پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,153,591 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,911,644 |
Different Kinds of Kindness Expression towards Children from the Viewpoint of the Qur’ān and Ḥadīth | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| مقاله 6، دوره 1، شماره 1، اردیبهشت 2019، صفحه 91-106 اصل مقاله (649.62 K) | ||
| نوع مقاله: Scholary | ||
| نویسندگان | ||
| Alī Muḥammad Mīrjalīlī* 1؛ Ma‘ṣūmah Khayātyān Yazdī2 | ||
| 1Associate Professor, Department of Qur’ān and Ḥadīth Sciences, Meybod University, Meybod, Iran | ||
| 2Master’s holder, Virtual University of Ḥadīth Sciences, ray city, Iran | ||
| چکیده | ||
| Kindness is the basic need of children, and it gives them an opportunity, away from any anxiety, to ponder about their acts and words and, if necessary, to refine them. Moreover, they learn what kindness is and how to use it in their lives. Considering the importance of kindness towards children for their training, this article discusses different kinds of kindness towards children from the viewpoint of the Qur’ān and narrations with a descriptive-analytical method. Findings of this research show that under the light of noble kindness, children find the future more promising. Kindness binds the children to the family and keeps them safe from the consequences of the future mishaps. Addressing children in a dignified way, playing with them, respecting and honoring them, having tolerance in dealing with them, ignoring their misconducts, making friends with them, encouraging them, making them happy, taking them out to play, appreciating their efforts, giving them gifts, keeping your promises, praying for them, and forgiving their mistakes are different kinds of kindness expression towards children. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| The Qur’ān؛ Narration؛ Child؛ Training؛ Kindness | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| انواع ابراز محبت به فرزند از دیدگاه قرآن و روایات | ||
| نویسندگان [English] | ||
| علی محمد میرجلیلی1؛ معصومه خیاطیان یزدی2 | ||
| 1دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه میبد | ||
| 2کارشناسی ارشد دانشگاه مجازی علوم حدیث شهر ری | ||
| چکیده [English] | ||
| محبّت نیاز اساسی فرزندان است و به آنان فرصت می‌دهد تا به دور از اضطراب، در افعال و گفتار خود بیندیشند و در صورت لزوم، آن‌ها را اصلاح کنند. به علاوه، آنان نیز محبت را آموخته و در زندگی خود به کار می‌برند. با توجه به اهمیت محبت نسبت به فرزند در مسیر تربیت او، این نوشتار انواع محبت به فرزند را از نظر قرآن و سنّت به روش توصیفی-تحلیلی مورد بحث قرار می‌دهد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که در پرتو محبت کریمانه، فرزندان امید بیشتری به آینده می‌یابند. هم‌چنین، محبت سبب بالارفتن تحمل والدین در برابر مشکلات تربیت فرزندان می‌شود. محبت، فرزندان را پای‌بند به خانواده کرده، از پیامدهای سوء حوادث آینده نگه می‌دارد. خطاب همراه با حفظ کرامت فرزندان، بازی با آنان، احترام و اکرام ایشان، داشتن سعه صدر در برخورد با آنان، تغافل نسبت به اعمال ناشایستشان، ایجاد رابطه دوستی با فرزندان، تشویق، شاد کردن، به تفریح بردن، قدردانی از تلاش آنان، هدیه به آنان، وفای به عهد نسبت به ایشان، دعا برای فرزندان، عفو و گذشت نسبت به خطاهای آنان از انواع ابراز محبت به فرزندان است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| قرآن, حدیث, فرزند, تربیت, محبت | ||
| مراجع | ||
|
The Noble Qur’ān (1994), Translated by Muḥammad Mahdī Fūlādī, Tehran, Dār al-Qur’ān al-Karīm Nahj al-Balāgha (2007), Translated by Muḥammad Dashtī, Tehran, Payāme ‘Adālat. Al- Ṣaḥīfat al-Sajjādīah (1997), Qom, Nashr al-Hādī. Bukhārī, M. (1980), Ṣaḥīḥ Bukhārī. Beirūt, Dār al-Fikr. Irblī, A. (1961), Kashf al-ghumah fī Mʿarifat al-aʿīmmah. Tabrīz, Banī Hāshimī. Fatāl Neishābrūrī, M. (1996), Ruḍat al-wāiẓīn. Qom, Nashr-e Raḍī. Feiḍ Kāshānī, M. M. (1985), Al-Wāfī. Iṣfahān, the Library of Amīr al-Mu’minīn. ῌurr ‘Āmilī, M. (1988), Tafṣīl wasāil al-Shī’a. Qom, the Institute of Āl al-Bayt (a). Ibn Shu‘bah ῌarānī, ῌ. (1983), Tuḥaf al-ūqūl. Qom, the Office of Islamic publications. Kulaynī, M. (1986), Al-Kāfī. Edited by ‘Alī Akbar Ghaffārī & Muḥammad Ākhūndī, Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmīyyah. Majlisī, M. B. (1982), Biḥār al-anwār. Beirut, Dār Iḥyā’ al-Turāth al-’Arabī. Id. (1983), Mir’āt al-ūqūl. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmīyyah. Meyer, D.D. & G. D. Mckay (2008), The guide for effective parenting. Translated by Mihrdād Fīrūz Bakht, Tehran, Dānzhih. Neishābrūrī, M. (nd), Al-Jāmiʿ al-ṣaḥīḥ. Beirut, Dār al-Fikr. Nūrī, ῌ. (1987), Mustadrak al-wasā’il. Beirut, the Institute of Al al-Bayt (a). Pantley, E. (2005), Training keys (a complete guide for child training). Translated by Akram Qeītāsī, Tehran, Ṣābirīn Publications. Ṣadūq, M. (1983), Man lā yaḥḍaruh al-faqīh. Qom, the Office of Islamic publications. Ṭabāṭabā’ī, M. ῌ. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, the office of Islamic publications. Ṭabrisī, F. (1965), Mishkāt al-anwār. Najaf. ῌeidarīyyah. Ṭabrisī, ῌ. (1991), Makārim al-akhlāq. Qom, Sharīf Raḍī. Tamīmī Āmudī, A. (1987), Taṣnīf ghurar al-ῌikam. Qom, the Office of Islamic publications. Ṭūsī, M. (1986), Tahdhīb al-aḥkām. Edited by ῌasan Mūsawī khirsān, Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmīyyah. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 410 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 330 |
||