تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,108,005 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,667 |
بررسی نحوۀ گسترش فیزیکی شهر ارومیه با استفاده از مدل های کمی | ||
پژوهشهای جغرافیای انسانی | ||
مقاله 2، دوره 47، شماره 3، مهر 1394، صفحه 411-422 اصل مقاله (1.28 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2015.51278 | ||
نویسندگان | ||
اصغر عابدینی* 1؛ علی مصیب زاده1؛ مهسا شکرانی2 | ||
1استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه ارومیه | ||
2کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز | ||
چکیده | ||
رشد ناموزون، گسترش افقی و پراکندهرویی در شهرها، از جمله مسائل و موضوعهای مهم در سطح جهانی و شهرهای امروزی است که سبب تخریب و از بینرفتن باغها و زمینهای کشاورزی اطراف شهرها و تبعات منفی دیگری شده و اهمیت هدایت آگاهانه و کنترل گسترش شهرها را دوچندان کرده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی چگونگی توسعة فیزیکی شهر ارومیه در چندین دهة اخیر است. بدینترتیب، مشخص میشود آیا این توسعه در راستای رسیدن به پایداری است یا گسترش این روند به ناپایداری هرچه بیشتر میانجامد.در این پژوهش، از روشهای مختلفی از جمله رویکرد تاریخی، توصیفی- تحلیلی و عملی به کمک مدل آنتروپی شانون و مدل هلدرن بهره گرفته شده است. نتایج نشان میدهد روند رشد و گسترش شهر ارومیه در سه دهة گذشته به ناپایداریها دامن زده و متناسب با نیازهای جمعیتی شهر نبوده است؛ بهطوریکه 9/69 درصد از رشد شهر، ناشی از افزایش جمعیت و 1/30 درصد آن ناشی از گسترش اسپرال و ناموزون شهری بوده است که فراتر از نیازهای جمعیتی است. این نبود تناسب سبب دستاندازی به زمینهای حاصلخیز کشاورزی اطراف شهر شده است. بدینترتیب، حراست از زمینهای حاصلخیز طبیعی و حفظ آن، اتخاذ رویکردهایی مناسب برای مقابله با این فرایند و حرکت بهسوی یکپارچگی و فشردگی شهری ضروری بهنظر میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
ارومیه؛ توسعة اسپرال؛ زمینهای کشاورزی؛ فرم شهری؛ مدلهای کمی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Urban Physical Development of Urmia City by Quantitative Models | ||
نویسندگان [English] | ||
Asghar Abedini1؛ Ali Mosayebzade1؛ Mahsa Shokrani2 | ||
1Assistant Professor of urban planning, Department of Urban Planning, University of Urmia, Urmia, Iran | ||
2MA in Urban Design, Tabriz Islamic Art University, Tabriz, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Extended abstract Introduction One of the most important and dominant issues discussed on the international environmental problems is the concept of "sustainable development" and the relationship between urban form and sustainability. This has posed more discussions like the way in which the cities should be developed in the future and the effects their form can have on resource depletion and rational use of environmental resources. In order to achieve the sustainable urban form, different models and approaches, mostly two opposite approaches were introduced: "Compact city" and "Urban Sprawl". Urban sprawl was a reaction to industrial city which is normally conceived as a combination of low- density, scattered and strip development patterns. Researchers have summarized the various definitions of urban sprawl in the planning literature to create a working definition of the concept as: ‘…unplanned, uncontrolled and uncoordinated single use development that does not provide a functional mix of uses and/or is not functionally related to surrounding land uses. This is variously appeared as low-density, ribbon or strip, scattered, leapfrog, or isolated development. Different impacts of urban sprawl, mostly negative ones have come under increased criticisms in the recent years. This change has occurred in conjunction with an increasing awareness of human impact on the environment and the emergence of ‘sustainability’ as a concept of international significance. The ‘Sustainable development’ has become most popularly understood from its definition in the report by the Brundtland Commission as ‘development which meets the needs of the present without compromising the ability of the future generations to meet their own needs and aspirations’. Urban sustainability and sustainable urban form was introduced mostly through ‘compact city’ theory. But at the end and according to different academic conflictions, different considerations of compact city should be adapted to local and environmental conditions of different regions and countries. In our recent conditions in Iran, we should respect to our resources and try to use them in the most logic way. Unsuitable growth, horizontal development, and urban sprawl have occurred even in the places the land is a critical issue which causes destruction and loss of farmlands around the cities and other disadvantages. These issues emphasize on the importance of logical and conscious development of the cities. The main purpose of this research is to examine the physical development in city of Urmia in the recent three decades. It tries to reach this point of view whether if the existing development process leads to sustainability or it moves towards unsustainability. The importance of this issue is because of the existence of the valuable farmlands around the city of Urmia and agricultural role of the city in the different plans. Methodology Historical, explanation- analysis method, experimental and case study are the approaches used in this research. Necessary data like population, city area, density, urban land use and etc. from different sources have been gathered and studied by different methods and quantitative models of urban physical development. Holdern and Shanon Antropy models are used to analyze the results, in the next stage. Results and discussion Holdern, Shanon Antropy and many other quantitative models are used to examine the process of physical development of urban areas. These models can estimate the amount of urban development according to population needs and the amount of urban sprawl. According to different analyses, the total urban area of 1400 hectares of Urmia City in the 1976 has exceeded to more than 8578 hectares in 2006. This is because of the urban growth especially in the suburbs. This amount of growth does not fit the population growth in the same time. In the last three decades urban population growth was nearly 3.5 % while growth urban area was nearly 6 %. The results show that the growth process in city of Urmia in the recent 3 decades has moved toward the unsustainability and is greater than population needs. According to Holdern Model analysis, it is estimated that 69.9% of urban growth is because of population growth and 30.1% related to sprawl development of the city which causes destruction of rich farmlands. Therefore, appropriate decisions must be made in order to cease this process and move toward urban integration and compactness. Conclusion The results of this research indicate that the use of compact city form instead of sprawl spread can increase its sustainability. Land use Analysis of the Urmia City shows that 2251.8 hectare or 26.2% of whole city is barren. By this potential, urban management can guide the physical growth of the city and prevent its horizontal growth. Shanon Antropy coefficient analysis on city of Urmia at this regard approves the sprawl growth form. Therefore, with emphasis on this technique for verification of the sprawl growth, mono or multi forms of the city can increase error coefficient; for computing exact results on spatial structure form of the city needs other coefficients like Moran and Geary. The results of the research indicates that if the current process of urban growth continues in Urmia in the future, the most valuable farmlands will be destroyed and the attraction of suburbs will result in the ruin of city centers. Thus, different decisions should be made to reduce unsustainability process. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
farmlands, quantitative models, Urban form, urban sprawl, Urmia | ||
مراجع | ||
ابراهیمزاده آسمین، حسین و عیسی ابراهیمزاده، 1389، تحلیلی بر عوامل گسترش فیزیکی و رشد اسپرال شهر طبس پس از زلزله با استفاده از مدل آنتروپی هلدرن، مجلة جغرافیا و توسعه، سال هشتم، شمارة 19، صص 25- 47. جنکس، مایک، بورتون، الیزابت و کتی ویلیامز، 1996، شهر فشرده، فرم پایدار شهری؟، انتشارات دانشگاه آکسفورد، آکسفورد. حکمتنیا، حسن و میرنجف موسوی، 1385، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای، انتشارات نوین یزد، یزد. دانش، علیرضا و رضا بصیری مژدهی، 1387، منشور نوشهرگرایی، انتشارات شرکت پردازش و برنامهریزی شهری، تهران. رهنما، محمدرحیم و غلامرضا عباسزاده، 1367، اصول، مبانی و مدلهای سنجش فرم کالبدی شهری، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد. شماعی، علی، 1389، نقش الگوهای شهرسازی سنتی در شهرسازی مدرن شهر یزد، فصلنامة علمی- پژوهشی شهرهای ایرانی اسلامی، سال اول، شمارة 1، صص 93- 105. فخراحمدی، سیدمهدی، پورجعفر، محمدرضا و علیاکبر تقوایی، 1387، برنامهریزی توسعة درونشهری، روشها و ضرورتها، مطالعة موردی شهر دوگنبدان، نشریة هویت شهر، سال دوم، شمارة 2، صص 57- 68. مثنوی، محمدرضا، 1381، توسعة پایدار و پارادایمهای جدید توسعة شهری: شهر فشرده و شهر گسترده، مجلة محیطشناسی، سال بیستونهم، شمارة 31، صص 89- 104. مهندسین مشاور طرح و آمایش، 1389، طرح تجدیدنظر طرح جامع شهر ارومیه، جلد 1 و 2، سازمان مسکن و شهرسازی استان آذربایجان غربی، ارومیه. نوریان، فرشاد و محمدمهدی عبداللهی ثابت، 1386، تعیین معیارها و شاخصهای پایداری در محلۀ مسکونی، مجلۀ شهرنگار، سال نهم، شمارة 50، صص 49- 63. Consulting Engineers of Tarho Amayesh, 2010, The Revision Plan of Urmia's Comprehensive Plan, Vol. 1 & 2, Urmia, Housing and Urban Development Organization of West Azerbaijan. (In Persian)
Danesh, A. R. and Basiri Mojhdehi, R., 2008, The Charter of New Urbanism, Pardazesh and Urban Planning Association, Tehran. (In Persian)
Ebrahimzadeh Asmin, H., Ebrahimzadeh, Isa and Habibi, M. A., 2010, An Analysis on Physical Extension Factors and Spiral Pattern of Tabas City After Earthquake by Holdern Entropy Model, Geography and Development Quarterly, Vol. 8, No. 10, PP. 25-47. (In Persian)
Fakhr Ahmad, S. M., Pourjafar, M. R. and Taghvaei, A. A., 2008, Infill Development Planning, Methods and Necessities, Case Study: Dogonbadan(Gachsaran), Hoviate Shahr Quarterly, Vol. 2, No. 2, PP. 57-68. (In Persian)
Hekmatniya, H. and Moussavi, M. N., 2006, The Use of Models in Geography with Emphasis on Urban and Regional Planning, Novin Publications, Yazd. (In Persian)
Jenks, M., Burton, E. and Williams, K., 1996, The Compact City, A Sustainable Urban Form, Oxford Brooks University SPON Press, Oxford University, UK.
Masnavi, M. R., 2003, Sustainable Development and The New Urban Paradigms: The Compact City and Urban Dispersal Theories, Journal of Environment studies, Vol. 29, No. 31, PP. 89-104. (In Persian)
Noorian, F. and Abdollahi Sabet, M. M., 2007, Definition of Sustainability Criteria and Indicators in the Residential Neighborhoods, Shahrnegar Magazine, Vol. 9, No. 150, PP. 49-63. (In Persian)
Rahnama, M. R. and Abbaszadeh, Gh., 2008, Fundamentals and Models of Urban Form Measuring, Jihad Daneshgahi Publications, Mashhad. (In Persian)
Shammaei, A., 2010, The Role of Traditional Urban Planning Patterns in the Modern Urban Planning in Yazd, Journal of Studies on Iranian Islamic city, Vol. 1, No. 1, PP. 93-105. (In Persian) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,934 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,513 |