پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,526 |
| تعداد مقالات | 70,453 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,003,083 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,120,223 |
اثر تداخل زمینه ای و نوع ارائة بازخورد (خودکنترلی و جفت شده) بر مراحل مختلف یادگیری مؤلفة پارامتر در کودکان | ||
| رشد و یادگیری حرکتی ورزشی | ||
| مقاله 3، دوره 6، شماره 1، اردیبهشت 1393، صفحه 37-56 اصل مقاله (411.75 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jmlm.2014.50189 | ||
| نویسندگان | ||
| ایوب صباغی* 1؛ ناصر بهپور2؛ علی حیرانی2 | ||
| 1کارشناس ارشد دانشگاه رازی کرمانشاه، | ||
| 2استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
| چکیده | ||
| هدف از این تحقیق بررسی نوع بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری مؤلفة پارامتر (آماره) بود. به همین منظور هشت گروه 12 نفری تشکیل شد (گروه تمرینی ثابت با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی ثابت با بازخورد جفت شده (گروه جفتشده)، گروه تمرینی مسدود با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی مسدود با بازخورد جف تشده، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد جفتشده، گروه تمرینی سریالی یا مسدود – تصادفی با بازخورد خودکنترلی و گروه تمرینی سریالی با بازخورد جفتشده). ابزار مورد استفاده شامل پرتاب به سمت یک دایرة رسم شده روی زمین بود که با چشمان بسته و از فاصلة 3 متری انجام میگرفت و امتیاز 10 تا 100 را شامل میشد. به پرتابهایی که در دامنة مورد نظر قرار نمیگرفت، امتیاز صفر تعلق میگرفت. نتایج با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس یکراهه، تجزیهوتحلیل شدند و سطح ،(P< 0/ 0 در نظر گرفته شد. در آزمون یادداری، برتری بازخورد خودکنترلی بر بازخورد جفتشده مشاهده شد ( 05 / معناداری 05 یعنی تفاوتی بین تمرین در شرایط تداخل زمینهای و تمرین به شیوة ثابت وجود ،(P> 0/ ولی اثر نوع تمرین مشاهده نشد ( 05 ندارد. نتایج مشاهدهشده در آزمون انتقال عکس نتایج مشاهده در آزمون یادداری بود، یعنی اثر نوع بازخورد مشاهده نشد و نشان داد که کودکان به آخرین مرحلة خودتنظیمی یعنی تعمیم پذیری نرسیده اند، اما اثر نوع تمرین مشاهده شد (P> 0/05) و برتری با گروههای تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای بود. همچنین میان گروههای تمرینی در شرایط تداخل (P< 0/05) زمینه ای یعنی گروههای تمرینی مسدود، سریالی و تصادفی در تمام مراحل یادگیری تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. در کل نتایج این تحقیق، اثر سودمند بازخورد خودکنترلی در مرحلة یادداری و تمرین در شرایط تداخل زمینه ای در مرحلة انتقال در میان کودکان را نشان داد و باتوجه به نبود تفاوت در میان گروههای تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای، نتایج تأییدی بر فرضیة دوم مگیل و هال ( 1990 ) بود، چراکه اثر تداخل زمینه ای در برنامة حرکتی یکسان مشاهده نشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تداخل زمینه ای؛ تمرین تصادفی؛ تمرین ثابت؛ تمرین سریالی؛ تمرین مسدود؛ کودکان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effect of Contextual Interference and Type of Feedback Presentation (Self-Controlled and Yoked) on Different Stages of Parameter Index Acquisition in Children | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Aioob Sabaghi1؛ Naser Behpoor2؛ Ali Heirani2 | ||
| 1Razi University of Kermanshah | ||
| 2Razi University of Kermanshah | ||
| چکیده [English] | ||
| This study aimed at investigating the effect of the type of feedback and practice on the acquisition of parameter index. For this purpose, 8 groups (each 12 subjects) were formed: constant practice group with self–controlled feedback, constant practice group with yoked feedback (yoked group), blocked practice group with self–controlled feedback, blocked practice group with yoked feedback, random practice group with self–controlled feedback, random practice group with yoked feedback, serial practice group with self–controlled feedback and serial practice group with yoked feedback. The subjects threw towards a circle drawn on the ground with closed eyes from a 3m distance with the score range from 10 to 100 (failing to throw in the circle meant no score). The data were analyzed using mixed factorial analysis of variance and one-way analysis of variance (P<0.05). In the retention test, the self–controlled feedback prioritized the yoked feedback (P<0.05); however, the effect of practice type was not observed (P>0.05), that is, there was no difference between practice in contextual interference condition and practice in constant condition. The results observed in the transfer test were contrary to those observed in retention test, that is, the effect of feedback type was not observed (P>0.05). The results also showed that the children did not reach the final stage of self-regulation (i.e. generalization) while the effect of practice type was observed (P<0.05) and the practice groups in contextual interference condition were superior. Also, there was no statistically significant difference among practice groups in contextual interference condition (i.e. blocked, serial and random practice groups) in all acquisition stages. Overall, this study showed the beneficial effect of self–controlled feedback in the retention test and practice in contextual interference condition in the transfer test in children. As there was no difference among practice groups in contextual interference condition, the present results confirmed Magill and Hall's (1990) second hypothesis, because the effect of contextual interference was not observed in a similar motor program. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| blocked practice, children, constant practice, Contextual interference, random practice, Serial Practice | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,139 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,126 |
||