اهمیت نقاط داغ زیستی با تأکید بر جامعه پرندگان و معرفی مناطق موجود در ایران

یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های زیست‌شناسی حفاظت تعیین نقاط داغ زیستی می­باشد. به دلیل شرایط اقلیمی و توپوگرافی متنوع ایران و وجود گونه‌های بومزاد زیاد و تهدید شدید دو بخش از کشورمان به شبکه جهانی نقاط داغ پیوسته است. اولی لکه داغ قفقاز است و دومی لکه داغ ایرانو– آناتولی است. نقاط داغ زیستی درمجموع 1.4 درصد از سطح کره زمین را تشکیل می‌دهند اما 29% از پرندگان اندمیک جهان در نقاط داغ زندگی می­کنند. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) سنجش از دور و فن‌آوری‌های مرتبط، دری را برای انتخاب نقاط داغ زیستی با تکنیک‌های کیفی مختلف گشوده است. ایجاد مناطق تحت حفاظت به‌عنوان ذخایر طبیعی برای جلوگیری از نابود تنوع زیستی در سطح جهان به‌عنوان یک اقدام کلیدی محسوب می­شود. در شرایط کنونی چاره‌ای جز انتخاب مناسب از مناطق نمونه و معرف از کل طبیعت و بهره‌برداری چندجانبه از آن‌ها وجود ندارد.