پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,766 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,214,846 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,962,105 |
The Trajectory of Thought through Khwārizmī, Ibn al-Haitham, Fārābī, and Suhrawardī | ||
| Journal of Contemporary Islamic Studies | ||
| مقاله 3، دوره 1، شماره 2، مهر 2019، صفحه 245-260 اصل مقاله (756.32 K) | ||
| نوع مقاله: Scholary | ||
| نویسنده | ||
| Nādiyā Maftūnī* | ||
| Associate Professor, Department of Philosophy and Islamic Theology, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| چکیده | ||
| A great deal of scientists and philosophers made the history of humanity heavily indebted, blossoming out during the Islamic Golden Age. Tracing the development of Muslim civilization, we can observe distinct thinking methods which have improved different facets of society. Contributing to the promotion of civilization, mathematics and its various apparatus cannot be neglected. Khwārizmī is the most critical figure in mathematics as the bedrock of empirical method. Ibn al-Haitham is reckoned as the leading figure of that era in the scientific method on which all sciences and technologies are based. Fārābī as a profound philosopher focused on imagination and art for distributing wisdom and reason among public. In his utopia, artists have this task and they are called the conveyors of religion. Suhrawardī concentrated on intuition besides wisdom and reason. In addition, Suhrawardī typified the artist of Fārābī’s virtuous city. In Suhrawardī’s mystical treatises, he allegorized intelligible happiness. Each method would contribute to human civilization—that is, a set of thinking methods is required for surviving and developing civilization. However, dramatically important in today’s world is that the balance ought to be maintained. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Mathematics؛ Scientific method؛ reason؛ Mystical Experience؛ Philart approach | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| مسیر توسعۀ اندیشه: خوارزمی، ابن هیثم، فارابی و سهروردی | ||
| نویسندگان [English] | ||
| نادیا مفتونی | ||
| دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه تهران | ||
| چکیده [English] | ||
| تاریخ اندیشه بشری، مرهون دانشمندان و فیلسوفان متعددی است که در دوران طلایی تمدن اسلامی ظهور یافتند. روشهای متنوع اندیشهورزی، فرهنگ و تمدن جوامع مسلمان را از جهات گوناگون شکوفا نمود. نقش رشد ریاضیات و ابزارهای آن، در این شکوفایی قابل چشمپوشی نیست. خوارزمی از مهمترین ریاضیدانان آن دوره، سنگ بنای متد علمی را استوار کرد. ابنهیثم به مثابه شخصیت پیشگام متد علمی، پایه علوم و تکنولوژی را بنا نهاد. فارابی، فیلسوف سیاسی- اجتماعی، به این مسأله توجه کرد که باید معقولات را تجسمی نمود و دستاوردهای خرد و عقل را از طریق هنر در سطح جامعه انتشار داد و هنرمندان مدینه فاضله باید نقش حاملان دین را بر عهده داشته باشند. سهروردی از یکسو، تجربه عرفانی و شهود را در کنار عقل و روش استدلالی قرار داد و از دیگر سو، هنرمند مدینه فاضله فارابی را تمثل بخشید. به دیگر سخن، رسالههای رمزی عرفانی شیخ اشراق، رمزنگاری و تجسمبخشی سعادت معقول و حقایق نطقی به شمار میآیند. هر یک از این روشهای تفکر، سهمی در تمدن بشری به خود اختصاص دادهاند که بقا و توسعه تمدن بدون آنها متصور نیست. نکته اساسی، حفظ اعتدال در پرداختن به هر یک از وجوه اندیشهورزی است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| ریاضیات, روش علمی, استدلال, تجربه عرفانی, رویکرد هنر فلسفه | ||
| مراجع | ||
|
Corona, Brezina (2006), Al-Khwārizmī the Inventor of Algebra, New York, Rosen Publishing Group. Fārābī, Abu Naṣr (2003), Ara’ Ahl al-Madīnah al-Fāzilah wa Muzddatiha, ed. Alī Bumilham, Beirut, Dār wa Maktab al-Hilāl. id. (1961), Fūsūl al-Madanī; aphorisms of the statesman, trans. and notes D. M. Dunlop, London, Cambridge University Press. id. (2004), Fūsūl Muntaza‛ah, ed. H. Malikshāhī, Tehran, Sūrūsh. id. (2002), Iḥṣā’al-Ulūm, trans. H. Khadīwjam, Tehran, Ilmī Farhangī. id. (1998), Kitāb al-Mūsīqī al-Kabīr, trans. Ādhartāsh Ādharnūsh, Tehran, Pazhūhishgāh ‘Ulūm Insānī wa Muṭāli’āt Farhangī. id. (1987), Al-Manṭiqīyāt, vol. 1, ed. M. T. Dānishpazhūh, Qom, Āyatullāh Mar‘ashī Library. id. (1991), Al-Millah wa Nusus Ukhrā, ed, M. Mahdī, Beirut, Dār al-Mashriq. id. (1984), Risalah fī al-‘Aql, ed. M. Bouyges, Beirut, Imprimerie Catholique. id. (1997), Al-Siyasah al-Madaniyah, ed. H. Malikshāhī, Tehran, Sūrūsh. Freedman, Paul (2007), Food: The History of Taste, Berkley, University of California Press. Grünzweig, Walter (ed.), (2012), The Sciartist: Carl Djerassi’s Science-in-Literature Transatlantic and Interdisciplinary Context, Berlin, LIT Verlag. Guimaraes, Fernando, (2011), Research Anyone Can Do It, Mainz, Pedia Press. Hobson, John M. (2004), The Eastern Origins of Western Civilization, Cambridge University Press. Ibn Sīnā (Avicenna), Abu Alī (1953), Dānishnāmih-ye ‘Alayi, Tehran, Society of National Works. id. (1997), Ishārāt wa Tanbīhāt, vol. 2, Nāṣir al-Dīin Tūsī (commentaries),Qom, Nashr al-Balaqāh. id. (1986), Nijāt, Tehran, University of Tehran. id. (1983), Shifā, Qom, Āyatullāh Mar‘ashī Library. id. (1937), The Treatise on Psychology, Tehran, Khayyām Library. Al-Khalīlī, Jim (2010), Pathfinders: The Golden Age of Arabic Science, London, Penguin Books. Labīb, Ṣubḥī Y. (1969), “Capitalism in Medieval Islam”, The Journal of Economic History, 29 (1), pp. 79-96. Lindberg, David C., (1976), Theories of Vision from al-Kindī to Kepler, Chicago, University of Chicago Press. Maftūnī, Nādiyā, (2015), Fārābīand the Philosophy of Religious Arts, Tehran, Sūrūsh. Masūd, Iḥsān, (2009), Science and Islam: A History, London, Icon Books. Pickett, Joseph P. (ed.), (2011), “Empirical”, The American Heritage Dictionary of the English Language, Boston, Houghton Mifflin (5th ed.). Plott, John C., (2000), Global History of Philosophy, Vol. 4: Study of Period of Scholasticism (Pt. 1) (800-1150 A.D.), Delhi, Motilal Banarsidass. Rāshid, Rushdī (2007), “The Celestial Kinematics of Ibn al-Haitham”, Arabic Sciences and Philosophy, Cambridge, Cambridge University Press, 17, pp. 7-55. Sambursky, Shmuel, (1974), Physical Thought from the Pre-Socratic to the Quantum Physicists, Paris, Hutchinson. Sarton, George, (1927), Introduction to the History of Science, vol. 1, Baltimore, Williams and Wilkins Co. Selin, Helaine (ed.), (2008), “M”, Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures, vol.1, Berlin, Springer. Shiḥādih, Ayman, (2013), “A Post-Ghazālian Critic of Avicenna: Ibn Ghailan al-Balkhī on the Materia Medica of the Canon of Medicine”, Journal of Islamic Studies, 24 (2), pp. 135-174. Suhrawardī, Shahāb al-Dīn, (2002), Majmū'i-ye Muṣannafāt-e Shaykh-e Ishrāq, 4 vols., Tehran, Pazhūhishgāh ‘Ulūm Insānī wa Muṭāli’āt Farhangī. id. (1999), The Philosophical Allegories and Mystical Treatises, W. M. Thackston (ed. and trans.), Costa Mesa, Mazda Publishers. UNESCO, (1976), Impact of Science on Society, vols. 26-27. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 409 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 363 |
||