
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,623 |
تعداد مقالات | 71,542 |
تعداد مشاهده مقاله | 126,884,794 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 99,925,196 |
تأثیر پیشآمادهسازی و فراپیشآمادهسازی ناشی از ایسکمی- تزریق مجدد بر تولید نیروی زیربیشینۀ ایستا و پویا | ||
نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
مقاله 10، دوره 8، شماره 1، فروردین 1395، صفحه 143-154 اصل مقاله (178.45 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2016.58248 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا رمضانی* 1؛ سارا زارع کاریزک2؛ میثم شعبانی نیا3 | ||
1استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | ||
2دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران | ||
3دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، مربی دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، شوشتر، ایران | ||
چکیده | ||
بهینه کردن نتایج تمرین و بهبود پاسخ، نیازمند انتخاب محرک مناسب و از اهداف هر برنامۀ تمرینی است. بهنظر میرسد پیشآمادهسازی ناشی از ایسکمی و تزریق مجدد (IRPC) میتواند محرکی مناسب برای افزایش پاسخهای انقباضی زیربیشینه باشد. ازاینرو این پژوهش در نظر دارد تأثیر پیشآمادهسازی و فراپیشآمادهسازی ناشی از ایسکمی و تزریق مجدد (IRRPC) را بر نیروی زیربیشینه ایستا و پویای مردان جوان بررسی کند. بدین منظور 20 مرد جوان دانشجوی دانشگاه شهید رجایی تهران بهصورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل (با میانگین سن 42/1±20 سال، قد 66/5±34/174 سانتیمتر و وزن 12/6±1/71 کیلوگرم) و آزمایش (با میانگین سن33/1±5/20 سال، قد 88/4±2/176 سانتیمتر و وزن 09/7±45/74کیلوگرم) جای گرفتند. شرکتکنندگان حرکت جلوبازو دمبل لاری تک دست با وزنۀ 8 کیلوگرمی با بیشترین تکرار ممکن را برای حرکت پویا و بیشترین زمان نگهداری انقباض در زاویۀ 90 درجه را برای حرکت ایستا انجام میدادند. رکوردهای پیشآزمون و پسآزمون برای دو دست جمعآوری شد. در گروه آزمایش قبل از پسآزمون، دست برتر فرد به مدت 3 دقیقه تحت محدودیت نسبی جریان خون (BFR) قرار میگرفت و بعد از 1 دقیقه تزریق مجدد، حرکت اجرا میشد. برای بررسی تفاوتهای بین دو گروه از آزمون تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. طبیعی بودن توزیع دادهها نیز از طریق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مشخص و سطح معناداری آماری 05/0P ≤ تعیین شد. نتایج نشان داد IRPC افزایش معناداری (001/0=P و 071/14=F) در رکورد ایستای فرد ایجاد کرد، ولی IRRPC تأثیر معناداری نداشت. این افزایش ممکن است نتیجۀ پیشجبرانی نسبی ایسکمی موقت ناشی از انقباضهای ایستا باشد. از طرفی IRPC و IRRPC در مقدار پاسخهای انقباضی پویا، تفاوت معناداری ایجاد نکرد. ازاینرو پیشنهاد میشود برای افزایش نیرو و تعویق خستگی در انقباضهای زیربیشینۀ ایستا از IRPC استفاده شود. | ||
کلیدواژهها | ||
ایستا؛ ایسکمی-تزریق مجدد پویا؛ پیشآمادهسازی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Ischemic-Reperfusion Preconditioning and Remote Preconditioning on Production of Static and Dynamic Submaximal Force | ||
نویسندگان [English] | ||
Alireza Ramezani1؛ Sara Zare Karizak2؛ Meysam Shabaaninia3 | ||
چکیده [English] | ||
Optimization of training results and improvement of response requires selecting appropriate stimulus and are goals of any training program. It seems that ischemic-reperfusion preconditioning (IRPC) can be a suitable stimulus to increase submaximal contractile responses. Therefore, this study aimed at investigating the effect of ischemic-reperfusion preconditioning and remote preconditioning (IRRPC) on submaximal static and dynamic forces of young men. To this end, 20 young male students at Shahid Rajai University of Tehran were randomly selected and divided into two groups: control group (mean age of 20±1.42 years, height of 174.34±5.66 cm, weight of 71.1±6.12 kg) and experimental group (mean age of 20.5±1.33 years, height of 176.2±4.88 cm, weight of 74.45±7.09 kg). Participants performed single arm dumbbell preacher curl (weight of 8 kg) with most repetitions for dynamic movement and longest holding time of contraction at 90̊ for static movement. Pretest and posttest records were collected for both hands. In the experimental group, before the posttest, the dominant hand was under partial blood flow restriction (BFR) for 3 minutes and then the motion was carried out after one minute of reperfusion. To examine the differences between the two groups, one-way ANOVA was used. Normal data distribution was specified by Kolmogorov–Smirnov test and the level of statistical significance was P≤0.05. The results indicated that IRPC significantly increased static record (P=0.001, F=14.071) but IRRPC had no significant effects. This increase can be due to partial precompensation of temporary ischemia induced by static contractions. However, IRPC and IRRPC made no significant differences in dynamic contractile responses. Therefore, it is suggested that IRPC should be used to increase force and delay fatigue in submaximal static contractions. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
dynamic, ischemic-reperfusion, Preconditioning, static | ||
مراجع | ||
1.Yasuda T, Brechue W, Fujita T, Shrikawa J, Sato Y, Abe T. Muscle activation during | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,330 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 668 |