پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,223 |
| تعداد مقالات | 67,680 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,877,593 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,549,580 |
آتشِ خانه در فرهنگ عشایر و اقوام جنوب ایران | ||
| پژوهش های ایران شناسی | ||
| مقاله 4، دوره 6، شماره 2، اسفند 1395، صفحه 61-75 اصل مقاله (240.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jis.2017.62824 | ||
| نویسنده | ||
| کشواد سیاهپور | ||
| استادیار گروه تاریخ دانشگاه یاسوج | ||
| چکیده | ||
| در ایران باستان، آتش از عناصر اصلی حیات بشر محسوب می‌شد که همواره مورد ستایش و احترام بود. در ایران پس از اسلام، به تبع تغییر تدریجی در دین، احترام و تقدس آتش رو به نقصان نهاد. به‌رغم این، در برخی مناطق ایران، از جمله جنوب کشور، قداست و حرمت آتش در خانه‌های عموم، حراست و صیانت شد. افروختن آتش در روز و شب، آیینها و آداب خاص آن، سوگند به آتش و اجاق آن و نام‌گذاری فرزندان به اسم آذر، آتش، آتشین و آتشو از نمودهای این احترام و تقدس بود. بهعلاوه، در نظام اجتماعی عشایر و ساخت سنتی بعضی اقوام، نام تش (= آتش) مبین واحدی از این نظام بود. یافته‌های این مقاله بیانگر آن است که آتش و قداست آن در تمام امور زندگی عشایر و اقوام جنوب جاری و ساری بود[m1] ه و شؤون متعدد و مختلفی از مسایل اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و فرهنگی قوم را شامل می‌شده است. [m1]الان نیست؟! | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فرهنگ عامه؛ آیین‌های محلی؛ عشایر و اقوام جنوب ایران؛ قداست آتش؛ آتشِ خانه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Hearth amongthe nomadic culture and southern people of Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Keshvad Siahpour | ||
| Assistant Professor, Depaetment of History University of Yasouj | ||
| چکیده [English] | ||
| In ancient era of Iran, “Fire” was regarded as one of the main elements of mankind life which had high value and was always revered. After accepting of Islam by Iranians, revering fire as a scared matter was flawed after gradual changing in Zoroastrian religion. In spite of this fact, in some regions of Iran (especially in southern Iran) reverence and sanctity of fire was maintained. Blazing of fire in day and night had its respective ritual. By falling down, all of people should burned their heath and anyone could not convey fire from their home to the other. By the others reprimandedanyone who did not burn its hearth and they called him as extinguished hearth so-called“OjaqKur”. Ashes also was useful, sanctity and respectable. Spilling of water in burned fire wasscolded and forbidden. Occasionally when someone spurred water inadvertently or deliberately in fire, women by avowing or citing name of God tried to drive away disasters. However, the enterprise showed which has occurred apernicious and abnormal treatment.Oath to hearth was a prevalent and valuable action. Naming of children by titles of “ Azar” , “Atash”, “Atashin” and “Atashu” was prevalent among some tribes. In social system of nomads and traditional structure some of tribes, title of “Tash” regarded as an introducer of them. Finding of the essay shows hearth and its sanctity had a currency in all ceremonies of nomads which included many aspects of socio-economic, cultural and religious matters. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Hearth, nomads, South of Iran, Religion and ritual, Fire sanctity | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,343 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,013 |
||