تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,114,840 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,716 |
تحولات سیاست خارجی ترکمنستان؛ اصل «بیطرفی مثبت» در عرصۀ نظر و عمل | ||
فصلنامه سیاست | ||
مقاله 9، دوره 43، شماره 3، آذر 1392، صفحه 173-196 اصل مقاله (375.76 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpq.2013.36748 | ||
نویسندگان | ||
الهه کولایی* 1؛ حمیدرضا عزیزی2 | ||
1استاد گروه مطالعات منطقهای دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
2دانشجوی دکتری مطالعات منطقهای دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
جهتگیری کلی سیاست خارجی ترکمنستان در دورۀ پساشوروی با عنوان «بیطرفی مثبت» شناخته میشود. بر این اساس از این کشور انتظار میرود که ضمن واردنشدن به اتحادیههای نظامی و جنگها، همکاری فعالانهای را در عرصۀ بینالملل و در ارتباط با سایر کشورها از خود نشان دهد. اصول بیطرفی مثبت ترکمنستان که در سال 1995م در سازمان ملل متحد تصویب شد نیز حاکی از این موضوع است که ترکمنستان باید بهعنوان یک عضو کامل جامعۀ بینالمللی، ضمن لحاظکردن اصول بیطرفی در سیاست خارجی خود، در عرصههای مختلف حضور فعالی داشته باشد. باوجود روشنبودن سرشت اصل بیطرفی مثبت، جنبههای عملی سیاست خارجی ترکمنستان در دو دهۀ گذشته فراز و فرودهای بسیار داشته و تحولاتی را از سر گذرانده است. این مقاله تلاش دارد با بررسی ماهیت اصل بیطرفی مثبت در سیاست خارجی ترکمنستان و تحلیل دلایل اتخاذ این جهتگیری، به مطالعۀ تحولات عملی سیاست خارجی این کشور پرداخته، بررسی کند که سرشت این تحولات چه بوده است. این مقاله نشان میدهد که اصول سیاست بیطرفی مثبت ترکمنستان در طول دورۀ موردبحث ثابت بوده و آنچه تغییر پذیرفته، رویههای عملی و تاکتیکهای مورداستفاده در سیاست خارجی این کشور است. | ||
کلیدواژهها | ||
بیطرفی مثبت؛ ترکمنستان؛ سیاست خارجی؛ صفرمراد نیازاف؛ قربانقلی بردیمحمداف | ||
عنوان مقاله [English] | ||
DEVELOPMENTS OF TURKMENISTAN’S FOREIGN POLICY: POSITIVE NEUTRALISM, IN THEORY AND PRACTICE | ||
نویسندگان [English] | ||
Elahe Kolaee1؛ Hamidreza Azizi2 | ||
1Professor, Political Science Department, University of Tehran | ||
2PhD Candidate of Regional Studies, University of Tehran | ||
چکیده [English] | ||
The general orientation of the Turkmenistan’s foreign policy in the post-Soviet era is known as “Positive Neutrality”. On this basis, it is expected that this country stays out of the military alliances and wars, while showing an active cooperation in the international arena and in relation to the other countries. The principles of Turkmenistan’s positive neutrality which has been approved by the United Nations in 1995, also suggest that Turkmenistan, as a full member of the international community, should demonstrate an active presence in various international fields, while observing the principles of neutrality in its foreign policy. Despite the clear nature of the principle of “positive neutrality”, practical aspects of Turkmenistan’s foreign policy have experienced many ups and downs and have gone through several changes. This article tries to analyze the nature of the “positive neutrality” principle in Turkmenistan’s foreign policy and the reasons for adopting such an orientation. At the same time, it seeks to study the practical developments of Turkmenistan’s foreign policy and analyze the nature of these developments. This article shows that the principles of Turkmenistan’s “permanent neutrality” have been stable during the period under discussion, and what have changed, are the operational procedures and the tactics in use of this country’s foreign policy. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Turkmenistan, Foreign Policy, Positive Neutrality, Saparmurat Niyazov, Gurbanguly Berdymuhammedov | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,000 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,452 |