پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,758 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,125,272 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,893,287 |
شناسایی مجرای امواج گرانی-لختی بر روی ایران در دورۀ ژانویه تا مارس 2016 | ||
| فیزیک زمین و فضا | ||
| مقاله 5، دوره 44، شماره 2، تیر 1397، صفحه 321-332 اصل مقاله (703.93 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2017.230635.1006889 | ||
| نویسندگان | ||
| میثم زارع احمدآبادی1؛ علیرضا محب الحجه2؛ محمد میرزائی* 3 | ||
| 1فارغ التحصیل کارشناسی ارشد هواشناسی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران | ||
| 2استاد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3استادیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| یکی از پدیده‌های مهم جوی امواج گرانی–لختی هستند که در انتقال انرژی وتکانه نقش بسیار مهی ایفا می‌کنند. شرط لازم برای ماندگاری و انتشار افقی این امواج در جو، وجود مجرای موج یا موجبر است. در این پژوهش، از داده‌های با تفکیک بالای سامانۀ پیش‌بینی جهانی (GFS) برای تعیین مکان و زمان رخداد مجراهای امواج گرانی-لختی در دورۀ سه‌ماهۀ ژانویه تا مارس 2016 بر روی ایران استفاده شد. برای شناسایی مجرای موج، دو شرط برای امکان انتشار امواج در مجرا وجود دارد که مطابق آن مجرا باید از نظر ایستایی پایدار بوده و دارای ضخامت حداقل یک‌چهارم طول موج قائم مشاهداتی باشد. با کاربست این دو شرط در این بازۀ مطالعاتی، ضمن شناسایی 10 مورد رخداد مجرای موج بر روی ایران، دو مورد از آن‌ها انتخاب شد. سپس با کاربست شرط وجود لایه‌ای ناپایدار یا بازتابنده در بالای مجرای موج، به‌عنوان شرط سوم برای این دو مورد مجرا و حذف نقاطی که این شرط را نداشتند، ویژگی‌های مجرای موج برای سایر نقاط برآورد شد. در ادامه، برای شناسایی امواج گرانی-لختی منتشرشده در مجرای موج، یک مورد انتخابی مجرا با مدل میان‌مقیاس WRF شبیه‌سازی شد. بررسی نتایج این شبیه‌سازی به شناسایی دو بسته‌موج گرانی-لختی منتشرشده در مجرای موج منجر گردید که ویژگی‌های این امواج به کمک ترسیم میدان واگرایی افقی سرعت تعیین شد. نتایج نشان داد که یک چهارم طول موج قائم به‌دست آمده برای دو بسته‌موج فوق کمتر از ضخامت لایة مجراست؛ این امر با شرط ضخامت برای تشکیل مجرای موج مطابقت خوبی دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امواج گرانی-لختی؛ مجرای موج؛ مدل WRF؛ واگرایی سرعت افقی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Identification of inertia–gravity waves ducts over Iran during January to March 2016 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Meysam Zare1؛ Ali Reza Mohebalhojeh2؛ Mohammad Mirzaei3 | ||
| 1M. Sc. Graduate of Meteorology, Department of Space Physics, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| 2Professor, Department of Space Physics, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Department of Space Physics, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| When a fluid is forced by buoyancy and Coriolis forces, it undergoes oscillations. The frequency of ageostrophic oscillations resulting from these two forces is between buoyancy and inertial frequencies; they are thus called inertia–gravity waves (IGWs). These waves play important roles in propagation of energy and momentum in the atmosphere and exert influence on many atmospheric phenomena. The necessary condition for horizontal propagation of IGWs over a large horizontal distance in the atmosphere is the existence of a statically stable layer in the lower troposphere, which is called a wave duct. Actually a wave duct acts as a waveguide and traps wave energy. The underlying mechanism for the formation of a wave duct is provided by reflection of waves propagating from a layer near the surface of the earth and the constructive interference of the reflected waves with the primary propagating waves. The wave duct provides suitable environment for the maintenance of waves through over-reflection and amplification mechanisms. There are two types of wave duct in atmosphere: thermal wave duct and wind wave duct. Considering that in Iran only a few studies have been carried out on IGWs and their ducts, this study is devoted to the detection and study of the wave ducts happened over Iran in the three-month period from January to March 2016. For this purpose, the data from the Global Forecast System (GFS) with 0.25° × 0.25° resolution are used to identify the spatio–temporal characteristics of the ducts. To identify the wave duct, two conditions are considered that permit wave propagation in the duct: duct should be statically stable and have a minimum thickness of a quarter of the vertical wavelength of the waves observed. By applying these conditions to the data in the domain of study, the number of candidate cases for wave ducts is reduced. Most cases occurred in the Caspian Sea, the Persian Gulf, the north and northeast of Iran. So 10 cases of wave duct were identified; in this research, results for two cases are presented. Also by considering the condition of the existence of an unstable or the reflective layer on top of the wave duct for the two cases, the wave ducts obtained using the first two conditions were further screened. Considering only the points obeying the foregoing three conditions, the wave duct characteristics were then estimated. Given that the lifetime of IGWs propagation in the atmosphere is short, the GFS data used to detect wave ducts are not suitable for identification of IGWs and determination of their propagation mechanisms. In order to detect IGWs propagating in the wave duct, we simulated one of the cases with the WRF mesoscale model. Then, for estimating IGWs properties, the horizontal velocity divergence in different pressure levels was used in the internal domain. The results of led to the identification of two wave packets at different times. Also the cross section of horizontal velocity divergence was used to estimate the properties of the two wave packets. Results showed that for both wave packets, a quarter of the dominant wavelength was less than the average thickness of the ducting layer, so they were consistent with the thickness criterion required for the wave duct formation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| wave duct, inertia–gravity waves, The WRF model, horizontal velocity divergence | ||
| مراجع | ||
|
چالاک‌نیر، م.، 1395، شناسایی امواج گرانی- لختی در وردسپهر زیرین بر روی تهران در دوره 2015-1961، پایان نامه کارشناسی ارشد، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران. زارع احمدآبادی، م.، 1395، شناسایی مجرای امواج گرانی-لختی روی ایران در فصل زمستان، پایان نامه کارشناسی ارشد، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران. عسگری، ر.، 1394، شناسایی و شبیه‌سازی امواج گرانی-لختی در وردسپهر زیرین و میانی بر روی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران.
Chimonas, G. and Hines, C. O., 1986, Doppler ducting of atmospheric gravity waves, J. Geophys. Res., 91, 1219–1230. Holton, J. R., 2004, An Introduction to Dynamic Meteorology, 4D ed. Academic Press, 535 pp. Klemp, J. B., Dudhia, J. and Hassiotis, A. D., 2008, An upper gravity-wave absorbing layer for NWP application, Mon. Wea. Rev., 136, 3987–4004. Koch, S. E. and O'Handley, C., 1977, Operational forecasting and detection of mesoscale gravity waves, Wea. Forecasting, 12, 253–281. Lindzen, R. S. and Tung, K. K., 1976, Banded convective activity and ducted gravity waves, Mon. Wea. Rev., 104, 1602–1617. Monserrat, S. and Thorpe, A. J., 1996, Use of ducting theory in an observed case of gravity waves. J. Atmos. Sci., 53, 1724–1736. Nappo, C. J., 2002, An Introduction to Atmospheric Gravity Waves, Academic Press, 276 pp. Powers, J. G. and Reed, R. J., 1993, Numerical simulation of the large-amplitude mesoscale gravity wave event of 15 December 1987 in the central United States, Mon. Wea. Rev., 121, 2285–2308. Schneider, R. S., 1990, Large-amplitude gravity wave disturbances within the intense Midwest extratropical cyclone of 15 December 1987, Wea. Forecasting., 5, 533–558. Tepper, M., 1950, A proposed mechanism of squall lines: The pressure jump line, J. Meteor., 7, 21–29. Uccellini, L. W. and Koch, S. E., 1987, The synoptic setting and possible source mechanisms for mesoscale gravity wave events. Mon. Wea. Rev.,115, 721–729. Zülicke, C. and Peters, D. H. W., 2006, Simulation of inertia–gravity waves in a poleward breaking Rossby wave. J. Atmos. Sci., 63 (12), 3253–3276. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 842 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 349 |
||