پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,107,027 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,017 |
بررسی تین‌تینابولی و روند کاهشی و افزایشی در موسیقی آروُ پَرت و مقایسة آنها با برخی روش‌های تکرار در موسیقی ایرانی | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| مقاله 1، دوره 20، شماره 1، فروردین 1394، صفحه 5-13 اصل مقاله (2.34 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2015.55375 | ||
| نویسندگان | ||
| امین هنرمند* 1؛ اتابک الیاسی* 2 | ||
| 1استادیار آهنگسازی، دانشکدة هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
| 2عضو هیئت علمی گروه آهنگسازی، دانشکدة موسیقی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف این مقاله، بررسی تکنیک تین‌تینابولی و روند کاهشی و افزایشی در برخی آثار آروُ پَرت و سپس مقایسة آنها با عناصر تکرار شونده در موسیقی ایرانی است. تکنیک تین‌تینابولی در دهة هفتاد توسط این آهنگساز استونیایی ابداع شده و در بسیاری از آثار او به عنوان یکی از ارکان مهم در شکلگیری سبک و بافت مورد نظر به کار رفته است. پس از آشنایی با تین‌تینابولی و پوزیسیون‌های مختلف آن، روند تدریجی افزایشی و کاهشی که عاملی مهم در پیشبرد قطعات پَرت است مورد بررسی قرار می‌گیرد. خواهیم دید که چطور این روند بر روی عناصری چون تعداد نت‌ها در جملات، گسترة صوتی (رجیستر) و متر تاثیر گذاشته و موجب تکرار برخی عناصر و همچنین احساس حرکت در آثار او می‌شود. در ادامه بخش‌هایی از سه قطعه از او با نام‌های Für Alina، Fratres و Tabula Rasa که در دهة هفتاد نوشته شده و در سبک تین‌تینابولی می‌گنجد با توجه به دو تکنیک یاد شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در انتها با توجه به تشابهات تکنیک‌های مورد بحث با عناصر تکرارشونده در موسیقی ایرانی، شیوه‌های تکرار در این نوع موسیقی معرفی شده، و با تفکرات پَرت مقایسه خواهد شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تین‌تینابولی؛ آروُ پَرت؛ روند کاهشی و افزایشی؛ واخوان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Study of Tintinnabuli, and Additive/Subtractive Process in the Music of Arvo Pärt, and a Comparison to Repetitive Elements of Iranian Traditional Music | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amin Honarmand1؛ Atabak Elyasi2 | ||
| 1Assistant Professor of Composition, School of Performing Arts & Music, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2Lecturer, Department of Composition, Art University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of this article is to study Arvo Pärt's Tintinnabuli technique as well as additive/subtractive Process in a selected number of his pieces, and to compare them with some of repetitive elements in Iranian traditional music. The word Tintinnabuli is originally a Latin word which means "like a ringing bell" or "small bell". The choice of name has roots in Pärt's interest in the sound of church bells and his efforts to recreate them in his music. This technique, which was invented in the 70s, is a two-voice texture, which consists of the notes of the tonic triad (Ttintinnabuli voice) and the melody line which usually moves stepwise. This technique can be defined in four different types (positions) based on the arrangement of the voices; first position-superior, second position-superior, first position-inferior, second position-inferior. In the superior positions the arpeggiation of the tonic triad is placed above the main melodic line and in the inferior type the arrangement is vice versa. In addition to tintinnabuli style, this article investigates the gradual increase and decrease as a leading factor in the structure of the selected pieces. We will reveal how these gradual changes apply to the number of notes in phrases, register and meter, and how they result in repetitive elements. An analysis of portions of Für Alina, Fratres and Tabula Rasa as three significant works written in the 70s based on the discussed techniques will follow the introductory discussion. The analysis will show Für Alina is merely based on the simplest form of the Tintinnabuli texture in first position (inferior). It also features a gradual increase followed by a decrease in the number of the notes throughout the piece. The analysis of Fratres will show that the retrograde relationship plays a prominent role in the structure of the main theme. In this composition we can see a combination of two different positions of the Tintinnabuli technique. Tabula Rasa is the last piece which will be studied in this article. This piece is a good example of interactions between increase and decrease in a variety of factors including meter, number of notes, and register. At the end, due to the similarities between the Pärt's compositional techniques and some of repetitive gestures in Iranian music, we will study examples of repetition in latter genre and will compare them to the Pärt's music. The repetitive elements include strumming the open strings, the repetitions of "shahed" and "eest" notes in the melody, as well as the increase and decrease in the register of the melodic lines with emphasis on pivot tones. A few examples in each category will show how these repetitions in Iranian traditional music are similar to those of Part's compositions. The purpose of this comparison is to identify the simple common aspects of Iranian music which have been practiced for hundreds of years with more recent approaches in Western contemporary music. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Tintinnabuli, Arvo Pärt, Additive and Subtractive Process, Open Strings | ||
| مراجع | ||
|
اسعدی، هومان (1382)، بنیادهای نظری موسیقی کلاسیک ایران، دستگاه به عنوان مجموعة چند مدی، فصلنامة ماهور، شماره 22، موسسة فرهنگی هنری ماهور، تهران.
پورتراب، مصطفی کمال، حسین علیزاده، مینا افتاده، هومان اسعدی، علی بیانی، ساسان فاطمی(1386)، مبانی نظری و ساختار موسیقی ایرانی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران.
طلایی، داریوش (1367)، نت نویسی آموزشی و تحلیلی-میرزا عبدالله، موسسه فرهنگی-هنری ماهور، تهران.
طلایی، داریوش (1372)، نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی، موسسة فرهنگی-هنری ماهور، تهران.
Henderson, Lyn (2008), A Solitary Genius: The Establishment of Part's Technique (1958-68), The Musical Times, Vol 149, No 1904, pp 81-88. Hillier, Paul (1997), Arvo Part, Oxford University Press, Oxford. McCarthy, Jamie (1989), An Interview with Arvo Part, The Musical Times, Vol 130, No 1753, pp 130-133. Wright, Stephen (2002), In Music of the Twentieth-Century Avant-Garde: A Biocritical Sourcebook, Greenwood Press, Wesport. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,161 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,080 |
||