پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,578 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,696,974 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,927,739 |
تحلیل پدیدارشناختی واقعیت افزوده به‌مثابۀ رسانه در هنر معاصر (هنر واقعیت افزوده در دوسالانۀ ونیز و استانبول 2011) | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 4، دوره 22، شماره 2، تیر 1396، صفحه 21-30 اصل مقاله (729.23 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2017.62397 | ||
| نویسندگان | ||
| ریحانه رفیع زاده اخویان* 1؛ اصغر جوانی2؛ محمد جواد صافیان3 | ||
| 1کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشگاه هنر اصفهان | ||
| 2دانشیار دانشکدۀ هنرهای تجسمی | ||
| 3دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی | ||
| چکیده | ||
| حوزۀ رسانۀ نوین به گفتمانی اشاره دارد که با تکنولوژی و رسانه‌های معاصر پوشیده شده است. امروزه بسیاری از هنرمندان با تکنولوژی دیجیتال به‌مثابۀ رسانۀ هنری سروکار دارند. واقعیت افزوده، فنّ روی‌هم‌گذاری نگاره‌های کامپیوتری بر نمای زندۀ جهان واقعی است. هنر واقعیت افزوده، به آثار هنری نمایش داده شده در محیط واقعی گفته می‌شود که از واقعیت افزوده به‌مثابۀ رسانۀ هنری استفاده می‌کنند. به دلیل تعاملی‌بودنِ هنر واقعیت افزوده، مخاطب آن به کمک کنش بدنی خود به تجربۀ زیباشناختی می‌پردازد. هدف از این پژوهش، بررسی نقش بدن در تجربۀ هنر واقعیت افزوده است. نمونه‌های مورد مطالعه، برگرفته از آثار هنر واقعیت افزوده در دوسالانه‌های ونیز و استانبول در سال 2011 است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، استفاده از سنجه‌های غیرواکنشی شامل عکس و تصاویر ویدئویی برگرفته از اینترنت است. در این پژوهش با تبیین تمایز میان دو مفهوم تصویر بدن و شاکلۀ بدن نزد موریس مرلوپونتی، مشاهده می‌شود که در هنر واقعیت افزوده با استفاده از شاکلۀ بدنی، عاملیت مخاطب اثر هنری به‌عنوان هستی تن‌یافته افزایش یافته است و التفات سوژۀ متجسد در مقابل رسانه، به شیء افزوده‌شده معطوف می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پدیدارشناسی؛ تنیافتگی؛ رسانۀ نوین هنری؛ هنر دیجیتال تعاملی؛ واقعیت افزوده | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of phenomenological augmented reality as medium in contemporary art (2011 Venice and Istanbul Biennials) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Reihaneh Rafizadeh Akhavian1؛ Asghar Javani2؛ Mohammad Javad Safian3 | ||
| 1M.A in Art Research, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| 2Associate Professor, Faculty of Visual Arts, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| 3Associate Professor, Faculty of Literature and Humanities, Isfahan University, Isfahan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Phenomenology has been center of the tradition of continental European philosophy throughout the 20th century. Phenomenology, as we know it, was started by Edmund Husserl. Husserl proposed practice of phenomenology by “bracketing” the question of the existence of the natural world around us. Husserl's suggestion was followed by a flurry of phenomenological writing in the first half of the 20th century. Maurice Merleau-Ponty, one of the famous classical phenomenologists, expanded a rich variety of phenomenology emphasizing the role of the body in human experience. He concentrated on the “body image” and “Body Schema”, our experience of our own body and its importance in our activities. He refused Cartesian dualism between soul and body and believed in subject-body. Many artists deal with digital and electronic technologies as a medium that suggests creative ideas to them. Augmented Reality is one of the newest technologies. Augmented Reality is the art of super-imposing computer graphics over a direct or indirect view of the real and physical world. Augmented Reality Art is an artwork exhibited in a real world using Augmented Reality technology as medium. Since Augmented Reality Art is, fundamentally, digital art embedded into a real-world environment, it can easily be made interactive and animated. As the viewer must become physically involved with the site to experience the artwork, Augmented Reality Art provides the embodied experience of the human body. Recent advantages in Augmented Reality applications have led to an important shift in the understanding of the nature and type of Augmented Reality and its novel areas of applications, such as Art. However, the current progress in the field of Augmented Reality and Augmented Reality Art requires continuous logical and methodological attention. This paper is just a step toward understanding the concept of Augmented Reality Art. The current paper aims to examine the role of body in experience of Augmented Reality Art and provides a phenomenological analysis of Augmented Reality as medium in Contemporary Art. First of all, we will define Augmented Reality as a technology in new media era. Then we will survey its applications in activism, medical areas as well as its experiences for Museum Visitors. After that, we will describe the characteristics and the main aspects of Augmented Reality Art with a comparison between this new media art and pre-Augmented Reality Art. Using contemporary interpretive and qualitative approaches to video analysis, we will analyze the natural data such as pictures and videos that have been downloaded from Internet. These videos show augmented reality artworks that were presented in 2011Venice and Istanbul Biennials. In the experience of Augmented Reality Art, the spectator is technically enabled to utilize the body schema to increase his agency as an embodied being. To improve this embodied experience, we have to develop a technology that is transparent and provides the transparency of directionality and the noematic one. The subject of this experience should not be able to see device or medium. Additionally, the object presented to subject must have the usual typology of perceivable object. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| phenomenology, embodiment, new media art, interactive digital art, augmented reality | ||
| مراجع | ||
|
پریموزیک، دنیل تامس (1387)، مرلوپونتی، فلسفه و معنا، ترجمۀ محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: نشر مرکز. پل، کریستین (1387)، «فناوری‌های دیجیتال به‌عنوان یک مدیوم»، ترجمۀ گلاره خوشگذران حقیقی، هنر، شمارۀ 75، 388-415. پیراوی ونک، مرضیه (1389)، پدیدارشناسی نزد مرلوپونتی، اصفهان: پرسش. راش، مایکل (1389)، رسانه‌های نوین در هنر قرن بیستم، ترجمۀ بیتا روشنی، تهران: چاپ و نشر نظر. کارمن، تیلور (1390)، مرلوپونتی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس. محمدپور، احمد (1392)، روش تحقیق کیفی ضدروش، تهران: جامعه‌شناسان. ووداف اسمیت، دیوید (1393)، دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد: پدیدارشناسی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس. Azuma, R (1997), a Survey of Augmented Reality, Presence: Teleoperators and Virtual Environments, Vol. 6, No. 4, 355-385.Geroimenko, V (2012), Augmented Reality Technology and Art: The Analysis and Visualization of Evolving Conceptual Models, 16th IEEE International Conference on Information Visualisation, France, 445 – 453.Gallagher, Sh (1995), Body Schema and Intentionality, the Body and the Self, Bermúdez, J, Eilan, N& Marcel, A (Eds), MIT Press, Cambridge, 225-242.
Hansen, M (2006), Bodies in Code: Interfaces with Digital Media, Routledge, USA.
Knoblauch, H; Schnettler, B& Raab, J (2012), Methodological Aspects of Interpretive Audiovisual Analysis in Social Research, Video Analysis: Methodology and Methods: Qualitative Audiovisual Data Analysis in Sociology, Knoblauch, H, Schnettler, B, Raab ,J & Soeffner , H (Eds.), Peter Lang GmbH, Frankfurt, 9-26.
Kolstee, Y& Van Eck, W, (2011), The Augmented Van Gogh's: Augmented Reality Experiences for Museum Visitors,10th IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality-Arts, Media, and Humanities, Switzerland, 49 – 52.
Liberati, N (2012), Improving the Embodiment Relations by Means of Phenomenological Analysis on the “Reality” of ARs, 11th IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality-Arts, Media, and Humanities, USA, 13-17.
Paul, C (2002), Renderings of Digital Art, Leonardo, Vol. 35, No. 5, 471–484.Schubert, C (2012), Video Analysis of Practice and the Practice of Video Analysis, Selecting field and focus in videography, Video Analysis: Methodology and Methods: Qualitative Audiovisual Data Analysis in Sociology, Knoblauch, H, Schnettler, B, Raab ,J & Soeffner , H (Eds.), Peter Lang GmbH, Frankfurt, 115-126.
Shanken, E (2001), Art in the Information Age: Cybernetics, Softwares, Telematics and the Conceptual Contribitions of Art and Technology to Art History and Aesthetic Theory, Department of Art History of Duke University, USA.
Skwarek, M (2014), Augmented Reality Activism, Augmented Reality Art, Geroimenko,V (Ed.), Springer, Frankfurt, 3-29.
Stern, N (2013), Interactive Art and Embodiment: The Implicit Body as Performance, Gylphi Limited, USA.
Thiel, T (2014), Critical Interventions into Canonical Spaces: Augmented Reality at the 2011 Venice and Istanbul Biennials, Augmented Reality Art, Springer, Geroimenko,V (Ed.), Springer, Frankfurt, 31-60.
منابع اینترنتی Pattu Architecture.”Invisible Istanbul:UrbanDynamics”. (n.d).Retrieved from http://www.pattu.net/project /detail/id/14/ (access date:28/07/2015) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 972 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,341 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب