![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,695,990 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,925,422 |
تبیین و بررسی رویکرد هگل نسبت به رابطۀ علم و دین | ||
مجله علمی " فلسفه دین " | ||
مقاله 10، دوره 14، شماره 3، مهر 1396، صفحه 633-650 اصل مقاله (272.8 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2017.210212.1005371 | ||
نویسنده | ||
حسن مهرنیا* | ||
استادیار گروه فلسفه؛ پردیس فارابی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
دیرزمانی است که میان برخی از دانشمندان و متکلمان غربی نزاع سختی در باب حوزه و قلمرو و همچنین اعتبار و وثاقت علم و دین درگرفته است. در طول سدههای گذشته، هر یک از این دو قلمرو از اینکه دیگری را بهمثابۀ یک دانش و معرفت واجد حقیقت در نظر بگیرند، طفره رفتهاند و دلایل فراوانی در رد و محکومیت دیگری ارائه کردهاند. از اینرو در نوشتار حاضر ضمن تأکید بر این نکته که پیشرفت علمی جوامع بشری لزوماً با سکولاریسم ارتباطی ندارد، با نظر به کل نظام فکری هگل، دیدگاه وی در زمینۀ رابطة علم و دین بررسی خواهد شد. به باور هگل، معرفت و آگاهی بشر بر اساس یک سیر دیالکتیکی تاریخی پیوسته در حال تکامل بوده و متناسب با بسط و پیشرفت آن، علم و دین نیز توأمان و با تناظر یکبهیک دچار تحول و پویایی شدهاند. به بیان دیگر، او با اشاره به مراحل چهارگانة تکامل تمدنها و مراتب استکمال ادیان در بستر تاریخ، بر این باور است که در هر دورهای از تاریخ جهان، میان علم و دین آن زمان، تعامل و ارتباط نزدیکی وجود داشته و این دودر هیچ دورهای به هیچ عنوان در تباین با هم نبودهاند. گرچه کاملترین نوع تعامل میان علم و دین و مصداق تام و اتمّ این رابطه از نظر وی در مسیحیت پروتستان و دورة ژرمنی وجود داشته است. از اینرو بر اساس رویکرد تعاملی و آشتیگرایانة هگل، علم و دین دو ساحت متفاوت تجلیات روح مطلق هستند و در طول تاریخ بهصورت مشترک و بهموازات هم به تعالی آگاهی بشر مدد رساندهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
دین؛ علم؛ گفتوگو و تعامل؛ نزاع و تعارض؛ هگل | ||
عنوان مقاله [English] | ||
An Inquiry Concerning Hegel's View on the Relationship between Science and Religion | ||
نویسندگان [English] | ||
Hassan Mehrnia | ||
Assistant professor of philosophy, University of Tehran, College of Farabi | ||
چکیده [English] | ||
For a long time, there has been a severe struggle between some Western scientists and theologians on the domain and reliability of science and religion. During the past centuries, each of these domains has refused to acknowledge the other one as the source of knowledge containing reality; so they have put forward many arguments to condemn each other. For example, most of the scientists, clinging to the supremacy of their own domain, go on maintaining the fiction that there is an antagonism between science and religion, and that religion has nothing to do with reality. Although, at the same time, there have been scientists who had a positive attitude toward religion. In this paper, the viewpoint of Hegel, one of the most influential philosophers in the Western metaphysics, will be taken into consideration. According to him, in the history of the world, human being's knowledge has risen up gradually and in each period, there has been a parallel dialogue and interaction between science and religion of that time. The reason is that as science has developed in the process of history, religions have also gotten more rational and complicated. So, according to Hegel, science has not led us to a secular and naturalistic or a materialistic orientation in the 21th century and the story of antagonism between science and religion is a factitious and fabricated story | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Science, Religion, Hegel, Antagonism, dialogue and interaction | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 802 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 645 |