پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,093,323 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,197,810 |
اثر ترینگزاپک‌اتیل بر کیفیت و ویژگی‌های فیزیولوژیک چمن لولیوم دائمی (Lolium perenne L.) در شرایط شوری | ||
| علوم باغبانی ایران | ||
| مقاله 3، دوره 45، شماره 1، اردیبهشت 1393، صفحه 23-33 اصل مقاله (214.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijhs.2014.50942 | ||
| نویسندگان | ||
| رحیم امیری خواه1؛ نعمت الله اعتمادی* 2؛ شکوفه فرهمند1؛ علی نیکبخت3 | ||
| 1دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان | ||
| 2دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان | ||
| 3استادیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان | ||
| چکیده | ||
| چمن از مهم‌ترین گیاهان پوششی و از عناصر اصلی و جزء لاینفک طراحی فضای سبز به شمار می‌آید. تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی مثل بازدارنده‌های رشد به‌طور گسترده‌ای در مدیریت چمن برای کاهش رشد رویشی و در‌نتیجه کاهش نیاز آبی استفاده می‌شوند. این آزمایش برای بررسی کاربرد ترینگزاپک‌اتیل در شرایط تنش شوری بر میزان رشد، کیفیت ظاهری و ویژگی‌های فیزیولوژیک چمن لولیوم چندساله انجام شد. تیمارهای به‌کار‌رفته شامل چهار سطح شوری [5/1 (شاهد)، 5/2، 0/5 و 5/7 دسی‌زیمنس بر متر] و سه سطح ترینگزاپک‌اتیل [0، 02/0 و 04/0 گرم در مترمربع] بودند. نتایج نشان داد که هر دو تیمار شوری و ترینگزاپک‌اتیل سبب کاهش معنادار میزان رشد چمن لولیوم چندساله می‌شود، اگرچه بین دو غلظت 02/0 و 04/0 گرم در مترمربع ترینگزاپک‌اتیل تفاوت معناداری از نظر میزان رشد وجود نداشت. کاربرد ترینگزاپک‌اتیل، عمق نفوذ ریشه، وزن تر و خشک ریشه را افزایش داد و تیمار شوری موجب کاهش آن‌ها شد. نتایج نشان داد که میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب و غلظت پرولین با کاربرد ترینگزاپک‌اتیل افزایش یافتند، در‌حالی‌که ترینگزاپک‌اتیل تأثیر معناداری بر غلظت کاروتنوئیدها نداشت. تیمار شوری میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب و کاروتنوئیدها را کاهش داد ولی سبب افزایش میزان پرولین چمن شد. نتایج این پژوهش نشان داد برای بهبود مقاومت به شوری چمن لولیوم چندساله تا شوری 5/2 دسی‌زیمنس و کاهش تعداد دفعات سربرداری، می‌توان از کاربرد ماهانه 02/0 گرم در مترمربع ترینگزاپک‌اتیل استفاده کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پرولین؛ ترینگزاپک‌اتیل؛ تنش شوری؛ لولیوم دائمی؛ میزان رشد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effect of Trinexapac-Ethyl on the Quality and Physiological Constituents of Perennial Ryegrass (Lolium perenne L.) in the Salinity Conditions | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Rahim Amiri Khah1؛ Nematollah Etemadi2؛ Shokoufeh Farahmand1؛ Ali Nikbakht3 | ||
| 1MSc., College of Agriculture, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran | ||
| 2Associate Professors, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran | ||
| 3Assistant Professors, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Turf is one of the most important ground covers and it is one of the main elements of urban landscape design. Plant growth regulators, such as growth inhibitors, are widely used in turfgrass management to suppress shoot growth and inflorescences production. This experiment was conducted to determine the interactive effects of trinexapac-ethyl (TE) and salinity on the growth, visual quality, and chemical constituents of perennial ryegrass (Lolium perenne L.). Plants were grown hydroponically under four levels of salinity (1.5 (control), 2.5, 5.0 and 7.5 dS/m) and three levels of trinexapac-ethyl (0, 0.02, and 0.04 g/m2). The results showed that growth rate of perennial ryegrass decreased significantly with both trinexapac-ethyl and salinity treatments, although the differences in growth rate were not significant between trinexapac-ethyl treatments at 0.02 and 0.04 g a.i./m2 application rates. Root penetration depth, fresh and dry weights increased by trinexapac-ethyl, while salinity decreased them. The results showed that total chlorophyll, chlorophyll a, chlorophyll b, and proline concentrations increased by application of trinexapac-ethyl, while TE had no significant effect on the carotenoid content. Salinity treatment decreased total chlorophyll, chlorophyll a, chlorophyll b, and carotenoid content, but increased proline concentration. Overall, it can be suggested that for improving the tolerance of perennial ryegrass to salinity up to 2.5 dS/m and reduced mowing frequency, the turf should be sprayed monthly with TE at 0.02 g/m2. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| growth rate, perennial ryegrass, proline, trinexapac-ethyl, salinity | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,696 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,688 |
||