Shahsavand2 | ||
1Corresponding Author, Assistant Professor Allameh Tabataba’i University | ||
2M.A Student at Allameh Tabataba’i University | ||
چکیده [English] | ||
Two poetic kinds can be pointed out in Attar Nishapuri’s, sixth and seventh century poet, divan of sonnets: individual and social. Among his mystic poetry, a kind of Ghalanderies can be identified, which shows his skill in the above mentioned kinds of poetry. In other words, Attar paid attention to both forms; not only has he viewed them from an individual perspective, but also, he has considered them socially, as a critic. Based on library research and inductive method, this study aims to examine Attar’s Ghalanderi poetry from an analytical, individual and social point of view. Thus we present a reflection of personal mystic experience on the one hand and a social image of Attar’s times, in a form of mystic sonnet (Ghalanderies), on the other hand. Finally, we show how this kind of sonnet, in relation to Mystic Shathiat, leads to the rise of both conscious or intentional and unconscious Shath(critical remarks reflect political and religious community in the form of negating of hypocrisy, prejudice and dogma) and unconscious Shath (paradoxical remarks are translation of individual experience because o f going down in perdition worlds ) that part of Ghalandaries which images great spiritual evolution during a supernatural experience in mysteries of Ghalandar and Moghan portray an individual and unconscious aspect of shath and other types of Ghalandaries expresses Attars critical opinions to his social pathology that show his social aspect and conscious or intentional Shath. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Attar Nishapuri, Ghalanderies, Mysticism, Shath, Sonnet | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7,854 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,294 |