سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,504
تعداد مشاهده مقاله124,123,360
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,231,405
وحدت, سلمان, کریمی مشاور, مهرداد. (1395). مطالعة تطبیقی دیدگاه‌های متخصصان و شهروندان در راستای تبدیل محیط‌های شهری به فضاهای یاددهندة اجتماعی (مطالعه موردی: همدان). , 4(1), 89-116. doi: 10.22059/jurbangeo.2016.58123
سلمان وحدت; مهرداد کریمی مشاور. "مطالعة تطبیقی دیدگاه‌های متخصصان و شهروندان در راستای تبدیل محیط‌های شهری به فضاهای یاددهندة اجتماعی (مطالعه موردی: همدان)". , 4, 1, 1395, 89-116. doi: 10.22059/jurbangeo.2016.58123
وحدت, سلمان, کریمی مشاور, مهرداد. (1395). 'مطالعة تطبیقی دیدگاه‌های متخصصان و شهروندان در راستای تبدیل محیط‌های شهری به فضاهای یاددهندة اجتماعی (مطالعه موردی: همدان)', , 4(1), pp. 89-116. doi: 10.22059/jurbangeo.2016.58123
وحدت, سلمان, کریمی مشاور, مهرداد. مطالعة تطبیقی دیدگاه‌های متخصصان و شهروندان در راستای تبدیل محیط‌های شهری به فضاهای یاددهندة اجتماعی (مطالعه موردی: همدان). , 1395; 4(1): 89-116. doi: 10.22059/jurbangeo.2016.58123

مطالعة تطبیقی دیدگاه‌های متخصصان و شهروندان در راستای تبدیل محیط‌های شهری به فضاهای یاددهندة اجتماعی (مطالعه موردی: همدان)

پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری
مقاله 6، دوره 4، شماره 1، فروردین 1395، صفحه 89-116    اصل مقاله (1.01 M)
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2016.58123
نویسندگان
سلمان وحدت* 1؛ مهرداد کریمی مشاور2
1کارشناسی‌ارشد طراحی شهری، دانشکدة هنر و معماری، دانشگاه بوعلی‌سینا، همدان، ایران
2استادیار معماری دانشکدة هنر ومعماری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده
محیط شهری بستری برای شکل‌گیری بسیاری از ویژگی‌های رفتاری است. به‌بیانی دیگر، بسیاری از عواطف، عادات، سلایق و حتی طرز نگرش‌ها و نشست‌‌وبرخاست‌ها، به‌گونه‌های شگرف از محیط تأثیر می‌پذیرد. بر این اساس، توجه به محیط و تلاش برای شناخت آن، زمینه‌ساز فهم ریشه‌ای بسیاری از رفتارها و هنجارهایی است که در جامعه شکل می‌گیرد. با توجه به اینکه یادگیری امری اجتماعی است، می‌توان با استفاده از عوامل کالبدی و معنایی موجود در محیط‌های شهری به‌عنوان بستری برای یاددهندگی و تربیت شهروندی استفاده کرد. بدین‌منظور در این پژوهش سعی شده است عوامل و معیارهای یاددهندگی محیط شهری و شاخص‌های تربیت شهروندی بر اساس دیدگاه‌های اندیشمندان در این زمینه شناسایی شود و میزان تأثیر این عوامل در ارتباط با فضاهای شهری همدان به‌منظور تبدیل به فضاهای یاددهندة اجتماعی از دیدگاه متخصصان و شهروندان بررسی شود. بدین‌منظور، در پ‍ژوهش حاضر از روش تحقیق، توصیفی-‌ تحلیلی و از شیوه‌های مرور متون، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه‌ای، همچنین از روش تحقیق موردی و شیوة تحقیق مشاهده در بستر مطالعات میدانی و از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. همچنین، با توجه به اهداف و سؤال‌های تحقیق، به‌منظور محاسبه و تحلیل مقدار بارهای عاملی و ضریب همبستگی بین مؤلفه‌ها و شاخص‌ها از نرم‌افزارهایSpss  و Lisrel استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که فضاهای شهری همدان پتانسیل‌های لازم جهت ارتقا به محیط‌های یاددهنده را دارد. این فرصت‌ها را شهروندان در عواملی چون نگرش دوستانه به محیط‌زیست، پیاده‌مداری، کارکردها و فعالیت‌های سالم، متخصصان برنامه‌ریزی شهری در عواملی چون حس تعلق محیطی، فضاهای چندعملکردی آموزشی و رنگ تعلق، و متخصصان علوم‌ تربیتی در عواملی مانند پرسش و کنجکاوی در محیط، برگزاری کارگاه‌های آموزشی و انجمن‌های آموزشی تبیین می‌کنند.
کلیدواژه‌ها
برنامه‌ریزی شهری؛ شهروندان؛ فضاهای یاددهندة اجتماعی؛ محیط‌های شهری؛ همدان
عنوان مقاله [English]
Comparative study on the opinions of specialists and citizens to transform urban environments into social teaching spaces (Case study: Hamadan)
نویسندگان [English]
Salman Vahdat1؛ Mehrdad karimimoshaver2
1Master of Urban Design, Department of Art and Architecture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
2Assistant Professor, Faculty of Art and Architecture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
چکیده [English]
Introduction
Urban environments, features and physical characteristics, and various symbolic forms can be used in many behavioral characteristics such as attitudes, tastes, habits and the way of insight of influence and many behaviors and norms. These are formed in the the community. In fact, the urban environment as a place where citizens are in touch every day, can be appropriate and have optimal opportunities for learning and exchange of learning and experiences of citizens. This can improve teaching and learning. Hence, the city gives education not only by means of formal and informal educational and cultural institutions, but also through urban planning, environmental planning, urban communication tools, local industry, public and private companies, and the social fabric.
Today, urban environments for social learning and citizenship education as the cultural goals of society are considered by urban planners and managers as a key issue. Given that learning is a social issue, you can use the physical and semantic factors in urban environments as a platform for teachers and education of the citizens. In order to improve the local urban environment for training and learning of citizenship, we have investigated the factors, criteria and indicators of education, environment and citizenship education based on the opinions of experts in the field reconnaissance. The factors associated with urban spaces of Hamadan for social teaching spaces are examined from three perspectives, by citizens, urban planners and education experts. In order to achieve the aims of the research, we used cross-practices review and document image in the context of a literature review and case study methods and practices observed in the context of field studies and research questionnaire. Due to the nature of this study, we tried to answer two issues: (1) assessment of the factors and components of the urban environment with a focus on citizenship education instructor, (2) The correlation effect and learning components of the urban environment and citizenship education for learning from the perspective of citizens, urban planners and experts in education.
Methodology
This is a descriptive and surve research with analytical and structural equation model based on solidarity. Data have been collected by sample questionnaire. The data have been analaysed by using SPSS and Lisrel software to examine research questions. In this study, to investigate the research data, we have the help of four experts in urban planning, space users (citizens), education experts, and direct observation. To choose a listed population groups, we used different range of lightweight multi-stage cluster sampling. The number of respondents were based on a sample of 327 people, including 131 resident of Hamedan, 107 specialist in urban planning and 89 sociology of education. 
Results and Discussion
 According to the model, there are 3 components and 18 indicators to measure the rate of urban spaces that should study Hamadan teacher features. On the other hand, according to research aims to calculate the factor loadings in urban areas of Hamadan, Hamadan indicators and criteria are evaluated to determine the effects achieved in the city. In this regard, a questionnaire with questions on the impact of the urban environment recalls the characteristics and values of citizenship education in a Likert scale of 1 to 5 (code that denotes very low to very high). With regard to the conceptual model in relation to the civil standard the questionnaire asked from citizens, experts and specialists in urban education about an opinion 6 indices in structural criteria, physical 6 indices and functional criteria, functional 6 indices by questionnaire. The supplemental questionnaire data through structural equation modeling were analyzed to determine the factor loadings and correlation criteria evaluated by software and Lisrel SPSS.
Conclusion
Based on the findings, components learning environments with a focus on citizenship education can be seen in three dimensions of attitude-civil factor, physical structural factors, functional factor and presented 18 indicators. The principles along with the criteria derived from the analysis of theories of different scholars on the urban environment training and citizenship education is as a conceptual model for evaluation of the impact of the urban environment. Among the measures proposed in the research, indices related to the environment, walkability, healthy functions and activities from the perspective of citizens' sense of environmental indicators, educational and color multi-functional spaces belong to the opinions of experts in urban planning. Indicators of questions and curiosity in the environment, workshops and educational forums opinion the most obvious time to learn in the urban areas of Hamadan. The factors stated in the research attitude are the physical with load intensity (0.55) in the opinions of citizens, structural factors as a function of the load intensity (1.19) in the opinions of urban planning experts and attitude as a function of the load intensity (1.39) from the opinions of education professionals. These have the highest correlation coefficient between the other components of the urban spaces in Hamadan. Based on the analysis of the results, insight for different social groups to learn urban space is obvious. Citizens can be instructor on the basis of experience and insight of daily life in urban environments based on the needs and desires and in accordance with the facts about the opportunities and limitations of urban environments . The opinions of experts in urban planning and education is to determine the amount of times more indicators are based on their skills and specialized training. The experts are dealing with the issue of a scientific and systematic mode.  
کلیدواژه‌ها [English]
Citizens, social teaching spaces, urban environments, Urban Planning, Hamedan
مراجع
  1. آقازاده، احمد؛ (1385). اصول و قواعد حاکم بر فرآیند تربیت شهروندی و بررسی سیر تحولات و ویژگی‌های این گونه آموزش‌ها در کشور ژاپن. فصلنامۀ نوآوری‌های آموزشی. شمارۀ 17، ص 45-66.
  2. آشتیانی، ملیحه. فتحی واجارگاه، کورش. یمنی سرخابی، محمد؛ (1385). لحاظ کردن ارزش‌های شهروندی در برنامۀ درسی برای تدریس در دورۀ دبستان. فصلنامۀ نوآوری‌های آموزشی، شمارۀ 17،67-92.
  3. آریان پور، امیر حسین؛ (1383). اگ برن و نیم کف، ترجمه و اقتباس زمینۀ جامعه‌شناسی، چاپ بیستم، در شهر کتاب.
  4. براتی، ناصر و ثامنی، امیر؛ (1390)، شهر آموزش‌دهنده، ضرورت و راهکارها، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
  5. جمالی تازه کند، محمد. طالب‌زاده نوبریان، محسن. ابوالقاسمی، محمود؛ (1392). تحلیل جایگاه مؤلفه‌های تربیت شهروندی در محتوای برنامۀ درسی علوم اجتماعی دورۀ متوسطه. نشریۀ پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، دورۀ2، شمارۀ10،ص 1-19.
  6. دیبا واجاری، طلعت؛ (1382). بررسی ویژگی‌های شهروند خوب برای جامعۀ ایران و میزان انطباق برنامه‌های درسی مدارس با این ویژگی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات.
  7. زارعی، محمد ابراهیم؛ (1390). ساختار کالبدی- فضایی شهر همدان از آغاز دورۀ اسالمی تا پایان دورۀ قاجار براساس مدارک و شواهد موجود. نشریۀ نامه‌های باستان‌شناسی، دورۀ اول، شمارۀ 1،57-82 .
  8. سیدجوادین، سید رضا؛ (1381). مبانی و کاربردهای مدیریت منابع انسانی و امور کارکنان. تهران، نشریۀ نگاه. چاپ اول، ص434 .
  9. شرفی، محمدرضا و طاه پور، محمد شریف، (1387) . نقش نهاد آموزشی در تربیت شهروندی. ماهنامۀ مهندسی، سال دوم، شمارۀ 16 و17.
  10. شارع پور، محمود؛ (1383). جامعه‌شناسی آموزش و پرورش، چاپ اول، انتشارات سمت، تهران.
  11. فتحی واجارگاه، کورش. واحد چوکده، سکینه؛ (1385). شناسایی آسیب‌های تربیت شهروندی در برنامۀ درسی پنهان: نظام آموزش متوسطۀ نظری از دیدگاه معلمان زن شهر تهران و ارائۀ راهکارهایی برای بهبود وضعیت آن، فصلنامۀ نوآوری‌های آموزشی، سال پنجم، شمارۀ17.
  12. قائدی، یحیی؛ (1385). تربیت شهروند آینده. فصلنامۀ نوآوری‌های آموزشی، سال پنجم، شمارۀ17.
  13. کلهر، کیومرث؛ (1372). شهر آموزش‌دهنده. تهران، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران.
  14. لطف آبادی، حسین؛ (1385). آموزش شهروند ملی و جهانی همراه با تحکیم هویت و نظام ارزشی دانش‌آموزان، فصلنامۀ نوآوری‌های آموزشی، شمارۀ 17، ص 11-43.
  15. معین، محمد؛ (1385). فرهنگ فارسی جیبی، گردآوری عزیزالله علیزاده، تهران، راه ‎رشد، چاپ سوم، ص 52.
  16. مهدوی‌نژاد، محمدجواد، بمانیان، محمدرضا، امینی، معصومه؛ (1392). ارائۀه الگوها و روش‌های مطلوب تبدیل شهر تهران به شهر آموزش‌دهنده (با تأکید بر اصول و تجارب جهانی)، نشریۀ مدیریت شهری،(31): 106-83 .
  17. مهرمحمدی، محمود؛ (1377). آموزش و پرورش و جامعۀ مدنی. مجله پژوهش‌های تربیتی، جلد ششم، شمارۀ 3 و 4.
  18. مرکز آمار ایران؛ (1390). سرشماری نفوس و مسکن، تهران، مرکز آمار ایران.
  19. نادری، عزت‌الله، سیف نراقی، مریم ؛ (1371). روش‌های تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن در علوم انسانی، تهران، دفتر تحقیقات و انتشارات بدر، چاپ چهارم، ، ص 150.
  20. هاشمی فر، سید علی. گنجی، محمد؛ (1388). تحلیلی بر فرهنگ شهروندی در شهر اصفهان. نشریۀ جامعه‌شناسی کاربردی، سال 20، شمارۀ 1، ص 25-44.
    1.  Aive – Iaec. , 2004, Charter of Educating Cities. Barcelona: International Association of Educating cities (IAEC). Retrieved November 17, 2012, From IAEC documents databank.
    2. Alamaamari, S. N.A., 2009, Citizenship Education in Initial Teacher Education in the sultanat of Oman: An exploratory study of the preceptions of student teachers of social studies and their tutors.Phd Thesis in curriculum studies, factulty of University of Glasgow, Scotland. UK.
    3. Boyld D, Goldhaber D, Lankford H, Wyck off J., 2008, The Effect of Certification and Preparation on Teacher Quality. Journal of Future Child; 17(3):45-68.
    4. Cecchini, M., 2004, Education for Democratic Citizenship in Erope: concepts and challenges for action. NECE Conferenc. Final version: (27):19.
    5. Combs, C., 2001, A Conceptual Framework toward a Democrati Citizenship Curriculum, and Its Implication for Education Drama. Unpublished Master of Education Thesis. University of Monitoba.
    6. Dee Thomas S., 2004, Are there Civic Return to Education? International Journal Educational Research. Vol.88, No.9-10.
    7. Figueras Bellot, P., 2008, Educating Cities: A Commitment to the Future. In Eulàlia Bosch (Eds), Education and Urban Life: 20 Years of Educating Cities.
    8. Fathi Vagargah K., 2001, Citizenship Education. Australia: Paper Presented at the ACSA Conference.
    9. Faulks, K., 2000, Citisenship. New York: published by Routledge.
    10. Gejel, Jan., 2011, Norman Longworth on Learning Cities. A collection of papers for the Xploit Girona sessions. Retrieved September 28, 2013, from www.longlearn.org.uk
    11. Hudson, W., 2001, Religious Citizenship. Gfu.ac.edu.ac.
    12. IAEC/AIVE., 2004, Charter of Educating Cities. Barcelona: International Association of Educating cities (IAEC). Retrieved November 17, 2012, From IAEC documents databank.
    13. ILO. , 2000, Learning and Training for High Performance in Asia and the Pacific. In-focus Programme o n Skills, Knowledge and Employability Working Paper. Geneva: International Labour Office.
    14. Kukathas, C., 2001, Education and Citizenship in Diverse Societies. International Journal of Research. Vol.35, No.3.
    15. Lucio, J., 2010, The Educating City: An intercultural approach through social-ed uc a ti onal mediation processes. Austria: Center for Systematic Musicology University of Graz.
    16. Liu, M., 2001, the Development of Civic Values: Case Study of Taiwan. International Journal of Educational research. Vol.35, No.
    17. Minkler, John. , 1998, Active Citizenship. Empowering America's Youth.In www .fre nso.edu/sps/minkler/index.html.
    18. Parker, Gavin. , 2000, Citizenship, Contingency and Countryside. Rights, Culture, Land and the Environment. London and New York: Routledge.
    19. Strike, K., 1988, Democrasy, Civic Education and the Problem of Naturality. Theory into Practice. Vol.27, No.4.
    20. Schwartzberg, Yael; Dvir, Ron. , 2011, The Education city concept. The Institute for Democratic Education.
    21. Summers, Jacqueline Y., 2002. A proposal Model for Anchorage Adult Civic Education. Unpublished Master of Education Thesis.
    22. Tofler, A., 2004, Education for Tomorrow, John wiley and sons, INC, Newyork.
    23. Vandenberg, R J & Lance, Ch E., 2000, A Review and Synthesis of the  Measurement Invariance Literature:  Suggestions, Practices, and Recommendations for Organizational Reserch.  Journal Organizational Research Methods; 3(1):4-70.
    24.   Yigitcanlar, Tan; Oconnor, Kevin; Westerman, C., 2008, the making of knowledge cities: Melbourne’s knowledge-based urban development experience. Cities, 25(2), 63-72.

منابع فارسی به صورت انگلیسی

 

 

1-      Aghazadeh, A., 2006, Principles and rules governing the process of citizenship educa tion and the evolution and characteristics of this type of training in Japan. Journal of Educational Innovation. No. 17, pp. 45-66.

2-      Ashtiani, M. Fathi Vajargah, K and Yamani Sorkhabi, M., 2006, In terms of the values of citizenship in the curriculum to teach at the elementary level. Journal of Educational Innovations, No. 17, pp. 67-92.

3-      Aryanpur, AH. , 2004, Egg Bern and a half floors, translation and adaptation of the field of sociology, the twentieth edition, in town book.

4-      Barati, N. Sameni, A., 2011, City of training, necessity and solutions, Study Center and planning in Tehran.

5-      Dibavajary, T., 2003, Check characteristics of a good citizen for society and the adaptation of school curricula with this feature. Tehran, Islamic Azad University, Sciences researches.

6-      Fathi Vajargah, K. Vahed Chokdeh, Sakineh. , 2006, Identification of citizenship bit more damage hidden curriculum: theoretical high school system from the perspective of teachers in Tehran and offer solutions for improving the Journal of Educational Innovations, No. 17.

7-      Ghaedi, Y., 2006, Education of future citizens. Journal of Educational Innovations, No. 17.

8-      Gowazi, A., 2008, Comparative study - analytical methods and the social studies curriculum and teaching citizenship in elementary education Iran with Sweden, No. 25, pp. 11-48.

9-      Hashemifar, SA. Ganji, M., 2009, Analysis of the culture of citizenship in the city. Journal of Applied Sociology, Vol. 20, No. 1, pp. 25-44.

10-  Kelleher, K., 1993, Educating Citiy. Tehran, Center for Studies and Planning in Tehran.

11-  Lotfabadi, H., 2006, National and global citizen education and strengthening the identity and value system of students, Journal of Educational Innovations, No. 17, pp. 11-43.

12-  Moin, M., 2006, Persian culture pocket, collecting A. Alizadeh, Tehran, Grow Way Third Edition, p. 52.

13-  Mahdavinejad, MJ. Bemanian, MR and Amini, M., 2013, Provide optimum patterns and methods of conversion of Tehran city training (with emphasis on the experiences of universal), Journal of of urban management, No.13. pp. 106-83.

14-  Mehrmohammadi, M., 1998, Education and civil society. Journal of Educational Research, No. 3.

15-  Naderi, EA, Saifnaraqi, M., 1992, Research methods and how to evaluate it in human sciences, Tehran, Office of Research and Publications Bader, fourth edition, p. 150.

16-  Sayed Javadein, SR., 2002, Principles and applications of human resources and personnel management. Tehran, Journal Look. First edition, p. 434.

17-  Sharafi, M. Taheripour, MS., 2008, the role of educational institutions in citizenship education. Monthly Engineering, No. 16.

18-  Sharepour, M., 2004, of the population of Education, first edition, the publisher, Tehran.

19-  Statistical Center of Iran. , 2011, Population and housing census, Tehran, Iran Statistic Center.

20-  Tazehkand Jamali, M. Nobaryan talebzadeh, M and Abolqasemi, M., 2013. Analysis of the status of citizenship education components in secondary school social sciences curriculum content. Journal of the curriculum, Volume 2, No. 10, pp. 1-19.

21-  Zarei, M I., 2011, Physical-spatial structure of Hamadan from the beginning of the Islamic period to the end of the Qajar period, based on the evidence available. Letters Journal of Archaeology, Volume 1, No. 1, pp. 57-82.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,216
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,865


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب