پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,578 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,684,318 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,913,809 |
سینما از نگاه زیباشناسی افلاطون و ارسطو | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی | ||
| مقاله 7، دوره 23، شماره 1، فروردین 1397، صفحه 57-68 اصل مقاله (862.16 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfadram.2017.133527.614864 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا میرجابری* 1؛ سعید بینای مطلق2 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد رشتة فلسفة غرب، دانشکدة ادبیات، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 2دانشیار گروه فلسفة غرب، دانشکدة ادبیات، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| نزد فیلسوفان یونان باستان، آنچه امروزه بدان هنرهای زیبا یا هنرهای نمایشی میگوییم دارای فرایندی تقلیدی یا محاکاتی است؛ کنش تقلید و داوری دربارة آثار هنری تابع قوانین و معیارهایی بوده است. سینما را نیز میتوان در زمرة هنرهای تقلیدی بهشمار آورد. در این جستار به بررسی دیدگاههای دو فیلسوف دنیای قدیم، یعنی افلاطون و ارسطو، میپردازیم. بنابراین، نخست امکان اخذ نظریه یا فلسفهای در خصوص سینما را در اندیشة ایشان بررسی میکنیم. سپس، به بررسی سینمای مطلوب از نظر ایشان در صورت امکان میپردازیم. افلاطون در دفتر دهمجمهوری از معیارهایی برای پذیرش یا نپذیرفتنِ هنرهای محاکاتی در زیباشهر خود سخن میراند. مرجع اصلی برای درک آرای ارسطو در خصوص هنرهای تقلیدی رسالة بوطیقا است. روش بررسی در مطالعة حاضر تحلیلی- توصیفی است. از جمله نتایج این پژوهش عبارتاند از: بررسی و نقد نظر افلاطون دربارة هنر، بهویژه در نسبت آن با ساختار سینما. اساساً به واسطة ناآشنایی با مبانی اندیشة وی انجام پذیرفته است. همچنین امکان اخذ ملاکهایی برای ارزشگذاریِ آثار سینمایی در اندیشة افلاطون و ارسطو وجود دارد و میتوان ویژگیهای سینمای مطلوب از نظر ایشان را نیز ترسیم کرد. در این مطالعه تا حدی به این مهم پرداختهایم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پوئسیس؛ تخیل؛ زیباشناسی؛ سینما؛ میمسیس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Cinema Aesthetic View Point of Plato and Aristotle | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Zahra Mirjaberi1؛ Said Binayemotlagh2 | ||
| 1MA Student of Philosophy, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Philosophy, Faculty of Literature and Humanities, University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The aim of this paper is first to compare Platonic and Aristotelian view on imitation which is reflected in cinematography and film . Secondly, in this article we examine the possibility of elaborating a philosophy or a theory of film with regards to Plato`s and that of Aristotle`s writings on aesthetics. Our method of research is that of analysis and description. In the ancient world and also among philosophers essentially of ancient Greece, what today is called fine arts or performing arts in particular, imitation or representation, surely artistic production was based upon proclaimed frameworks seemingly agreed upon by the great philosophers. Cinema can be considered as an art of imitation. It, too, resembles literature because of its narrative structure, and painting because of its representative structure. However, it is similar to theater, by its dramatic nature. In this paper, we examine the views of Plato and Aristotle. Plato in politic dialog talks about scales for acceptance or rejecting imitation art in his Kalipolice. In order to better understand the explanations about Plato’s ideas in this dialog, one can use Sophist and Timaos dialog. Basic reference for conscience of Aristotle’s thoughts about art and imitation art is Butiqua which analyses and evaluates epic and especially tragedy. In Aristotle’s book without any direct inference to fantasy and its function in creating artwork, he says that there is no way except using fantasy in order to reach imitation better than reality. When Plato and Aristotle talk about structuring art they are working on the nature of imitating, they don’t want to copy or reference exactly with reality. Desirability for Aristotle, is searching for representation such that it is better than reality and it is reached by function of fantasy. Plato wants to represent fact of objectivity. One of the innovative aspects of this survey is correlation of Plato’s and Aristotle’s thoughts about perception of the spectators. While Plato clams that knowledge is necessary for making art work, Aristotle searches the notion of the intelligent spectator. Other innovating aspects of this research is that from Aristotle’s thoughts about fantasy. He proclaimed that it should have a relation with reality and art works should use facts as well as fantasy since fantasy helps art works to reflect better than pure reality. Also in regards to Aristotle’s views on comedy, it isn’t lower imitation of drama. In fact it is an augmentation of sorts giving an acquired viewpoint of reality. We believe Plato’s aesthetics offers not only a value for evaluating film productions, but also a definition of perspective, reality, fantasy and most importantly, imitation of what one perceives to be reality. We can define the character of a kind of cinema agreed by Plato and Aristotle through their writings and comparison of cinema. In the ancient world and also among philosophers essentially of ancient Greece, what today is called fine arts or performing arts in particular, imitation or representation, surely artistic production was based upon an understood framework and point of aesthetic discourse. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Cinema, Aesthetics, Fantasy, Mimesis, Poesies | ||
| مراجع | ||
|
ارسطاطالیس (1368).اخلاق نیکوماخس، ترجمة سید ابوالقاسم پورحسینی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران. ارسطو (1337). فن شعر، ترجمة عبدالحسین زرینکوب، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران. استم، رابرت (1389). مقدمهای بر نظریة فیلم، گروه مترجمان، بهکوشش احسان نوروزی، چ 2، سورة مهر، تهران. افلاطون (1336). دورة کامل آثار افلاطون، بهکوشش محمدحسن لطفی، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، تهران. بینای مطلق، سعید (1390). هنر در نظر افلاطون، چ 3، فرهنگستان هنر، تهران. بینای مطلق، سعید (1384). «دو روی هستی در عرفان و تمثیل غار»، در: عرفان ایران (مجموعه مقالات)، 23: 18. ژیمنز، مارک (1390). زیباشناسی چیست؟، ترجمة محمدرضا ابوالقاسمی، ماهی، تهران. ضیمران، محمد (1392). فلسفة هنر ارسطو، چ 3، فرهنگستان هنر، تهران. فالزن، کریستوفر (1382). فلسفه به روایت سینما، ترجمة ناصرالدین علی تقویان، قصیده‌سرا، تهران. کارول، نوئل (1392).درآمدی بر فلسفة هنر، ترجمة صالح طباطبایی، چ 3، فرهنگستان هنر، تهران. کسنوفون (1373). خاطرات سقراطی، ترجمة محمدحسن لطفی، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، تهران. کوری، گریگوری (1393). تصویر و ذهن فیلم، فلسفه و علوم شناختی، ترجمة محمد شهبا، مینوی خرد، تهران. کوکلمانس، یوزف (1382). هیدگر و هنر، ترجمة محمدجواد صافیان اصفهانی، پرسش، آبادان. Edwards, Timothy John (2013). Realism, Really?: A Closer Look at Theories of Realism in Cinema, Kino: The Western Undergraduate, Journal of Film Studies, 4(1).
www. Film refrence.com | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,093 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,271 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب