تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,114,514 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,279 |
ارزیابی تأثیر پاکلوبوترازول و ترینگزاپکاتیل بر ویژگیهای ریختشناختی و فیزیولوژیکی دو گیاه پرچینی رزماری (Rosmarinus officinalis) و نوش (Thuja orientalis “Morgan”) | ||
علوم باغبانی ایران | ||
مقاله 12، دوره 47، شماره 3، آذر 1395، صفحه 511-519 اصل مقاله (938.35 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijhs.2016.59813 | ||
نویسندگان | ||
نجمه زمانی1؛ نعمت اله اعتمادی* 2؛ عبدالرحمان محمدخانی3 | ||
1دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان) | ||
2دانشیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان | ||
3دانشیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه شهرکرد | ||
چکیده | ||
در سالهای اخیر استفاده از تنظیمکنندههای رشد بهویژه کندکنندههای رشد افزایش چشمگیری یافته است. تریازولها (پاکلوبوترازول و ترینگزاپک اتیل) بهعنوان مؤثرترین و کمخطرترین کندکنندههای رشد سبب ایجاد گیاهان پوششی کوتاهتر و متراکمتر میشود که برگهای سبز تیرهتر و ضخیمتر دارد. برای ارزیابی تأثیر پاکلوبوترازول و ترینگزاپکاتیل بر ویژگیهای ریختشناختی (مرفولوژیکی) و فیزیولوژیکی دو گیاه پرچینی (رزماری و نوش رقم مورگان) آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی شامل شانزده تیمار و سه تکرار اجرا شد. بدین منظور بیدرنگ پس از هرس هر دو گیاه، محلولپاشی برگی پاکلوبوترازول با غلظتهای 1000 و 4000 میلیگرم در لیتر، ترینگزاپکاتیل با غلظت 1000 میلیگرم در لیتر و آب مقطر بهعنوان شاهد انجام شد. صفات مورد اندازهگیری در این پژوهش شامل ارتفاع، طول و عرض گیاه، وزن تر و خشک بخشهای هرسشده، طول میانگره، میزان پرولین، سبزینۀ (کلروفیل)a، سبزینۀb و سبزینۀ کل بود. نتایج نشان دادند کندکنندههای رشد سبب کاهش رشد طولی و عرضی، طول میانگرهها، وزن تر و خشک بخشهای هرسشدۀ گیاه و افزایش میزان پرولین, سبزینۀ a، b و کل نسبت به تیمار شاهد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
پاکلوبوترازول؛ ترینگزاپکاتیل؛ گیاه پرچینی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The effect of Paclobutrazol and Trinexapac-ethyl on morphological and physiological characteristics of Rosmari (Rosmarinus officinalis) and Thuja (Thuja orientalis “Morgan”) as two hedging plants | ||
نویسندگان [English] | ||
Najmeh Zamani1؛ Nematollah Etemadi2؛ Abdolrahman Mohammadkhani3 | ||
1Former M.Sc. Student, Faculty of Agriculture-Islamic Azad University Isfahan (Khorasgan Branch), Iran | ||
2Associate Professor, Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Isfahan University of Technology, Iran | ||
3Associate Professor, Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Iran | ||
چکیده [English] | ||
In recent years application of plant growth regulators especially growth retardants, has been significantly increased. Trizols (paclobutrzol and trinexapac-ethyl) as the most effective and least harmful growth retardants, induce more dwarf and denser cover plants with both darker and thicker leaves. Therefore, an experiment based on completely randomized block design with 16 treatments and 3 replicates, was conducted to investigate the effect of paclobutrzol and trinexapac-ethyl application on morphological and physiological characteristics of rosemari and thuja “Morgan” as two hedge plants. Immediately after pruning, foliar spray was applied on each plant with 1000 and 4000 mg/l of paclobutrzol or 1000 mg/l of trinexapac-ethyl. Distilled water was used as control. Measured traits were included plant height and width, wet and dry weight of pruned parts, internode elongation, proline content, chlorophyll a, chlorophyll b and total chlorophyll content. Results indicated that growth retardants decreased plant height and width, wet and dry weight of pruned parts and internode elongation, while they increased proline content, chlorophyll a, chlorophyll b and total chlorophyll content as compared to the control plants. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
hedgeing plant, Paclobutrazol, trinexapac-ethyl | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,213 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,217 |