مطالعه پنجره‌های آشپزخانه‌های محلة کیانشهر با دو رویکرد عکاسی و انسان‌شناسی

مقاله با بررسی عکاسی مستند اجتماعی و انسان‌شناسی تصویری و معرفی فعالان این دو حوزه به پژوهش بر روی دلایل ایجاد پنجره‌های غیرمتعارف در محلة کیانشهر واقع در منطقة 15 تهران می‌پردازد. پنجره‌های مورد بحث، پنجره‌های آشپزخانه‌هایی هستند که محققین را با اطلاع‌رسانان زن و فضای جنسیتی روبه‌رو می‌کنند. با تلفیق روش‌های مردم‌نگاری مانند مصاحبه نیمه‌ساختاری و مشاهده مشارکتی با هنرِ عکاسی از طریق گرفتن تصویرهایی از محله مورد نظر به واسطه مواجه مستقیم دوربین عکاسی با موضوعات پیش رو می‌توان به این نتیجه رسید که این موضوع جنبه‌ای میان‌رشته‌ای دارد و با رویکرد اتیک (از منظر نظاره‌گر بیرونی) و رویکرد امیک (از منظر نظاره‌گر درونی) قابل شناخت است. گونه‌بندی شیوه‌های زندگی بر مبنای تقسیم‌بندی دوگانه فرهنگی شهر و روستا در این محله بر اساس آموزه‌های هربرت گانس است. جهت مطالعه فضای آشپزخانه و جنسیت از آراء راجر ساپسفورد، ماریون روبرتز و آموس راپاپورت استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که کمبود و محدودیت فضای زندگی منجر به سرپیچی از مقررات ملی ساختمان و ایجاد فضاهایی در حدفاصل پنجره خانه و محیط عمومی شده است.