انسان موجودی شریف، گران‌سنگ و دارای ارزش و کرامت ذاتی است. اولین و اساسی‌ترین مبنای کرامت ذاتی انسان از نگاه حضرت امام خمینی (ره)، وجود خاص اوست؛ چرا که وجود بماهو وجود از آن جهت که صادر از حق تعالی -که وجود علی‌الاطلاق است- خیر و شریف بوده و منبع هر خیر، شرف و بزرگی نیز اوست. وجود حقیقت واحد مراتبی دارد. نخست اینکه مرتبۀ وجودی انسان در مقایسۀ با سایر کائنات، بالاتر و در نتیجه از کرامت ذاتی بیشتری نیز برخوردار است؛ دوم برخورداری انسان از نیروی عقل و استدلال؛ سوم جامعیت انسان از حیث اینکه حقیقتش شامل تمامی حقایق عالم بوده و به تعبیری نسخۀ مختصر و فشرده‌شدۀ عالم است؛ چهارم مثال آفریدگار بودن؛ پنجم کمال‌پذیری نامحدود انسان که از مرتبۀ شهادت تا مرتبۀ غیب فاصلۀ سیر اوست و ششم بقا و جاودانگی انسان، دیگر مبانی و معیارهای کرامت او هستند.
Princioals of human dignity in vies of Imam Khomeini
نویسندگان [English]
Ali Nejat Raizan1؛ Ali Alah Bedashti2؛ Ehsan Mansori1
چکیده [English]
Human beings are noble, valuable and worthy and with inherent dignity. The first and most fundamental basis of human dignity, in the eyes of Imam Khomeini, is his own entity, because the entity itself is issued from the God which is an absolute entity and the source of any goodness and noble. There are degrees of the truth. In compare with the other universe, the entity of the human being is higher and as the result he is enjoying an inherent dignity. Secondly human being is equipped with the power of wisdom and logic and thirdly the human integrity in terms of his facts contains the whole world and in other words he is the concise and compact version of the world. The forth is the example of being a creator and the fifth is the infinite perfectibility of man from time to time which is a course from martyrdom to disappearance and the sixth point is that human immortality and survival are the principles and standards for his dignityا
کلیدواژه‌ها [English]
human being, inherent dignity, acquired dignity, Entity, perfectibility and immortality
مراجع
قرآن مجید
دشتی، محمد (1382). نهج‌البلاغه، مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین علی (ع)، چاپ دهم.
ابن فارس، احمد (1420ق). معجم المقاییس اللغة، بیروت: دارالکتب العلمیه. [بی‌چا]
ابن منظور، محمدبن مکرم (1414). لسان العرب، بیروت: دارصاد، چاپ سوم.
امام خمینی، سید روح‌الله (1388). آداب الصلوة، قم: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ شانزدهم.
امام خمینی، سید روح‌الله (1406). تعلیقه علی شرح فصوص‌الحکم و مصباح الانس، تهران: مؤسسۀ پاسدار اسلام. [بی‌چا].
امام خمینی، سید روح‌الله (1377). جهاد اکبر یا مبارزه با نفس، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ هفتم.
امام خمینی، سید روح‌الله (1373). چهل حدیث، قم: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ پنجم.
امام خمینی، سید روح‌الله (1373)، دیوان شعر، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) چاپ چهارم.
امام خمینی، سید روح‌الله (1379). شرح دعای سحر، ترجمه: سید احمد فهری، تهران، نهضت زنان مسلمان.
امام خمینی، سید روح‌الله (1378). صحیفۀ امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
امام خمینی، سید روح‌الله (1375). التعلیقه علی الفوائد الرضویه، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
امام خمینی، سید روح‌الله (1381). تفسیر سورۀ حمد، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
اردبیلی، عبدالغنی (1381). تقریرات فلسفۀ امام خمینی (ره)، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ اول.
أنیس، ابراهیم و دیگران (1384). المعجم الوسیط، ترجمه: محمد بندر ریگی، تهران، اسلامی، چاپ اول.
ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1380). دفتر عقل و آیت عشق، تهران، طرح نو، چاپ اول.
ابن عربی (1381). الفتوحات المکیه، ترجمۀ محمد خواجوی، تهران، انتشارات مولی، چاپ اول.
باقری، خسرو (1378). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، تهران، مدرسه، چاپ دهم.
جامی، عبدالرحمن‌بن احمد (1370). نقدالنصوص، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ دوم.
جوادی آملی، عبدالله (1366). کرامت در قرآن، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجاء، چاپ اول.
جوادی آملی، عبدالله (1386). تفسیر انسان به انسان، قم، نشر اسراء، چاپ سوم.
حسن‌زاده آملی، حسن (1361). دروس معرفت نفس، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول.
حسن‌زاده آملی، حسن (1364). هزار و یک نکته، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجا، چاپ اول.
حسن‌زاده آملی، حسن (1371). حقیقت انسان در عرفان، کیهان اندیشه، 41 - 45.
