تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,518 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,132,836 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,238,755 |
حرکت جوهری انسان و خودبرونافکنی دازاین در فلسفۀ ملاصدرا و هایدگر | ||
مجله علمی " فلسفه دین " | ||
مقاله 8، دوره 11، شماره 3، آبان 1393، صفحه 593-618 اصل مقاله (478.78 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2014.52849 | ||
نویسندگان | ||
محمدعلی روزبهانی* 1؛ محمد عرب صالحی2؛ مهدی صدفی3 | ||
1دانشجوی دکتری فلسفۀ علم و فناوری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران | ||
2دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی | ||
3دانشجوی دکتری فلسفۀ اسلامی - حکمت متعالیه، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران | ||
چکیده | ||
از مهمترین مباحث فلسفۀ دین، مباحث انسانشناختی است، چون انسان هم گیرندۀ دین و هم مخاطب آن است. از رهگذر نگاه ما به انسان، نگاه ما به دین نیز شاید تغییر کند. مقالۀ حاضر نگاه دو فیلسوف، یکی از شرق و دیگری از غرب را در مورد انسان مقایسه میکند. ملاصدرا با طرح حرکت جوهری در مرکز فلسفۀ خود، به تبیین انسان و جهان و نسبت میان آنها پرداخته است. این طرح که بر اصالت وجود مبتنی است، حرکت اشتدادی انسان در مراتب هستی را بنیان نهاده است و پیدایش انسان در طبیعت، زندگی دنیوی و در نهایت مرگ او را به تفصیل تبیین میکند. برخلاف ملاصدرا که به زبان فلسفۀ کلاسیک سخن میگوید، هایدگر در تلاش برای خلق زبان فلسفی جدیدی است، چراکه زبان فلسفی کلاسیک را برای تفسیر هستیشناسی جدید ناکافی میداند. فلسفۀ او نیز بر اصالت وجود مبتنی است و شباهتهای بسیاری میان اندیشههای او با صدرا وجود دارد. هایدگر نیز انسان- دازاین - را پیوسته در حال شدن و صیرورت میداند که همواره در حال برونشدن از خود است و رو به آینده دارد. این جستار بر آن است تا با تبیین حرکت جوهری ملاصدرا در انسان و سیر اشتدادی انسان در مراتب هستی و همچنین بررسی خودبرونافکنی دازاین و نسبت دازاین با عالم در فلسفۀ هایدگر، شباهتها و مفارقتهای اندیشۀ دو فیلسوف را واکاوی کند. | ||
کلیدواژهها | ||
انسان؛ حرکت جوهری؛ خودبرونافکنی؛ دازاین؛ ملاصدرا؛ هایدگر | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Motion in substance of human and Dasein self projection in the philosophy of Mulla-Sadra and Heidegger | ||
نویسندگان [English] | ||
mohammad ali Roozbahani1؛ mohammad arabsahehi2؛ mahdi sadafi3 | ||
1Phd Student- philosophy of science & technology, Institute For Humanities And Cultural Studies | ||
2Assistant Professer in Islamic Research Institute for Culture and Thought | ||
3Phd Student- Islamic philosophy, Institute For Humanities And Cultural Studies | ||
چکیده [English] | ||
One of the most important issues in philosophy of religion is the anthropology, because the human being is both receiver and addressee of religion. Our view to religion can be changed by our view to human. The present article wants to compare the insight of two philosophers-one of them from the east and the other from the west. Mulla-Sadra with the presentation of motion in substance in the center of his philosophy, tried to explain the relationship between human and the world. This scheme is based on the fundamentality of being, founds human progressive movement in universe stages and the creation of man in nature, worldly life and in the end, his death is explained in detail. Against Mulla-Sadra speaks the language of classical philosophy, Heidegger's attempt to create a new philosophical language. Because he did not know classical philosophical language enough to interpret the new ontology. His philosophy is based on the fundamentality of being also and there are many similarities between his ideas and Sadra's thoughts. Heidegger believed that the man - Dasein - is constantly in the becoming and growing up and always is coming out from self and heading to future. This article is to analysis the similarities and differences into two philosophers thought by explainition of the motion in substance theory of Mulla-Sadra in man, human progressive movement in universe stages, outward projection of self and The Dasein relation with universe in the Heidegger's philosophy. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Motion in substance, projection, Dasein, Heidegger, Mulla-Sadra, Human | ||
مراجع | ||
- ابراهیمی دینانی، غلامحسین.(1379)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، تهران: طرح نو. - اسدی، محمدرضا. (1386)، حدیث آرزومندی بررسی آرای انسانشناسانه هیدگر و ملاصدرا، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. - بیمل، والتر. (1381)، بررسی روشنگرانه اندیشههای مارتین هایدگر، ترجمه بیژن عبدالکریمی، تهران: سروش. - حسنزاده آملی، حسن. (1366)، دروس اتّحاد عاقل به معقول، چ دوّم، تهران: حکمت. - زمانیها، حسین. (1391)، بررسی تطبیقی رابطه وجودی انسان با عالم از دیدگاه هایدگر و ملاصدرا، انسانپژوهشی دینی، دوره 9، شماره 27، تابستان. - سروش، عبدالکریم. (1386)، نهاد ناآرام جهان، چ دوم، تهران: مؤسسه فرهنگی صراط. - شیرازی، سید رضی. (1387)، درسهای شرح منظومه حکیم سبزواری، تهران: حکمت. - صدرالدین شیرازی. (1383)، الشواهد الربوبیه، ترجمه جواد مصلح، تهران: سروش. - عبودیت، عبدالرسول، (1391)، درآمدی به نظام حکمت صدرایی، تهران: سمت. - ملاصدرا. (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، چ 1، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی. - ملاصدرا. (1375)، مجموعه رسائل فلسفی، تصحیح حامد ناجی، چ 1، تهران: حکمت. - ملاصدرا. (1383)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیة، بیروت: دار احیاء التراث العربی. - هایدگر، مارتین. (1387)، هستی و زمان، ترجمه سیاوش جمادی، تهران: ققنوس. - هایدگر، مارتین. (1389)، هستی و زمان، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی. - هایدگر، مارتین. (1390)، وجود و زمان، ترجمه محمود نوالی، تبریز: دانشگاه تبریز. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,555 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,357 |