پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,578 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,695,965 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,925,412 |
ارزیابی تئودیسۀ اعتراض در پاسخ به مسئلۀ شر | ||
| مجله علمی " فلسفه دین " | ||
| مقاله 9، دوره 14، شماره 3، مهر 1396، صفحه 609-631 اصل مقاله (275.71 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2017.213553.1005386 | ||
| نویسندگان | ||
| نعیمه پورمحمدی* 1؛ میثم فصیحی رامندی2 | ||
| 1استادیار گروه فلسفۀ دین، دانشگاه ادیان و مذاهب | ||
| 2دانشجوی دکتری فلسفۀ دین، پردیس فارابی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| «تئودیسۀ اعتراض» از تئودیسه‌هایی است که در الهیات پساهولوکاستی شکل گرفت و در پی آن است تا با گله و شکایت مؤمنانه از خدا، امید به رفع شر از سوی خدا را تقویت کند و با شورش، خدایی را خطاب قرار دهد که قدرتش با هیچ قاعدۀ عقلانی یا اخلاقی محدود نمی‌شود و یکسره به ارادۀ مطلق خویش وابسته است. انتظار تئودیسۀ اعتراض این است که خدا بی‌حساب و کتاب شرایط را به نفع شخص رنج‌کشیده تغییر دهد. در این مقاله می‌کوشیم به نقد و بررسی تئودیسۀ اعتراض بپردازیم. تئودیسۀ اعتراض در مقایسه با سایر تئودیسه‌ها مزایا و کاستی‌هایی دارد و رویکرد آن نسبت به دیگر تئودیسه‌ها که به‌نحو حداکثری در مقام یافتن انگیزه‌ها و دلایل خدا هستند، معتدل و شکاکانه بوده و به‌جای رویکرد نظری و ناظرمحور، به‌دنبال رویکرد عملی و قربانی‌محور است. به‌صورت همزمان به مسئلۀ عقلی و عاطفی شر پاسخ می‌دهد و بیش از آنکه دغدغۀ حل مسئلۀ الهیاتی و فلسفی شر را داشته باشد، دل‌نگران حل مسئلۀ بشری و انسانی شر با رویکردی انسان‌گرایانه است. از دیگر سو نقص‌ها و ابهاماتی در تئودیسۀ اعتراض وجود دارد که فیلسوفان دینی چون هیک، گریفین، دیویس و فیلیپس به آنها اشاره کرده‌اند. نقص‌هایی مانند ناسازگاری‌هایی که از مفاهیم اختیار انسان، قدرت مطلق خدا، عشق خدا، خیرخواهی خدا و امید به خدا با اعتراض برمی‌آید. این اشکال‌ها نیز خود جای نقد و ارزیابی دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الهیات پساهولوکاستی؛ تئودیسۀ اعتراض؛ جان راث؛ کتاب ایوب؛ مسئلۀ شر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Evaluation of the Theodicy of Protest in Response to the Problem of Evil | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Naeimeh Pourmohammadi1؛ Meisam Fasihi Ramandi2 | ||
| 1Assistant Professor at the Department of Philosphy of Religion, University of Religions and Denominations, Iran | ||
| 2PhD Student in Philosophy of Religion, University of Tehran, College of Farabi, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The theodicy of protest is a theodicy that arose in post-holocaust theology. The theodicy of protest is going to reinforce hope of removing evil through faithful protest and complaint and address God whose power is not limited by any rational rules and only depends on his absolute will. The theodicy of protest’s expectation is that God will change the circumstances in favor of the people who are suffering. In this article we try to analyze and criticize the theodicy of protest. The theodicy of protest in comparison to other theodicies has advantages and disadvantages. Unlike other theodicies which undertake maximalist approach to discover God’s reasons and motives, it takes an average and skeptical approach. It also has a pragmatic and victim-oriented, rather than a theoretical, approach; it provides a response to the emotional problem of evil; and it pays attention to historical events; it is going to solve the human problem through a human approach, rather than solving the philosophical and theological problems of evil. However, this theodicy has faced several criticisms: pessimistic eschatology, its opposition to divine beneficence, the contrast between human freedom and divine interference, the contradiction between divine love and divine power, the denial of hope in God, incorrect generalization of its efficiency. Some theologians and philosophers have criticized this theodicy including: John Hick, David Ray Griffin, and Stephen T. Davis and D. Z. Phillips. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| theodicy of protest, problem of evil, post-holocaust theology, John Roth, the book of Job | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,869 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 750 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب