1کارشناس‌ارشد رفتار حرکتی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکدۀ اراک، اراک، ایران
2استادیار دانشکدۀ تربیت بدنی رازی،کرمانشاه، ایران
3کارشناس‌ارشد رفتار حرکتی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی شهید چمران‌اهواز، اهواز، ایران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازیهای بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانۀ کودکان پیش‌دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه‌تجربی 40 کودک شش‌سالۀ پیش-دبستانی از بین مراکز پیش‌دبستانی شهر اهواز به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. پیش‌آزمون با استفاده از آزمون مهارتهای حرکتی اولریخ و مقیاس اندازهگیری پرخاشگری به‌عمل آمد. آزمودنی‌ها براساس نمره‌های پیش‌آزمون در قالب دو گروه یکسان بازیهای بومی و فعالیتهای رایج مراکز پیش‌دبستانی قرار گرفتند. گروه بازیهای بومی فعالیتهای خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسۀ یک‌ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیتهای رایج مراکز پیش‌دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده‌ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی بود. اما مقایسة بین‌گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیتهای رایج در مهدکودک بر مؤلفههای مذکور بود (001/0P=). با توجه نتایج پیشنهاد میشود مراکز پیش‌دبستانی از بازیهای بومی به‌منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.
The Effect of Local Games on Motor Development and Aggression of Preschool Children
نویسندگان [English]
Yasin Kazemi1؛ Ali Heirani2؛ Ghoobad Mehrabiyan3
1MSc of Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Arak University, Arak, Iran
2Assistant Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
3MSc of Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Chamran University, Ahvaz, Iran
چکیده [English]
This study aimed at examining the effect of local games on motor development and aggressive behavior in preschool children. In a semi-experimental study, 40 children (6 years old) were selected randomly from preschools in Ahwaz city. Pretest was conducted using Ulrich Gross Motor Skills test and Aggression Scale. Based on their pretest scores, subjects were divided into two equal groups: local games and preschool common activities. Local games group participated in local games program for 8 weeks, 3 sessions per week while the other group had their preschool common activities. Then, all subjects participated in a posttest. After ensuring normal data distribution using Kolmogorov-Smirnov test, paired and independent t tests were used for intergroup and intra-group comparisons. Paired t test analysis showed the significant effect of both programs on motor development and reduction in aggression in preschool children. But intergroup comparison showed the advantage of local games over the preschool common activities (P=0.001). It is suggested that preschools should use local games to enhance motor development and to reduce aggressive behaviors in children.
کلیدواژه‌ها [English]
Aggression, common activities, local games, motor development, preschool children
اکبری، حکیمه (1392). «مقایسۀ برنامۀ حرکتی اسپارک با برنامۀ آموزش ژیمناستیک متناسب با رشد بر رشد مهارتهای بنیادی در کودکان 6 تا 8 ساله»، رشد و یادگیری حرکتی-ورزشی، 5(13)، ص 118-103.
کاتلین ام. هی وود (1993). رشد و تکامل حرکتی در طول عمر، ترجمۀ مهدی نمازی‌زاده و محمدعلی اصلانخانی (1385)، چ هفتم، تهران: سمت، ص 24 و480-473.
بهرام، عباس؛ شفیع‌زاده، محسن (1387). رشد حرکتی در دوران مختلف زندگی (از اصول تا کاربرد)، تهران: نرسی، ص 94 و 15-14.
پاینه، وی.گریگوری؛ ایساکس، لاری، دی (2002). رشد حرکتی انسان، ترجمۀ حسن خلجی و داریوش خواجوی (1381). اراک: انتشارات اراک، ص 5 و 96-95.
حسن‌پور، فاطمه؛ جلالی، محمدرضا؛ شعیری، محمدرضا؛ خزایی، محمد (1392). «تأثیر کار با گل بر پرخاشگری کودکان دبستانی»، فصلنامۀ روان‌شناسی بالینی، 10، ص 153-139.
زارعزاده، مهشید (1388). هنجارسازی و تعیین پایایی و روایی آزمون رشد حرکتی اولریخ 2000 برای کودکان 3 تا 11 سالۀ شهر تهران، رسالۀ دکتری، تهران: دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران.
سادات عمارتی، فرشته و همکاران (1390). «تأثیر برنامۀ منتخب بر رشد ادراکی- حرکتی و رشد اجتماعی دختران»، پژوهش در علوم توانبخشی، 7(5)، ص 673-61.
شهیم، سیما (1386). «پرخاشگری رابطه‌ای در کودکان پیش‌دبستانی»، مجلۀ روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، 13(3)، ص 271-264.
گالاهو، د. ال. ازمون، ج. تی. (2002). درک رشد حرکتی در دوران مختلف زندگی، ترجمۀ بهرام عباسی و محسن شفیع‌زاده (1383). تهران: بامداد کتاب، ص 13-17-51-52-53-54-55-109.
مشرف جوادی، بتول (1379). «اهمیت تربیت بدنی و فعالیتهای حرکتی برای کودکان»، نشریۀ زیور ورزش، 7، ص 32-28.
ملانوروزی، کیوان؛ خلجی، حسن؛ شیخ، محمود؛ اکبری، حکیمه (1390). «تأثیر برنامۀ حرکتی منتخب بر رشد مهارتهای دستکاری پسران4 تا6 ساله»، رشد و یادگیری حرکتی-ورزشی، 3(1)، ص 21-5.
محرابیان، قباد؛ شفیعنیا، پروانه؛ حیدرینژاد، صدیقه (1394).«تأثیر برنامۀ منتخب، بازیهای بومی محلی و فعالیت رایج مراکز بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی»، پژوهشنامۀ مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، در دست چاپ.
نصیرزاد، راضیه؛ روشن، رسول (1389). «تأثیر قصهگویی در کاهش پرخاشگری پسران شش تا هشت ساله»، مجلۀ روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، 16(2)، ص 126-118.
واحدی، شهرام؛ فتحی آذر، اسکندر (1387). «بررسی پایایی و روایی مقیاس پرخاشگری پیش‌دبستانی و ارزیابی میزان پرخاشگری در کودکان پیش‌دبستانی ارومیه»، فصلنامۀ اصول بهداشت روانی، 4(37)، ص 24-15.
----------------------- (1385). «آموزش کفایت اجتماعی در کاهش پرخاشگری پسران پیش‌دبستانی: گزارش 6 مورد»، فصلنامۀ اصول بهداشت روانی، 8(31)، ص 140-131.
Anderson G. Lemos1, Eric L. Avigo, José A. Barela. (2012). Physical Education in Kindergarten Promotes Fundamental Motor Skill Development. Scientific Research. DOI:10.4236/ape.2012.21003.
Berkowitz L. (1993). Aggression: Its causes, consequences, and control; 2th New York: Academic Press.164-167.
Broidy LM, Nagin D, Tremblay RE, Bates JE, Brame B, Dodge KA. Et al. "Developmental trajectories of childhood disruptive behaviors and adolescent delinquency: a six-site, cross-national study". Dev Psychol (2003); 39(2): 222-245.
Carvalho, A.M.A., &Rubiano, M.R.B. (2004). "Vinculo e compartilhamentonabrincadeira de criancas[Bond and sharing in child play]"
Coie JD, Dodge KA. Aggression and antisocial behavior In W Damon (Series Ed) and Eisenberg N. Handbook of child psychology, Vol 3: Social, emotional, and personality development. 5th Ed. New York: John Wiley and Sons 1998; 779–862.
Dish ion TJ, French DC, Patterson GR. The development and ecology of antisocial behavior In Cicchetti D, Cohen JD. (Eds). Developmental psychopathology, Volume 2: Risk, disorder, and adaptation. New York: John Wiley and Sons (1998); 421–471.
Draper, CE. Achmat, M. Forbes, J. Lambert EV. (2012). "Impact of a community based program me for motor development on gross motor skills and cognitive function in preschool children from disadvantaged settings. Early child development and care". 182 (1): 137-152.
Fotrousi F, Jaleh B, Ghasemi.A. (2012). "The compensatory impact of mini-basketball skills on the progress of fundamental movements in children. Procedia Social and Behavioral Sciences". 46: 5206 – 5210.
Goodwin, T., Pacey, K., & Grace, M. (2003). Children: Violence prevention in preschool settings. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 16, 52-59.
Lee K, Baillargeon RH, Vermunt JK, Wu H, Tremblay RE. Age differences in the prevalence of physical aggression among 5-11-year-old Canadian boys and girls. Aggressive Behav. 2007; 33: 26-37
Dowda, M. James, F. Sallis, JF. Et al. (2005). "Evaluating the sustainability of SPARK physical education: a case study of translating research into practice". Research Quarterly for Exercise and Sport, 76(1):11-19.
Parker JG, Asher SR. Peer acceptance and later personal adjustment: Are low accepted children “at risk”? Psychological Bulletin, 1987; 102: 357−389.
Roopnarine, J.L. & Johnson, J.E. (1994). "The need to look at play in diverse cultural setting". In J.L. (PP: 1-8). Albany: State University of New York Press.
Ulrich, D.A. "Test of gross motor development". Austin; 2000. TX; PRO-ED.
Vaillancourt T, Brendgen M, Boivin M, Tremblay RE. "A longitudinal confirmatory factor analysis of indirect and physical aggression": Evidence of two factors over time? Child Dev.2003; 74: 1628-1638.
