تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,748 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,938 |
مقایسۀ زیستفراهمی پروتئینات و اکسید منگنز در سنین اولیۀ جوجههای گوشتی | ||
علوم دامی ایران | ||
مقاله 5، دوره 47، شماره 2، شهریور 1395، صفحه 203-213 اصل مقاله (568.33 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijas.2016.59025 | ||
نویسندگان | ||
معصومه غلامی1؛ ابوالقاسم گلیان* 2؛ حسن کرمانشاهی2؛ سعید زره داران2 | ||
1دانشجوی دکتری تغذیۀ طیور، گروه علوم دامی، پردیس بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد | ||
2استاد، گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
چکیده | ||
این آزمایش برای مقایسۀ زیستفراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجههای گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجۀ یکروزۀ نر سویۀ تجاری کاب500 بهطور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیرهها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز افزودنی (35، 70، 105 و 140 میلیگرم در کیلوگرم) به همراه یک تیمار شاهد (بدون منگنز افزودنی)، تهیه و جوجهها در سنین 21-1 روزگی با آنها تغذیه شدند. نوع منبع منگنز بر مصرف غذایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اثر معنیداری نداشت. با افزایش سطح منگنز، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی از رابطۀ درجۀ دوم پیروی کرده است. با افزایش سطح منگنز جیره، تراکم منگنز در درشتنی، کبد و کلیه بهطور خطی افزایش معنیداری داشته است. شیب بهدستآمده از بررسی تابعیت خطی محتوای منگنز استخوان نسبت به سطوح منگنز جیره، در مقایسه با دیگر بافتها بیشترین میزان بود و به دنبال آن به ترتیب کلیه و کبد شیب کمتری داشتند. با مقایسۀ شیب خطوط تابعیت، مقادیر زیستفراهمی نسبی پروتئینات منگنز در مقایسه با اکسید منگنز خالص در استخوان 7/101 درصد تعیین شد که نشاندهندۀ نبود تفاوت در زیستفراهمی بین دو منبع منگنز در این آزمایش است. | ||
کلیدواژهها | ||
اکسید منگنز؛ پروتئینات منگنز؛ درشتنی؛ زیستفراهمی؛ جوجههای گوشتی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparision of relative bioavailability of Mn proteinate and Mn oxide in young broiler chicks | ||
نویسندگان [English] | ||
Masoumeh Gholami1؛ Abolghasem Golian2؛ Hasan Kermanshahi2؛ Saeed Zerehdaran2 | ||
1Ph.D. Student in Poultry Nutrition, International Campus, Ferdowsi University of Mashhad, Iran | ||
2Professor, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran | ||
چکیده [English] | ||
This study was conducted to evaluate the relative bioavailability value of Mn proteinate and Mn oxide in broiler chicks. A total of 432 day-old Cobb 500 commercial male broiler chicks were randomly distributed into nine treatments with eight replicate pens of six chicks each. In a completely randomized design experiment with a 2×4 factorial arrangement of two manganese sources (proteinate and reagent grade of oxide) with four levels of supplemental manganese (35, 70, 105 and 140 mg/kg diet) was provided by the use of a basal diet (control). Diets were fed from day one to 21 d of age. Manganese sources did not affect feed intake, body weight gain and feed conversion ratio (FCR), but body weight gain and FCR had a quadratic relationship with supplemental dietary Mn level. Tibia, kidney and liver manganese concentrations increased linearly, with increasing dietary Mn level. Tissue Mn analysis indicated that the tibia response to dietary Mn level was the greatest, followed by kidney and liver organs. The slope ratio regression analysis for tibia manganese content with supplemental manganese level revealed that the relative bioavailability value of manganese proteinate to Mn oxide was 101.7%. Thus, the relative bioavailability of Mn proteinate and Mn oxide was almost similar in this study. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Bioavailability, broiler chicks, manganese oxide, manganese proteinate, tibia | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,135 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,129 |