تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,110,446 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,214,161 |
تأملی در مبانی وجودشناختی صادر اول بر اساس تعلیقات امام خمینی(ره) بر مصباحالانس | ||
مجله ادیان و عرفان | ||
مقاله 3، دوره 49، شماره 2، مهر 1395، صفحه 175-194 اصل مقاله (302.64 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2017.205517.629571 | ||
نویسنده | ||
غلامرضا حسینپور* | ||
دکتری عرفان اسلامی از پژوهشکدة امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی. | ||
چکیده | ||
صدرالدین قونوی و به تبع او، شمسالدین فناری، معتقدند که بر طبق قاعدة الواحد، وجود منبسط یا مُفاض، اوّلین صادر از حق تعالی است. از نگاه قونوی، صادر اوّل از ذات حق تعالی، وجود عامّ و فیض ذاتی است که از او به تجلّی ساری در حقایق ممکنات؛ از عقل اوّل تا هیولای اولی تعبیر میشود. به عبارت دیگر از منظر قونوی اولین صادر از حق تعالی، وجود عامّ افاضهشده بر اعیان موجودات است و آن چیزی است که از اعیان موجودات، موجود شده است و این وجود عامّ، میان عقل اوّل و سایر موجودات، مشترک است و به این معنا، حقیقت جعل متعلق به وجود است. بیشترین تمرکز امام خمینی(ره) نیز برای تبیین مراتب نظام وجود، در «تعلیقات مصباحالانس» فناری که شرح «مفتاحالغیب» قونوی است، متوجه صادر اول یا به تعبیر او، مشیّت مطلقه یا کلی است. به عقیدة امام، صادر اول، هیچ کثرتی ندارد و کثرت در مرتبة بعدی آن است که همان تعیّنات صادر اول به شمار میرود؛ اما در عین حال، از نظر او صادر اوّل دارای اعتبار وحدت و اضمحلال کثرات در ذات آن و اعتبار کثرت و ظهور در مظاهر است. امام مسئلة علم حق تعالی به جزئیات را نیز از طریق صادر اول حل میکند و برخلاف قونوی و فناری، نسبت مجعول بودن به وجود را باطل میخواند، زیرا معتقد است که صادر اول یا وجود عامّ، ربط محض است و ربط محض، حکمی ندارد و به همین مناسبت نمیتواند که مجعول باشد. با این حساب، میان اصالت وجود و مجعول بودن ماهیت را جمع میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
امام خمینی(ره)؛ صادر اول؛ علم حق؛ فناری؛ قونوی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Meditation on the Ontological Foundations of First Issuance Based on Imam Khomeini’s Interpretations on Misbah al-Uns | ||
نویسندگان [English] | ||
Gholamreza Hosseinpour | ||
چکیده [English] | ||
Sadr al-din Qunavi, and consequently, Shams al-din Fanari, believe that according to the rule of the Unit, the Common Being, is the first issuance of God. In Qunavi’s point of view, the first issuance of God, is the Common Being and essential grace that is interpreted as the self-disclosure of current in the truths of contingents; from the First Intellect to the first matter. In other words, in view of Qunavi, the first issuance of God, is the Common Being in the truths of entities and what has come into being the truths of entities and is common the Common Being between the First Intellect and other entities, and in a sense, is the truth of being-made, belong to the Being. The largest concentration of Imam Khomeini, in his iinterpretations on Misbah al-Uns is the interpretation of Qunavi’s Miftah al-Ghayb, in explaining the system degrees of Being, is according to the First Issuance or as he put it, Absolute Providence. Imam believes that the First Issuance, it is no plurality and it is plurality in afterwards that it is the same determinations of the First Issuance. However, according to Imam, the First Issuance has the credit of unity and vanishing plurality in its nature and the credit of plurality and appearance in the manifestations. Imam solves the problem of the Divine Knowledge of details tthrough the First Issuance and also, contrary to Qunavi and Fanari, does not accept being-made of Being, because he believes that the First Issuance or the Common Being, is the pure connection and the pure connection has not judgment and therefore can not be something made that, in this case, forgathers the principality of Being and being-made of quiddity together | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Imam Khomeini, Qunavi, Fanari, The First Issuance, the Divine Knowledge | ||
مراجع | ||
[1] اردبیلی، سیدعبدالغنی (1385). تقریرات فلسفة امام خمینی. تهران، مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س). [2] جوادی آملی، عبدالله (1382). رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه. جلدهای 8 و 10، قم، مرکز نشر اسراء. [3] ---------- (1372). شرح حکمت متعالیه. بخش سوم از جلد ششم، تهران، انتشارت الزهراء. [4] حسنزاده آملی، حسن. سلسله نوارهای درسهای منتشرنشدة شرح مصباحالانس. [5] ---------- (1393). شرح فارسی الاسفار الاربعه. ج 6، قم، مؤسسة بوستان کتاب. [6] حلی، جمالالدین حسن (1425). کشفالمراد فی شرح تجریدالاعتقاد. تصحیح و تعلیق: حسن حسنزاده آملی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی. [7] خمینی، روحالله (1410). تعلیقات علی شرح فصوصالحکم و مصباحالانس. قم، مؤسسه پاسدار اسلام. [8] ---------- (1388). تعلیقات مفتاحالغیب و مصباحالانس. تحقیق: محمد خواجوی، تهران، انتشارات مولی. [9] ---------- (1386). شرح دعاء السحر. تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س). [10] ---------- (1381). مصباحالهدایه الی الخلافه و الولایه. مقدمه: سیدجلالالدین آشتیانی، تهران، مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س). [11] شیرازی، صدرالدین محمد (1428). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. ج2، قم، منشورات طلیعه النور. [12] ---------- (1382). الشواهدالربوبیه فی المناهجالسلوکیه. تصحیح و تحقیق: سیدمصطفی محقق داماد، تهران، انتشارات بنیاد حکمت اسلامی صدرا. [13] طوسی، نصیرالدین محمد (1384). شرح الاشارات و التنبیهات. تحقیق: کریم فیضی، قم، مؤسسه مطبوعات دینی. [14] فناری، شمسالدین محمد (1388). مصباح الانس. تحقیق: محمد خواجوی، تهران، انتشارات مولی. [15] قونوی، صدرالدین محمد (1429). اعجاز البیان فی تفسیر امّ القرآن. تصحیح: سیدجلالالدین آشتیانی، قم، مرکز النشر التابع لمکتب الاعلام الاسلامی. [16] ---------- (1416). المراسلات بین صدرالدین قونوی و نصیرالدین طوسی. تحقیق و ملخَّص ألمانی مفسّر: گوردون شوبرت، بیروت، دارالنشر فرانتس اشتاینر. [17] ---------- (1388). مفتاحالغیب. تحقیق: محمد خواجوی، تهران، انتشارات مولی. [18] ---------- (1390). النصوص. تصحیح و تحقیق: حامد ناجی اصفهانی، قم، انتشارات آیت اشراق.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 814 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 607 |